Po miesiącu siedzenia w burgerowych klimatach jestem z powrotem w najlepszym miejscu i o najlepszym czasie w kuchni. Kanapkowa pora czyli śniadania ...od 6 rano !
|Po miesiącu siedzenia w burgerowych klimatach jestem z powrotem w najlepszym miejscu i o najlepszym czasie w kuchni. Kanapkowa pora czyli śniadania ...od 6 rano !
Ta kanapka jest dla Alicji, Juli i Rosie Cohen. Dla Alicji bo mnie kiedyś poprosiła o kanapkę z płatkami róży, dla Julii bo podarowałam mi urocze tościki z bakaliami a dla Rosie Cohen dla tego bo ma takiego maila. 1. tosty, sucharki z razowej mąki z bakaliami
5. miałki cukier
Wiedziałam że zrobię tą kanapkę już od paru miesięcy. Trochę też przyznaję myślałam co tu zrobić z płatkami róż... Potem był miesiąc burgera i nagle wszystko okazało się proste wręcz oczywiste.
Od jakiegoś już czasu pod domem kwitnie krzak dzikiej róży. 3 tygodnie temu kupiłam wodę różaną na zasadzie "... aaa może się przyda". 2 tygodnie temu dostałam prezent z Berlina - prześliczne, malutkie tościki z bakaliami. Julia dziękuję!
Nie wiele tu do roboty, nawet tych płatków nie trzeba myć!
Tnę je na cienkie paseczki i wkładam do miksera. Dolewam 1/2 kieliszka wody różanej i dosypuję 4 łyżki miałkiego cukru. Trochę ciężko się miksuje bo to mała ilość, ale w końcu się udaje. Masa różana dzięki wodzie kwiatowej pachnie jeszcze intensywniej:)
Łączę wszystko z białym serem i delikatnie rozdrabniam widelcem.
Małe bakaliowe tosty są bardzo smaczne. Niestety nie można ich dostać w takiej postaci w polskich sklepach, ale myślę że można podobne zrobić z pieczywa bakaliowego. Bywa taki razowy chleb ze śliwką czy orzechami. Nigdy tego nie robiłam ale : jakby go pokroić na bardzo cienkie kromki i włożyć do piekarnika ustawionego na 50 C to rezultat będzie podobny! Niska temperatura nie przypali kromek tylko trochę je ususzy.
Parzę świeżą kawę i podgrzewam mleko, które za moment porządnie spienię. Smaruję tosty różanym twarożkiem. Można je przyozdobić płatkami dzikiej róży, które mają bardzo dużo witaminy C. Śniadanie gotowe.Życzenie Alicji w końcu się spełniło. Nie raz nie dwa dopytywała mnie: "co z moją kanapką?"