Od 27 lipca trwają Letnie Igrzyska XXX Olimpiady w Londynie. Miasto już po raz trzeci, po 1908 i 1948, gości olimpijczyków.
Otwarcie poprzedziła sztafeta olimpijska, w której biegło w sumie 8 tys. osób. Polacy wzięli w niej udział 20 i 21 lipca. Do biegu zaproszono m.in. Martę Żmudę-Trzebiatowską, Beatę Pawlikowską, Mariusza Czerkawskiego, Artura Partykę i Jaśka Melę. Kilkanaście innych osób zostało wyłonionych w konkursie organizowanym przez firmę oficjalnego partnera olimpiady w Londynie, firmę Samsung. Biegacze pokonują łącznie 8 tys. mil, niosąc ogień, który nie może zgasnąć. Pochodnia waży 800 gramów, mierzy 80 centymetrów. Znicz olimpijski jest symbolem pokoju – na czas Igrzysk starożytni przerywali wojny. Współcześnie ma nam przypominać o przesłaniu olimpijskim.
Nowożytny olimpizm ma nieco inne oblicze od antycznego. Liczy się nie tylko zwycięstwo, ale wynik. Z początkiem XX wieku do ideologii olimpijskiej wprowadzona została maksyma citius, altius, fortius - czyli szybciej, wyżej, silniej. Kolejna zasada - fair play, czyli czysta gra komentarza w zasadzie nie wymaga, wywodzi się z tradycji rycerskiej i warto ją stosować także poza arenami olimpijskimi.
Starożytni olimpijczycy byli amatorami, nagrodą za zwycięstwo było zaproszenie na ucztę. Dziś sport to zawód, a sama idea pokojowej rywalizacji też niestety została boleśnie nadszarpnięta przez akty terroryzmu i nienawiści. Nie udało się też uciec od polityki – casus Los Angeles i Moskwy, gdzie nie pojechali zawodnicy z przeciwnych obozów politycznych. Jest to tym bardziej bolesne, że Olimpizm jest z założenia ideą uniwersalną, rywalizacja odbywa się we wszystkich grach, z udziałem wszystkich narodów. Startować może każdy bez względu na płeć, pochodzenie społeczne, zawód, zamożność, wyznanie religijne, poglądy polityczne. Współcześnie żeby znaleźć się w rywalizacji, trzeba osiągnąć tak zwane minima olimpijskie.
Współpraca reklamowa