Wakacje zbliżają się wielkimi krokami. Jak umilić ten czas swoim pociechom? Nasza redakcja poleca ciekawe i rozwijające lektury dla najmłodszych.
Basia pokłóciła się w przedszkolu z Zuzią, po przedszkolu - z kuzynką Lulą,a potem jeszcze z Jankiem - tak rozpoczyna się „Wielka księga o uczuciach”. Wystarczy zamienić przedszkole na pracę, a Zuzię, Lulę i Janka – na imiona kolegów z biura czy bliskich, by niezależnie od wieku poczuć takie emocje jak bohaterka: złość, rozczarowanie, smutek, poczucie niezrozumienia czy osamotnienie. Różnica jest jedna: dorosły człowiek nazywa i przyjmuje swoje emocje ze świadomością, że to tylko odczucia, a nie fakty. Inna sprawa, że wielu dorosłych tego nie potrafi... Bo kiedy byli mali, nikt nie rozmawiał z nimi o tym, co czują, ani nie tłumaczył, jak poradzić sobie w sytuacji, gdy wydaje się, jakby świat robił im na złość. Jeszcze całkiem niedawno nie było też takich książek, po jakie dziś mogą sięgnąć rodzice, żeby uczyć dzieci zdrowej emocjonalności. Ten tom przygód Basi jest jak słownik, w którym autorka zebrała emocje, z którymi mierzymy się na co dzień, i przedstawiła je w zrozumiały dla małych czytelników sposób. Choć oczywiście to książka nie do przeczytania od deski do deski, a do wracania do potrzebnych akurat fragmentów.
”Basia. Wielka księga o uczuciach”, Zofia Stanecka, Marianna Oklejak, wyd. Harper Collins
Podobnie jak zasady ruchu drogowego, savoir-vivre ma ułatwić, a nie utrudnić nam życie. Dlatego, jak pisze Jennifer L. Scott (prywatnie poczwórna matka), warto uczyć dzieci dobrych manier. Dzięki temu poczują się swobodnie w różnych sytuacjach, będą umiały uprzejmie wyrazić swoje zdanie i łatwiej odnajdą się w nowym środowisku. Co ważne, porady autorki nie mają nie wspólnego z dyscypliną; to rozwiązania dla całej rodziny, podczas których zasady dobrego wychowania wchodzą dzieciom do głowy naturalnie.
„Jak nauczyć dzieci dobrych manier”, Jennifer L. Scott, Wydawnictwo Literackie
Maluchy po prostu rysują i jeśli dorośli nie umieją dostrzec w kolorowym kleksie babci, kota czy łódki – to już tylko ich problem. Z wiekiem dzieciom zaczyna jednak towarzyszyć wewnętrzny krytyk, który zniechęca do prób twórczych. Wtedy zamiast przekłamywać, że prace córki czy syna są równie udane jak te koleżanki czy kolegi, lepiej podsunąć pomoce oferujące różne rysunkowe podpowiedzi. I nawet jeśli po jakimś czasie dziecku się znudzi, to zdobyte w ten sposób zaufanie do siebie będzie procentować.
„Rysowanie dla (jeszcze większej) przyjemności”, Lise Herzog, wyd. Feeria
Halny, samum, bryza, monsun... to wszystko nazwy wiatrów, które różnią się m.in. siłą, miejscem występowania. No właśnie, jak wytłumaczyć kilkuletnim słuchaczom, że czasami z wiatru się cieszymy – bo wymiata smog znad miasta, a innym razem uciekamy przed nim w popłochu – bo zrywa dachy i łamie drzewa? Z pomocą przychodzi wspaniale ilustrowana książka Anny Skowrońskiej, z której można się dowiedzieć, skąd się bierze wiatr i jak wykorzystuje go człowiek, żeby zrobić prąd, a ptak, żeby latać. Lektura z polotem!
„Wiatr”, Anna Skowrońska, wyd. Muchomor