Alice Boyes, psychoterapeutka pracująca metodą psychologii pozytywnej, wylicza czynniki, które utrudniają nam rozwój. Nazywa je zniekształceniami poznawczymi.
1. Personalizacja. Pojawia się, gdy wszystko, co się wokół nas dzieje, odbieramy jako skutek naszych działań. Na przykład czyjś szorstki sposób bycia definiujemy jako reakcję na nasze zachowanie, chociaż wcale tak nie jest.
2. Czytanie w czyichś myślach. Kiedy zgadujemy, co ktoś myśli i czuje. Tak naprawdę nigdy tego nie wiemy.
3. Negatywne prognozy. Gdy szacujemy, że jakieś nasze działania lub okoliczności, które zaistnieją, na pewno będą miały negatywny wynik.
4. Niedocenianie siebie. Kiedy wydaje nam się, że sobie czymś nie poradzimy, a jest inaczej.
5. Katastrofizm. Czyli produkowanie samych najczarniejszych scenariuszy.
6. Brak dbałości o oznaki akceptacji społecznej. Izolacja i brak zainteresowania innymi ludźmi nie sprzyjają rozwojowi.
7. Niechęć do grup. Może oznaczać, że nie radzimy sobie w sytuacjach społecznych.
8. Myślenie, że brak wylewności emocjonalnej oznacza, że coś jest „nie tak”. Wówczas straszy nas czyjaś powściągliwość. Musimy mieć wyraźne oznaki akceptacji.
9. Bezlitosne standardy. Przekonanie, że osiągnięcie wysokich standardów jest konieczne, aby uniknąć katastrofy. Na przykład przekonanie, że błąd popełniony w pracy spowoduje jej stratę.
10. Wiara w zasady. Jeśli wydaje nam się, że coś jest jedyne i niepodważalne, zamykamy się na inne drogi rozwoju.
11. Przywiązanie do jednego celu. Postępujemy wtedy, jakbyśmy mieli na oczach klapki i nie jesteśmy elastyczni.
12. Wiara w ogólną sprawiedliwość. To kolejne sztywne przekonanie, które oddaje odpowiedzialność w inne ręce niż nasze.
13. Patrzenie na sytuację tylko ze swojej perspektywy. Nieumiejętność spojrzenia na sytuację z czyjejś perspektywy bardzo ogranicza.
14. Samokrytyka. Ona tak naprawdę podcina skrzydła, a nie motywuje.
15. Brak równowagi między czuciem a myśleniem. Gdy jesteśmy powodowani jedynie myślami lub tylko uczuciami, nie podejmujemy rozwojowych dla nas decyzji.
16. Myślenie „wszystko albo nic”. Kiedy wszystko odbieramy z nadmiernym entuzjazmem albo przeżywamy jako porażkę.
17. W pułapce powinności. Gdy często mówimy „muszę”, a życie odbieramy jak jeden wielki obowiązek.
18. Natręctwa. One przeszkadzają nam doświadczać przepływu życia.
19. Niemożność odpuszczenia. Kiedy na przykład brniemy w jakiś biznes, choć przynosi straty, bo przecież tyle już zainwestowaliśmy.
20. Iluzje. Trzymanie się fałszywych przekonań, mimo przytłaczających dowodów przeciwnych, zatrzymuje nas w złym miejscu.
21. Założenie, że aktualne uczucia pozostają takie same w przyszłości. Na przykład, jeśli dzisiaj czuję, że sobie z tym nie poradzę, tak też będzie i jutro.
22. Etykietowanie innych. Przekonanie, że mąż danej kobiety musi być beznadziejny, bo ona nie budzi naszej sympatii.
23. Uleganie okazjom. Kiedy na przykład sięgamy po tani towar, chociaż w ogóle nie mamy na niego ochoty. Ta zasada może dotyczyć także relacji.
24. Minimalizowanie. Może dotyczyć naszych umiejętności a także wszystkiego innego. Wówczas nie umiemy się cieszyć tym, co jest, bo zawsze nam mało.
25. Przesada. Gdy nadmiernie rozdmuchujemy pewne sprawy, wyolbrzymiamy okoliczności i nadajemy sprawom nieadekwatne znaczenie.