Historyczny przepis, pochodzący z regionu Pomorza i Kujaw, zaczerpnięto z następującej książki kucharskiej:
Kuchnia polska: niezbędny podręcznik dla kucharzy i gospodyń wiejskich i miejskich oraz poradnik w wielu gałęziach gospodarstwa domowego, Toruń 1885
1 średniej wielkości młoda gęś 3 jaja 2 bułki pszenne 200 ml mleka 2 pęczki włoszczyzny sól, pieprz 100 g rodzynek 15 g żelatyny na litr rosołu
Gęś sprawiamy i myjemy. Ostrym nożem rozcinamy z tyłu skórę równym, podłużnym nacięciem i luzujemy (wyjmujemy kości i mięso), zaczynając od kręgosłupa. Uważamy przy tym, żeby nie uszkodzić skóry. Mięso z piersi i z uda wycinamy w ten sposób, by zostało go trochę na skórze, a powstałą płachtę (ze skóry) rozcinamy na pół, solimy, pieprzymy i odkładamy do lodówki na około 2 godziny. Wycięte z piersi i uda mięso mielimy razem z namoczoną bułką, dodajemy jajka, rodzynki oraz do smaku pieprz i sól. Tak przygotowany farsz dzielimy na pół i otrzymane porcje kładziemy na każdą płachtę. Zawijamy i dokładnie zszywamy, tak przygotowane rolady wkładamy do przygotowanego wcześniej wywaru warzywnego, gotujemy na wolnym ogniu przez około 2,5 godziny.
Po upływie tego czasu rolady wyciągamy, odkładamy do wystygnięcia, a wywar przelewamy przez gazę, dodajemy żelatynę i zalewamy nim pokrojoną na plastry roladę.
Jedną roladę można podać na ciepło z żurawiną lub sosem śliwkowym, natomiast drugą w galarecie.