Obrona przed własną matką, strach przed utratą kontroli, poronienia to niektóre rzeczy, które utrudniają zajście w ciążę. Czy można poradzić sobie w takiej sytuacji?
Niepłodność wtórna jest najczęściej następstwem straty poprzedniej ciąży i związanego z tym urazu psychicznego. Warto podkreślić, że to, czy dane wydarzenie było urazem, zależne jest od oceny kobiety. To, co może nie być bardzo obciążające dla jednej kobiety, dla innej może być przeżyciem silnie traumatyzującym.
Powodzenie psychoterapii w takich sytuacjach jest bardzo duże. Prof. Monique Bydlowski uważa, że na niepłodność wtórną cierpieć mogą również kobiety, w których historii rodzinnej doszło do urazowego przeżycia: np. matki, babcie lub ciocie przeżyły urazowe doświadczenie związane z macierzyństwem. Takim wydarzeniem mogła być np. psychoza poporodowa, śmierć kobiety w trakcie porodu – zdarzenia, które mogą być przez rodzinę pozornie zapomniane lub stające się rodzinnym tabu. W pracy terapeutycznej – jeśli kobieta zdecyduje się na taką formę leczenia – celem staje się zarówno przywołanie tego wydarzenia z przeszłości oraz uwolnienie kobiety od jego ciężaru i nieświadomego lęku, który mógł wpływać na jej myślenie o macierzyństwie.
W drugiej wyróżnionej przez Bydlowski grupie: niepłodności, której towarzyszą problemy w postrzeganiu własnego ciała i kobiecości, znajdują się kobiety, które cierpią lub w przeszłości chorowały na zaburzenia odżywiania. Kobiety te cechuje silna potrzeba kontroli. Często przejawia się ona poprzez koncentrację na wyglądzie, wadze ciała, ilości przyjmowanych pokarmów, poddawanie się operacjom plastycznym. Z psychologicznego punktu widzenia medyczna terapia niepłodności wpisuje się w sposób funkcjonowania tych kobiet: do zapłodnienia dochodzi w ściśle określonych i kontrolowanych warunkach, a nie spontanicznie, jak miałoby to miejsce w sytuacji zapłodnienia naturalnego.(...)
Dalsza część artykułu na stronie .