1. Zwierciadlo.pl
  2. >
  3. Psychologia

Pomóc dziecku rozwiązać konflikt

</a> 123rf.com
123rf.com
Dzieci nie radzą sobie z konfliktami z tych samych powodów, z których nie radzą sobie z nimi dorośli. Długie pozostawanie w bardzo bliskiej relacji, jaką z pewnością są więzi, które łączą rodzeństwo, przeszkadza w jasnym widzeniu problemu. Konfliktom młodych ludzi towarzyszą niezwykle silne emocje, które przesłaniają prawdziwy obraz problemu („Ona rusza moje rzeczy, nienawidzę jej!”). Jak pomóc dziecku rozwiązać konflikt?

</a> 123rf.com 123rf.com

Oczywiście, uświadamianie dzieciom, że trzeba być tolerancyjnym i zachowywać się spokojnie, jest bardzo ważnym elementem wychowania, ale raczej nie zadziała wtedy, gdy akurat się kłócą. Co robić? Opanować sztukę mediacji!

Mediacje mają wielowiekową tradycję, ale kojarzą się raczej z problemami dorosłych. Niesłusznie. Dzieci potrzebują mieć mediatora stale pod ręką, bo dokładnie tak samo jak wszyscy ludzie w sytuacji konfliktu nie widzą racji drugiej strony. Mediacje między kłócącymi się dziećmi powinny opierać się na tych samych zasadach, co w przypadku zwaśnionych dorosłych:

Mediator (czyli ty) – nie może być w obozie żadnej ze stron. Twoją rolą jest usprawnienie komunikacji między obrażonymi na siebie dziećmi.

Atmosfera – musi być spokojna, dlatego warto opuścić miejsce, w którym doszło do konfliktu, zrobić wszystkim coś do picia i dać dzieciom czas na wyciszenie emocji.

Strony konfliktu – każda z nich powinna się wypowiedzieć i przedstawić problem ze swojego punktu widzenia. Kolejność najlepiej wylosować.

Cel – doprowadzenie do sytuacji, w której nastąpi wzajemne zrozumienie potrzeb drugiej strony. Dziecko nie dostrzega, że ktoś inny może mieć swoją wizję i swoją prawdę. Często wysłuchanie drugiej strony jest dla niego odkryciem, że inni też mają uczucia. Najczęściej – gdy dziecko zrozumie, że jego rodzeństwu też jest przykro, że też jest smutne albo złe – wcale nie będzie chciało być przyczyną takiego stanu.

Miejsce – wyznacza zawsze mediator, czyli ty. Wylosujcie, kto mówi pierwszy i każda strona niech opowiada. Ty słuchasz. Potem druga strona. Słuchasz. Potem zadajesz pytanie: „Co można zrobić w tej sytuacji?”. Dzieci często nie wiedzą. Dlatego możesz im pomóc, zadając pytanie: „Dziewczynka zabrała bratu płytę bez pozwolenia, a on ją za to uderzył. Co teraz powinni zrobić?”. To przenosi uwagę dziecka z własnej „krzywdy” na merytoryczne rozwiązanie problemu.

Pamiętaj, że mediator nie powinien sugerować rozwiązań, bo w ten sposób przejmowałby odpowiedzialność za cudzy konflikt. Każda ze stron powinna wypowiedzieć się w kwestii tego, jak załagodzić problem. To mają być rozwiązania dzieci, nie twoje!

Nie martw się, że nie posiadasz kwalifikacji. To wszystko na początku może brzmieć dość sztucznie, ale naprawdę działa. Jeśli sama boisz się tego rodzaju sytuacji i podświadomie dążysz do tego, żeby wyszło na twoje, mediacje między dziećmi mogą być dla ciebie bardzo trudne. Nie zaszkodzi jednak spróbować. Nauczysz się, tylko bądź konsekwentna. Zacznij rozwiązywać w ten sposób konflikty między dziećmi, a sama zobaczysz, co się sprawdza, a co nie. Już nigdy nie będziesz musiała posiłkować się stosowaniem żadnej z metod interwencyjnych.

Psychologiczna wartość mediacji

  • Uczą wzajemnego szacunku i respektowania praw innych ludzi.
  • Podnoszą poziom empatii i rozumienia, że każdy człowiek, nawet ten, którego w tym momencie z całych sił nienawidzisz, ma swoje racje i uczucia.
  • Poszerzają spectrum dostrzeganych możliwości zachowania.
  • Uwalniają dzieci od schematu bodziec – reakcja i dają wolność reakcji na zachowanie drugiego człowieka.

Share on Facebook Send on Messenger Share by email
Autopromocja
Autopromocja

ZAMÓW

WYDANIE DRUKOWANE E-WYDANIE
  • Polecane
  • Popularne
  • Najnowsze