Obecność to brakujący element pełni życia. Potrzebujemy jej jak powietrza; przeczuwamy, że jest niezbędna, abyśmy mogli być blisko ze sobą i z ludźmi, rozwijać się i żyć. Czym jest obecność i jak ją wzmacniać?
Co jest najważniejsze? Co sprawiło, że odnalazłaś kierunek w życiu? Co cię wzmacnia, buduje i stwarza? Gdy socjologowie pytają o to ludzi, ci najczęściej odpowiadają: „obecność innych”. To oni – uważni, dojrzali, przenikliwi i otwarci – głęboko nas poruszają i budzą do pełniejszego życia.
Pisarz Jack Canfield w swoim bestsellerowym zbiorze opowiadań „Balsam dla duszy” przytacza pewien socjologiczny eksperyment: studenci zostali wysłani do slumsów w Baltimore, by przeprowadzić badania nad przeszłością 200 losowo wybranych chłopców. Na tej podstawie mieli sporządzić prognozę przyszłości dla każdego z nich. We wszystkich przypadkach studenci pisali po prostu: „On nie ma szans”. 25 lat później inni studenci dostali zadanie uzupełnienia tych badań. Mieli sprawdzić, jak rzeczywiście potoczyły się losy chłopców. 20 z nich przeprowadziło się lub zmarło. Z pozostałych 180 aż 176 osiągnęło nadzwyczajny sukces, stali się wziętymi prawnikami, lekarzami i biznesmenami. Wszyscy chłopcy – teraz już dojrzali mężczyźni – mieszkali w okolicy. Zapytano ich, czym tłumaczą swoje powodzenie. Wszyscy odpowiedzieli to samo: „Była pewna nauczycielka…”. Odszukano starszą, lecz wciąż pełną wigoru damę, i zapytano, jaką magiczną receptę zastosowała, by wydostać tamtych chłopców ze slumsów i zaszczepić im wiarę w siebie. W oczach nauczycielki błysnęły wesołe ogniki, a na jej ustach pojawił się łagodny uśmiech. „To bardzo proste – odparła. – Kochałam ich”.
Więcej w Zwierciadle 05/2016. Kup teraz!
Zwierciadło także w wersji elektronicznej