Child Alert to system szybkiego powiadamiania o zaginięciu małego dziecka. Fundacja Itaka, zabiegająca o wprowadzenie takiego rozwiązania w Polsce, w końcu stycznia 2012 r. złożyła w MSW projekt i raport z funkcjonowania podobnych programów w krajach Unii Europejskiej.
Dyrektor Zespołu Poszukiwań i Identyfikacji Fundacji ITAKA, Zuzanna Ziajko, ocenia, że platforma może zacząć działać w Polsce jeszcze w tym roku. W tej chwili projekt jest badany przez MSW. Gdy zyska pozytywną oceną i finansowanie, ruszy procedura przygotowawcza, m.in. rozmowy z partnerami (którzy będą w przyszłości należeć do sieci informacyjnej), wykonawcą platformy, ustalenia z Generalnym Inspektorem Ochrony Danych Osobowych, szkolenia dla policjantów. Konieczne będzie także przeprowadzenie akcji pilotażowej, a zwłaszcza przeszkolenie społeczeństwa, jak ma reagować na ogłoszenie alarmu. Według statystyk Policji w 2011 r. znacznie (ok. 30 %) wzrosła liczba zaginięć najmłodszych dzieci, do 6 roku życia
System działa już m.in. w Belgii, Francji, Holandii i w Stanach Zjednoczonych, gdzie powstał w 1996 r. jako Amber Alert (nazwa od imienia porwanej i zamordowanej dziewięciolatki, Amber Hagerman). W przypadku porwań szybkość działania jest bardzo ważna. Z badań przeprowadzonych w USA wynika, że ponad 90 % dzieci, które zostały zamordowane w wyniku porwania, straciło życie już w pierwszej dobie.
Chilg Alert polega na masowym informowaniu o zaginięciu wraz z udostępnieniem zdjęcia dziecka. Komunikat trafia do społeczeństwa poprzez tablice świetlne na lotniskach, dworcach, stacjach metra. Niektóre kraje wprowadziły również możliwość przekazywania informacji przez sms i mms. Itaka liczy na zaangażowanie operatorów telefonii komórkowej, telewizji, mediów elektronicznych, operatorów reklamy zewnętrznej. Ważne, aby użyte kanały informacyjne nie były kojarzone ze spamem.
W Holandii od momentu uruchomienia w 2008 r. został wykorzystany 10 razy. W Belgii Child Alert wprowadzono w lutym 2011 r. Platforma obejmuje media i telefonię komórkową, a także przedsiębiorców, którzy przesyłają informację do swoich klientów. Pierwszy raz skorzystano z niej w grudniu 2011 r. przy okazji zaginięcia dziewięciolatka. System francuski działa od 2006 r. i był dotychczas użyty 10 razy. Zobowiązuje m.in. agencje prasowe do natychmiastowego nadania pilnej depeszy z informacją o ogłoszeniu alarmu i zarządców autostrad do opublikowania podobnego komunikatu na tablicach świetlnych.
Skorzystanie z alarmu wymaga spełnienia licznych warunków, ponieważ każda akcja będzie bardzo kosztowna i angażująca. Według koncepcji przedstawionej przez fundację sieć może być używana tylko w przypadku zaginięcia dziecka poniżej 15 roku życia, gdy dodatkowo istnieje duże ryzyko utraty zdrowia lub życia (podobne zasady obowiązują w innych państwach). Ostateczną decyzję podejmą organy ścigania, po uzyskaniu zgody rodziców lub opiekunów. Itaka szacuje, że użycie systemu w Polsce wskazane byłoby w 2-3 przypadkach. Zuzanna Ziajko, pytana, czy warto wobec tego uruchamiać specjalną platformę – zwłaszcza, że jest też ryzyko fałszywych alarmów - przestrzega przed takim ekonomicznym myśleniem. Każde odnalezienie dziecka jest sukcesem, a poza tym opracowanie systemu zwiększa społeczne poczucie bezpieczeństwa, ponieważ dysponujemy sprawdzonym mechanizmem, który można uruchomić w razie potrzeby.