1. Zwierciadlo.pl
  2. >
  3. Psychologia

W ogrodzie emocji

fot.123rf
fot.123rf
Dobre uczucia trzeba pielęgnować jak piękne kwiaty. Wrażliwość jest najdelikatniejszym wśród nich i bardzo potrzebnym, wręcz niezbędnym do życia.

Umiejętność dostrzegania tego, co dzieje się w naszym wnętrzu i wokół nas, jest niezbędna do dobrego porozumiewania się z ludźmi i prawidłowego funkcjonowania w świecie. Bez wrażliwości, bez uczuć człowiek staje się społecznym analfabetą. Poniższe zestawy ćwiczeń pomogą ci poznać własne emocje, nazwać je i uporządkować.

I JA: zmysły – ciało – emocje

Wsłuchaj się w siebie – naucz się rozpoznawać emocje.

Zmysły Połóż się wygodnie na plecach, zamknij oczy. Skoncentruj się na tym, co odczuwasz za pośrednictwem dotyku, węchu i smaku. Powtarzaj w myślach: jestem świadomy tego, że moje ciało dotyka – dywanu, podłogi; jestem świadomy, że słyszę: samochody za oknem, ciszę; jestem świadomy, że czuję: zapach kawy, świec. Ćwiczenie wykonuj kilka minut.

Ciało To ćwiczenie wymaga spokojnego miejsca. Połóż się na plecach i tak jak poprzednio zamknij oczy. Przez kolejne minuty (nie więcej niż kilka) skup się tylko na sygnałach, które wysyła twoje ciało. W myśli powtarzaj: jestem świadomy tego, że zaschło mi w gardle, jestem świadomy tego, że mam napięty kark, jestem świadomy tego, że wolno oddycham.

Emocje Usiądź wygodnie i w ciągu kolejnych paru minut skup się na swoich uczuciach. Wsłuchaj się w nie, poszukaj odpowiedzi na pytanie, jaki jest twój obecny nastrój. Nie analizuj przyczyn, skup się na obserwacji. Powtarzaj w myślach: jestem świadomy tego, że czuję niepokój, jestem świadomy tego, że czuję radość, ekscytację (ból, zniecierpliwienie, złość, żal, miłość, spokój, zaciekawienie itd.).

Myśli Powtórz poprzednie ćwiczenie w pozycji leżącej. Skoncentruj się na myślach i marzeniach, które się pojawiają w związku z emocjami. Tak jakbyś był w kinie: twoje myśli i marzenia są wyświetlane na ekranie, a ty jesteś widzem. Powtarzaj w myślach: jestem świadomy tego, że myślę teraz o egzaminach (niepokój), jestem świadomy tego, że przypominam sobie minione spotkanie (żal).

Podsumowanie: Podziel kartkę na cztery części: sferę zmysłów, ciała, uczuć i myśli. Zapisz wszystkie doznania, które pamiętasz, w odpowiednich polach. Przypatrz się swoim zapiskom.

Którą przestrzeń wypełniłeś najbardziej? Te doznania najlepiej zapamiętałeś.

Poprzez które zmysły głównie odbierałeś sygnały?

Które miejsca twojego ciała wysyłały najwięcej sygnałów?

Czy wiedziałeś, jak nazwać emocje, które odczuwałeś?

Czy miałeś pustkę w głowie, czy też nachodziły cię raczej uporczywe myśli? Na jaki temat?

Zastanów się nad całym ćwiczeniem. Czego nauczyłeś się o sobie?

II Uczucia opanowane

Nazywaj emocje Psychologowie stworzyli listę emocji różnego typu. Zapoznaj się z nimi (poniżej przykłady najważniejszych). Staraj się czasem myśleć o tym, co przeżywasz. Kiedy znajdziesz się pod wpływem silnej emocji, nazwij ją! Może uda ci się określić stan, którego do tej pory nie potrafiłeś wyrazić słowami.

Na liście emocji zakreśl te, których prawie nigdy nie odczuwasz. Zastanów się dlaczego.

Zaakceptuj to, co czujesz Ludzie często boją się okazywać emocje w obecności innych. Łzy wzruszenia ocierają ukradkiem, a zamiast mówić o swojej złości, tłumią ją. Pozwalają sobie na wyrażanie jej nie wprost, ale poprzez złośliwe komentarze i docinki.

Weź odpowiedzialność za swoje emocje Wyrażaj je uczciwie, wprost, uwagę kierując na siebie. Zamiast „Wkurzasz mnie”, mów: „Jestem na ciebie wkurzony, denerwuje mnie to, co mówisz. Język wpływa na nasz sposób postrzegania rzeczywistości. Pamiętaj, że to TWOJE odczucia i tylko TY jesteś za nie odpowiedzialny. Nie jest tak, że ktoś potrafi ci je narzucić.

Podejmując decyzje, bierz pod uwagę emocje. Zadaj sobie pytanie: „Jak się czuję, myśląc, że mógłbym to zrobić?”; „Jak się czuję, myśląc o tym, że tego nie zrobię?”.

III JA – INNI

Naucz się mówić o swoich emocjach. Najlepiej znajdź kogoś, kto potrafi słuchać, rozumie cię i jest dla ciebie wsparciem. Przy takiej osobie łatwiej ci się będzie otworzyć.

Bądź szczery w kontaktach z innymi, używaj konkretnych komunikatów. Unikaj oceniania (nie mów: „Jesteś głupi”, „Beznadziejnie to zrobiłeś”). Gdy czujesz, że jest ci przykro lub jesteś poirytowany zachowaniem drugiej osoby, porozmawiaj o tym od razu. Trzymaj się jednak następujących zasad:

  • Pamiętaj, że nie wiesz, co druga osoba czuje lub myśli, jedynie się domyślasz. I nawet kiedy dobrze znasz tę osobę, możesz się pomylić.
  • By dowiedzieć się, co naprawdę myśli, czuje, sądzi inny człowiek, zadawaj pytania otwarte: co czułeś?, co myślisz?, dlaczego zachowałeś się w ten sposób? Uważaj, by pod pozorem tych pytań nie starać się potwierdzać swoich wcześniejszych tez („On z pewnością był wściekły i chciał mi zrobić na złość”).
  • W rozmowie z innymi unikaj oceniania („Dobrze zrobiłeś”), doradzania („Koniecznie zadzwoń do niego”) i pocieszania („Nie marudź, będzie dobrze”). To wszystko odsuwa cię od usłyszenia prawdy o drugim człowieku. Pamiętaj też, że każdy ma prawo do własnego życia i swoich decyzji, choćby okazywały się z czasem nie najlepsze.

Share on Facebook Send on Messenger Share by email
Autopromocja
Autopromocja

ZAMÓW

WYDANIE DRUKOWANE E-WYDANIE
  • Polecane
  • Popularne
  • Najnowsze