„Guillermo del Toro: Pinokio” to film animowany, który nie tylko jest spełnieniem ambicji reżysera Guillermo del Toro, laureata dwóch Oscarów, ale też zaskarbił sobie miliony fanów na całym świecie. Jest też najsilniejszym kandydatem do tegorocznego Oscara.
Złoty Glob, BAFTA, Critics' Choice, Satelita, Złoty Laur Amerykańskiej Gildii Producentów Filmowych, cztery statuetki (za reżyserię, animowanie postaci, muzykę i scenografię) jubileuszowej 50. edycji wręczenia nagród Annie oraz ta najważniejsza, za animację roku. Od premiery w listopadzie zeszłego roku film animowany „Guillermo del Toro: Pinokio” jest wręcz obsypywany nagrodami. Przed nim jeszcze jedna, najważniejsza w świecie filmowym, którą jego reżyser będzie mógł dołączyć do swojej kolekcji. Ta z pewnością będzie dla niego wyjątkowa, bo, jak sam przyznaje, „z żadną inną postacią nie czuł się tak głęboko i osobiście związany, jak z Pinokiem”.
Kadr z filmu animowanego „Guillermo del Toro: Pinokio” (Fot. materiały prasowe)
Guillermo del Toro od dziecka fascynował się animacją i sztuką poklatkową. Już w wieku ośmiu lat zaczął kręcić własne, amatorskie filmy poklatkowe, używając zabawek i kamery Super 8, która należała do jego ojca. Jako nastolatek prowadził zajęcia z claymation (animacja z gliny lub plasteliny) i wtedy wpadł na pomysł, który zrealizował cztery dekady później. „Jeden z chłopaków na zajęciach był o wiele lepszy ode mnie w animacji, więc nawiązałem z nim współpracę i zaproponowałem mu, by on zajmował się animacją, a ja wymyślaniem historii” – wspomina del Toro. „Wtedy po raz pierwszy pomyślałem o zrobieniu Pinokia poklatkowo, ale byłoby to bardziej jak Frankenstein – o postaci rzuconej z czystą kartą, by dowiedzieć się kim jest, co robi na tym świecie i dlaczego istnieje”.
Teraz, swoim dwunastym filmem fabularnym, del Toro rozpoczął nowy rozdział w karierze. Przeniósł na ekran baśń włoskiego pisarza Carlo Collodiego z XIX wieku w sposób, który nobilituje oryginalną historię i artystyczne medium, jakim jest animacja poklatkowa, wznosząc je obie na wyżyny. „Pinokio” jest pierwszym filmem pełnometrażowym Del Toro od czasu „Kształtu wody”, nagrodzonego aż czterema Oscarami, w tym za najlepszą reżyserię i najlepszy film.
Del Toro umieścił akcję „Pinokia” we Włoszech lat 30. W centrum opowieści jest – rzecz jasna – drewniana kukiełka, która magicznie ożywa, aby wlać otuchę w serce pogrążonego w żałobie stolarza imieniem Geppetto. Musical opowiada o fantastycznych przygodach Pinokia, który przekracza granice, szuka swojego miejsca na świecie i odkrywa cudowną moc miłości.
Kadr z filmu animowanego „Guillermo del Toro: Pinokio” (Fot. materiały prasowe)
Kadr z filmu animowanego „Guillermo del Toro: Pinokio” (Fot. materiały prasowe)
W „Guillermo del Toro: Pinokio” reżyser trzyma się mrocznych, bardziej egzystencjalnych tonów książki Collodiego bardziej, niż jakakolwiek inna wcześniejsza adaptacja tej historii. Jego film jest jednocześnie radosny, ale też pełen nadziei i rezonujący. W ten sposób staje się obrazem, który trafia prosto w serce zarówno dzieci, jak i dorosłych.
„Pinokio” to wspólna produkcja Guillermo del Toro, Jim Henson Company („Ciemny kryształ: Czas buntu”) i firmy ShadowMachine („Bojack Horseman”, „The Shivering Truth”), która zrealizowała animację metodą poklatkową. Oprócz del Toro za produkcję odpowiadają Lisa Henson, Alex Bulkley (studio Shadow Machine), Corey Campodonico i Gary Ungar (Exile Entertainment). Koproducentem filmu jest Blanca Lista. Współautorem scenariusza jest zaś Patrick McHale („Po drugiej stronie muru”, „Pora na przygodę!”). Wspólnie z del Toro film wyreżyserował Mark Gustafson („Fantastyczny Pan Lis”). Za scenografię odpowiadał m.in. Guy Davis, czerpiący inspirację z ilustracji Grisa Grimly’ego. Wykonanie lalek powierzono studiu Mackinnon and Saunders („Gnijąca panna młoda”).
Kadr z filmu animowanego „Guillermo del Toro: Pinokio” (Fot. materiały prasowe)
Film „Guillermo del Toro: Pinokio” można oglądać online na platformie Netflix.