Czas pandemii wydobył na powierzchnię znane nam wszystkim poczucie niepewności przyszłości; nie tylko wydobył, ale i powiększył do niewyobrażalnych rozmiarów. Potrzeba budowania nowych scenariuszy stała się silniejsza – większa część naszych zarówno zawodowych, jak i prywatnych relacji została przeniesiona do świata online, który okazał się bardzo wymagający.
Czy w tak innej od znanej nam rzeczywistości mają szanse zrodzić się nowe formy intymności? Czy jest w niej miejsce na bliskość, prawdziwą relację? Rzeczywistość, w której jesteśmy od siebie fizycznie oddaleni, wymaga nowego namysłu, przedefiniowania. Tymi właśnie zagadnieniami postanowili zająć się twórcy i twórczynie, a także uczestnicy i uczestniczki seminarium Re–Directing: East 2020.
https://www.youtube.com/watch?v=BA2ZpYphoDU&feature=youtu.be
Seminaria Re–Directing: East to flagowy projekt programu rezydencji w Zamku Ujazdowskim. Organizowany nieprzerwanie od 2013 roku stanowi jedną z rzadkich i cennych przestrzeni nieformalnej edukacji, umożliwiających spotkanie profesjonalistek i profesjonalistów z wielu dziedzin w warunkach wspólnej rezydencji. Osoby z różnych miejsc na świecie spotykają się w Warszawie, by przez miesiąc prowadzić dialog w mikroskali i w oparciu o wspólną pracę badawczą. Dzielą ze sobą czas pracy i czas wolny. Formuła nie jest sztywna i ustalona raz na zawsze. Każde kolejne seminarium jest wynikiem krytycznego przemyślenia doświadczeń poprzednich. Podejmowane tematy i obszary badań związane są z tym, co aktualnie wzywa do namysłu.
Portret Li Garcia, uczestniczki seminarium Re-Directing East. Przyszłe intymności. (Fot. Ania Bystrowska)
Tegoroczne seminarium, którego kuratorką była Marianna Dobkowska, powstało we współpracy z Julią Harasimowicz, kuratorką U-jazdowskiego, oraz Aisel Wicab, Maríą Paolą Malavasi i Amado Cabralesem – członkiniami i członkiem sieci Pedagogik Empatycznych, która zrzesza osoby praktykujące w polu sztuki opartą na empatii nieformalną edukację, żywo zainteresowane wykorzystaniem jej potencjału dla zmiany społecznej. Horyzontem, który kreślą pedagogiki empatyczne, jest emancypacja. Myślicieli, nauczycieli, artystów i aktywistów różnych płci, zarówno w krajach Globalnego Południa, jak i na Północy, łączy przekonanie, że edukacja kształtuje świadomość społeczną i jest kluczem do zmiany rzeczywistości. To dzięki niej możliwe jest tworzenie świata sprawiedliwego, opartego na równości i solidarności. Pedagogiki empatyczne odwołują się do uczuć rozumianych jako przestrzeń wspólna. Budują alternatywne obiegi wiedzy, wykraczają poza utarte ścieżki i uświęcone kanony.
Portret Kaspra Lemiesza, uczestnika seminarium Re-Directing East. Przyszłe intymności. (Fot. Ania Bystrowska)
Temat seminarium Przyszłe intymności wyniknął z namysłu nad naszym funkcjonowaniem w pandemicznej rzeczywistości za pomocą urządzeń elektronicznych. Uczestnicy i uczestniczki postanowili obserwować, rozwijać oraz pogłębiać praktyki, które przez narzędzia edukacyjne i strategie artystyczne badają intymność na odległość.
Refleksje uczestników i uczestniczek spotkania znajdziecie na łamach magazynu .