1. Zwierciadlo.pl
  2. >
  3. REKLAMA

Wybaczanie sobie – ćwiczenia dla sfrustrowanej mamy

fot.123rf
fot.123rf
Jaka jest współczesna mama? Świadoma, empatyczna, dzielna. Niestety, często także zmęczona, zabiegana i niezadowolona z siebie. Dobra wiadomość jest taka, że sama może zrobić dużo, by pokonać stres i frustrację.

Ćwiczenie 1. Przeczytaj poniższe przykłady i zastanów się, za co obwiniasz się w każdym z nich (jeśli się obwiniasz):

1. Moje dziecko jest w gorszej sytuacji niż inne dzieci:

  1. a) materialnej (bo: ma mniej zabawek, mieszka w biedniejszej dzielnicy, nie ma swojego pokoju, nie wyjeżdża na dość atrakcyjne wakacje, nie uprawia ciekawych sportów, nie chodzi do prywatnych szkół, nie ma bogatych rodziców itp.)
Czuję się winna:
  1. b) społecznej (bo: jest wychowywane przez jednego rodzica, oboje rodzice pracują, dziadkowie są daleko, mieszka w innym mieście niż reszta rodziny, jego rodzina jest inna niż rówieśników, ma gorszy status społeczny, rodzice są reprezentantami mniejszości etnicznych, religijnych itp.)
Czuję się winna:

2. Nie robię dla dziecka tego, co „powinnam”:

  • Nie spędzam dość czasu z dzieckiem.
  • Nie poszłam z dzieckiem do lekarza czy specjalisty od razu, jak coś się działo, tylko czekałam.
  • Nie jestem wystarczająco cierpliwa i spokojna.
  • Zdarzają się sytuacje, kiedy krzyczę na dziecko, szarpię je, popycham, grożę mu czy ubliżam.
Czuję się winna:

3. Dziecko cierpi fizycznie lub emocjonalnie:

Nie ma dnia czy tygodnia bez dziecięcego płaczu, frustracji, strachu; bez siniaka czy zadrapanego kolana. Cierpimy razem z dziećmi. Ból dziecka odbija się głośnym echem w sercu rodzica. Różnie się to manifestuje. Czasem złością na tych, którzy mniej lub bardziej przyczynili się do cierpienia dziecka. Czasem niepokojem i paniką, które bezradnie kierujemy w stronę dziecka. A czasem złością i poczuciem winy. Obwiniamy się, bo uważamy, że powinniśmy zapobiec cierpieniu dziecka nawet wtedy, gdy nie mamy na to żadnego wpływu.

Czuję się winna:

4. Dziecko źle się zachowuje:

  1. 4. a) Kiedy dziecko zrobi coś „złego” innym, zrani kogoś czy zachowa się nieodpowiednio, często obwiniamy się, że nie dopilnowaliśmy go, nie nauczyliśmy itp.
Czuję się winna:
  1. 4. b) To dotyczy również sytuacji, kiedy dziecko nie słucha i nie robi tego, o co prosimy. Rodzic obwinia się, myśląc: „Nie mam autorytetu u dziecka, dziecko mnie nie szanuje, nie jestem dobrym rodzicem”.
Czuję się winna:

Pamiętaj, poczucie winy nie pomaga ani tobie, ani dziecku. To naturalne, że pragniesz dla swojego dziecka wszystkiego, co najlepsze. Warto jednak wybaczać sobie błędy i akceptować niedoskonałość. 

Ćwiczenie 2. Dokończ zdania, wymieniając jak najwięcej przykładów:

  • Daję dziecku (rzeczy materialne, jak: pokój, zabawki, wycieczkę do...)
  • Okazuję dziecku (to, co masz pozytywnego, niematerialnego do zaoferowania, np. miłość, serdeczność, zrozumienie, zainteresowanie dla jego pasji...
  • Mogę nauczyć dziecko (podaj konkretne umiejętności, np. pływać, jeździć na rowerze, budować zamki z klocków Lego, grać w szachy, prowadzić samochód, pleść warkocze)
  • Mogę nauczyć dziecko (wymień cechy, które możesz przekazać dziecku, np. bliskość, szacunek do innych, ciekawość świata, uczciwość)
Jesteś naprawdę wspaniałą mamą z wielkim potencjałem! Każda mama czuje się czasem bezsilna i rozgoryczona. W takich chwilach spójrz na swoje odpowiedzi – może z czasem uda ci się dopisać jeszcze więcej przykładów.

Ćwiczenie 3. Wybierz jedną sytuację z dzieckiem, której wspomnienie budzi poczucie winy. Odpowiedz na poniższe pytania:

  • Co próbowałam osiągnąć w tej sytuacji?
  • Jakie były moje intencje?
  • Jak mogłabym się zachować, żebym była z siebie zadowolona?Na koniec zamknij oczy, weź kilka spokojnych oddechów i powiedz do siebie półgłosem: „Pragnę wybaczyć to sobie i nie powtarzać takiego zachowania w przyszłości”.

Ćwiczenie 4. To ćwiczenie pomoże ci przybliżyć się do modelu idealnej, kochającej matki.

  1. Przypomnij sobie sytuacje z ostatniego miesiąca, w których zrobiłaś coś dla dziecka (np. przytuliłam, kiedy płakało; wysłuchałam, kiedy potrzebowało się poskarżyć; pochwaliłam za..., uczyłam...):
  1. Podaj przynajmniej pięć przykładów sytuacji, w których czujesz się kochającą, dobrą matką:
  1. Poszukaj wzoru matki w swoim otoczeniu bądź w literaturze. Wypisz jej trzy najważniejsze cechy i podaj przykłady zachowań, które obrazują te cechy:
  1. Podaj przykłady swoich zachowań w stosunku do dziecka, które obrazują cechy wymienione w punkcie 3.:
  1. Podaj pięć powodów, dla których twoje dziecko mogłoby być ci wdzięczne jako rodzicowi:
  1. Wypisz trzy sytuacje, w których najczęściej czujesz się wyczerpana. Napisz przy każdej, co możesz zrobić, żeby w tej sytuacji zregenerować się bądź nie dopuścić do wyczerpania:
  1. Napisz pięć przykładów działań, które są dla ciebie źródłem radości, entuzjazmu lub wdzięczności:
Zwróć uwagę na moment, w którym krytykujesz się lub obwiniasz. Pozostań z tym przez chwilę. Weź kilka spokojnych, głębokich oddechów i powiedz do siebie: „Pragnę wybaczyć to sobie i nie powtarzać tego zachowania w przyszłości”.

Zadanie domowe: Poświęć 2–3 minuty dziennie (najlepiej przed snem) na wyobrażanie sobie idealnej matki. Przywołaj ją w pamięci. Przywitaj się z nią i postaraj się poczuć jej życzliwą, kochającą obecność. Następnie powiedz jej, jakie masz intencje na następny dzień. Poproś ją o pomoc. A na koniec pożegnaj się z nią.

Wszystkie ćwiczenia pochodzą z warsztatów on-line

Share on Facebook Send on Messenger Share by email
Autopromocja
Autopromocja

ZAMÓW

WYDANIE DRUKOWANE E-WYDANIE
  • Polecane
  • Popularne
  • Najnowsze