Karmienie dzieci piersią przez 5-6 miesięcy wpływa na ich lepszą odporność i niższą zachorowalność w ciągu życia.
Około 6. miesiąca życia ilość spożywanego przez dziecko mleka matki zaczyna się zmniejszać. Wtedy do 18. miesiąca życia, jako dodatek do mleka, niemowlętom podajemy papki przygotowane z ugotowanych warzyw, kiełków oraz z owoców. Jadłospis stopniowo wzbogacamy o: mleko przygotowane z kiełków, nasion i orzechów; soki z warzyw, a szczególnie z marchwi; warzywa o niskiej zawartości skrobi; niewielkie ilości owoców; soki owocowe w ograniczonych ilościach; kiełki zbóż i kiełki roślin strączkowych. Kiełki najlepiej podawać wiosną lub latem. w kiełkach węglowodany złożone występujące w ziarnach zamieniają się w cukier.
Układ pokarmowy dziecka staje się kompletnie dojrzały dopiero w 2. roku życia. Wchłanianie białek czy węglowodanów przez dzieci nie jest więc takie same, jak przez osoby dorosłe, stąd konieczność bardzo dokładnego rozdrabniania pokarmu. W ten sposób dzieciom, które jeszcze nie potrafią przeżuwać, zapewniamy lepsze absorbowanie składników odżywczych. Jeśli jest to możliwe, zaleca się podawać dzieciom mleko ryżowe. Taki pokarm ma gęstość podobną do mleka matki. Mleko ryżowe może posłużyć również jako 1. pokarm po odstawieniu od piersi.
Bardzo istotne jest, by niemowlakom podawać ciepłe, gotowane pokarmy, ponieważ proces trawienia niegotowanych produktów znacznie obciąża układ pokarmowy. Stąd jedzenie surowych bananów przez niemowlaki jest niewskazane. A dzieci bardzo je lubią, że względu na serotoninę, która poprawia nastrój. Dlatego namawiam wszystkie mamy, by dawały swoim pociechom tradycyjne papki z marchwi i herbatkę z kminku, anyżku, rumianku lub kopru włoskiego.
Gdy dzieci zaczynają uczyć się żuć, jedzenie już nie musi być tak dokładnie przecierane i rozdrabniane. Po ukończeniu 18. miesiąca, wraz z pojawieniem się pierwszego zęba trzonowego, do diety wprowadzać należy nieskiełkowane zboża, rośliny strączkowe, jak również warzywa o dużej zawartości skrobi. Pamiętać należy o ich namaczaniu przez co najmniej 8h przed gotowaniem, odlaniu wody, w której były moczone, i długie, 2-,3-godzinne gotowanie.
Nowe produkty należy podawać dziecku stopniowo, by były to na początku dania jednoskładnikowe. Wszystko po to, żeby w przypadku wystąpienia alergii wiedzieć, co odstawić. Jeżeli reakcja na kolejny nowy posiłek jest dobra, dziecka nie boli brzuszek, dobrze się wypróżnia, nie płacze, jest zadowolone i pełne energii, wtedy po kilku dniach możemy dodać kolejny składnik. Może to być, dynia, kalarepa, buraki, kalafior, delikatne liście szpinaku czy boćwina. Całość wzbogacamy niewielką ilością dobrego masła.
Ze zbóż dobrze jest zacząć od ryżu nieoczyszczonego i kaszy jaglanej, które służą do gotowania kleików, uzupełnianych ugotowanymi warzywami lub owocami.
Natomiast pszenica, orkisz, owies i jęczmień zawierają gluten i mogą być przyczyną alergii. Są ciężkostrawne i należy je przed gotowaniem namaczać w wodzie. Oczywiście wraz z rozwojem, o ile nie ma przeciwwskazań, można podawać dzieciom i te zboża.
Jeżeli zdecydujemy się na włączenie do diety produktów zwierzęcych, pamiętajmy, by nabiał i mięso pochodziło z dobrych hodowli, a ryby z czystych mórz. Zachęcam rodziców do interesowania się źródłem żywności, którą kupują. Przypomnę o możliwości podawania dziecku i matce karmiącej tranu jako źródła kwasów tłuszczowych omega 3, witaminy A i D i innych substancji odżywczych. Tran daje się dzieciom szczególnie podatnym na przeziębienia i grypy oraz w przypadku leczenia długotrwałej kolki i podrażnień układu pokarmowego. Jeśli chodzi o owoce, to dla najmłodszych zalecam gotowane owoce sezonowe.
Warto też zwrócić uwagę, by nie przyzwyczajać malców do soków owocowych i napojów zawierających cukier. Dla ugaszenia pragnienia lepiej podawać niesłodzone herbatki i wodę. Unikniemy w ten sposób uzależnienia dzieci od cukru, co zapewnia większy spokój i koncentrację zamiast niepokoju. W 1. roku życia dziecko nie potrzebuje ani soli, ani innych przypraw. Wystarczy mu ilość soli zawarta w zbożach i warzywach. Dieta do 1. roku życia, oparta na produktach, takich jak: mleko matki, kleiki mleczno-zbożowe, przetarte warzywa lub owoce dostarcza niemowlęciu wszystkiego, czego potrzebuje. Oczywiście nieodzowna jest zdrowa miłość i troska rodziców.