Marc Chagall. Czternaście jego kolorowych prac zakupiono do zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie. Właśnie teraz można je oglądać na poświęconej malarzowi wystawie.
Zawsze szedł własną drogą, którą z braku lepszego określenia nazywa się ścieżką realizmu magicznego. Urodzony w 1887 roku w chasydzkiej rodzinie z Białorusi, Chagall należy do najpopularniejszych spośród wielkich XX-wiecznych modernistów. Choć jego twórczość nie mieści się w ramach żadnego z modernistycznych nurtów, które zmieniały sztukę w pierwszej połowie ubiegłego stulecia. Elementy kubizmu i surrealizmu mieszają się w jego malarstwie ze wspomnieniami z dzieciństwa, elementami żydowskiego i białoruskiego folkloru, z wątkami religijnymi i mistyką. Taki charakter mają też prace, które wzbogaciły zbiory Muzeum Narodowego w Warszawie.
„Żółty koziołek na wsi. Wariant do Poezji” (1968) (Fot. dzięki uprzejmości Muzeum Narodowego w Warszawie)
Te barwne rysunki, wykonane różnorodnymi technikami (gwasz, tusz, kredka, pastel), pochodzą z późnego okresu twórczości długowiecznego artysty – powstały między końcem lat 60. a początkiem lat 80. zeszłego wieku. We wszystkich odnajdziemy to, za co cenili malarza współcześni i za co uwielbiany jest też dziś – ubrany w nowoczesną formę i odmalowany z niezrównanym wyczuciem koloru świat z pogranicza jawy i snu.
Wystawa „Chagall” potrwa do 24 lipca.