„Młody Platon” to film, któremu „Zwierciadło” przyznało nagrodę, podczas ostatniego festiwalu Millennium Docs Against Gravity. Wyróżniliśmy ten film, bo takich historii i przykładów bardzo nam potrzeba - szczególnie teraz, w obliczu trwającej wojny w Ukrainie, kryzysu szkolnictwa i innych piętrzących się problemów.
Czy paskudną rzeczywistość można zmienić siedząc i gadając? Po obejrzeniu „Młodego Platona” nietrudno uwierzyć, że można.
Filozoficzne dyskusje, nauka samodzielnego krytycznego myślenia, a co za tym idzie nauka, że konflikty rozwiązuje się na argumenty, że każdego należy wysłuchać, a zdanie swoich rozmówców szanować. Takie metody stosuje Kevin McArevey – dyrektor szkoły podstawowej w Belfaście. Mieście, nad którym wciąż krążą duchy wojny domowej. Konflikt między katolickimi republikanami i protestanckimi lojalistami wcale się przecież nie skończył, o czym świadczą okalane drutem kolczastym mury między charakterystycznymi szeregowymi domami z czerwonej cegły. Tej części Belfastu daleko do idealnego miejsca do życia.
Jak dorastać w cieniu traumy i konfliktu? Jak okiełznać przemoc i rozpacz, jak przerwać traumę, zanim wpłynie na życie kolejnych pokoleń?
W tutejszej szkole podstawowej dla chłopców dyrektorem jest Kevin McArevey – charakterystyczny i charyzmatyczny „pan od filozofii, a po godzinach wielki miłośnik Elvisa Presleya. Na lekcjach ustawia krzesła w kole i organizuje sokratejskie dysputy, uczy krytycznego myślenia, pracuje też z rodzicami uczniów. I jakkolwiek szalony wydawałby się z początku pomysł, że filozofia może być lekarstwem na przemoc, dyskryminację, agresję, dziecięce i młodzieńcze problemy i rozterki, w filmie przekonujemy się, że to ma sens. Zwłaszcza jeśli dodać do tego potężną dawkę zrozumienia i troski.
Każde dziecko zasługuje na metody Kevina McAreveya.
„Młody Platon”, reż. Declan McGrath i Neasa Ní Chianáin. (Do obejrzenia m.in.na vod.mdag.pl)