1. Zwierciadlo.pl
  2. >
  3. Kultura

Abakany w Orońsku – wystawa prac Magdaleny Abakanowicz

Plecy, 1976 – 1980, tkanina, żywica,  wym. 69 x56 x 66 cm, kolekcja Fundacji Marty Magdaleny Abakanowicz-Kosmowskiej i Jana Kosmowskiego w Warszawie (Fot. materiały prasowe)
Plecy, 1976 – 1980, tkanina, żywica, wym. 69 x56 x 66 cm, kolekcja Fundacji Marty Magdaleny Abakanowicz-Kosmowskiej i Jana Kosmowskiego w Warszawie (Fot. materiały prasowe)
Zobacz galerię 6 Zdjęć
Prace Magdaleny Abakanowicz można oglądać na całym świecie - w MoMA w Nowym Jorku, w paryskim Centre Pompidou czy w londyńskiej Tate Gallery. W Polsce, o dziwo, okazjonalnie. Tym bardziej cieszy otwarcie dużej wystawy „W przestrzeni Magdaleny Abakanowicz” w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku.

Jak dziś pokazywać twórczość wielkiej artystki i jej dziedzictwo, czy można powiedzieć coś nowego o jej życiu i sztuce, która powinna zająć należne jej miejsce w panteonie wielkich polskich mistrzów? Warto się o tym przekonać , oglądając na własne oczy słynne prace Magdaleny Abakanowicz, które zazwyczaj dobrze znamy ze słyszenia i zdjęć. Jest ku temu właśnie okazja  - 13 lipca zostaje otwarta przekrojowa wystawa „W przestrzeni Magdaleny Abakanowicz” w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku.

Queen, Orange with Black, 1970 / 1980, sizal, 335 × 282 cm, kolekcja Galerii Starmach, Kraków, fot. Marek Gardulski; Tuba (Abakan czarny), 1976, , sizal, technika własna, 265 × 70 cm, kolekcja Fundacji Marty Magdaleny Abakanowicz-Kosmowskiej i Jana Kosmowskiego w Warszawie (Fot. materiały prasowe) Queen, Orange with Black, 1970 / 1980, sizal, 335 × 282 cm, kolekcja Galerii Starmach, Kraków, fot. Marek Gardulski; Tuba (Abakan czarny), 1976, , sizal, technika własna, 265 × 70 cm, kolekcja Fundacji Marty Magdaleny Abakanowicz-Kosmowskiej i Jana Kosmowskiego w Warszawie (Fot. materiały prasowe)

Magdalena Abakanowicz (1930–2017) to jedna z najbardziej znanych w świecie polskich artystek. Jej najsłynniejszymi dziełami były tzw. abakany - wielkie sizalowe rzeźby, które tworzyła z najczęściej z juty, ale również z drewna, kamienia czy brązu, przedstawiające najczęściej sylwetki ludzkie. Monumentalne abstrakcyjne instalacje wieszała w przestrzeni, przekraczając granice między tkaniną i rzeźbą, pomiędzy obiektem i otoczeniem.

Artystka pisała o nich tak: [...] (Abakany) drażniły ludzi. Były nie w porę. W tkactwie gobelin francuski, w sztuce: pop-art i sztuka konceptualna, a tu [formy] magiczne, skomplikowane ogromne...

Magdalena Abakanowicz i Jarosław Pijarowski na tle słynnych abakanów; Wikimedia Commons Magdalena Abakanowicz i Jarosław Pijarowski na tle słynnych abakanów; Wikimedia Commons

Na przekrojowej wystawie „W przestrzeni Magdaleny Abakanowicz” w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, zorganizowanej dwa lata po śmierci artystki, będzie można zobaczyć najbardziej znane abakany oraz rzeźby wykonane z jutowego płótna utwardzanego żywicą, m.in. Postacie stojące (1986–1987), Plecy (1976), Mutanty (1994–1996), a także Oracz (1996–1997). Ekspozycja pokazuje jak duże znaczenie miała dla Magdaleny Abakanowicz postać ludzka. Artystka nie traktowała jej jednak dosłownie. Najczęściej przedstawiała ją w formie skorupy, fragmentów tkanki, śladów i odcisków. Charakterystyczne dla twórczości artystki  są cykle rzeźbiarskie przedstawiające pojedyncze postaci lub tłumy. Wśród znanych prac pojawiają się także te nawiązujące do natury, między innymi Gry wojenne i Katharsis.

Abakan turkusowy, 1969, technika własna, len, sizal, tkaniny, wym. 350 × 200 × 200 cm, kolekcja Muzeum Narodowego w Warszawie i Ubranie czarne z jutą, 1975, tkanina jutowa, wym. 290 × 200 × 75 cm, kolekcja Fundacji Marty Magdaleny Abakanowicz-Kosmowskiej i Jana Kosmowskiego w Warszawie (Fot. materiały prasowe) Abakan turkusowy, 1969, technika własna, len, sizal, tkaniny, wym. 350 × 200 × 200 cm, kolekcja Muzeum Narodowego w Warszawie i Ubranie czarne z jutą, 1975, tkanina jutowa, wym. 290 × 200 × 75 cm, kolekcja Fundacji Marty Magdaleny Abakanowicz-Kosmowskiej i Jana Kosmowskiego w Warszawie (Fot. materiały prasowe)

Choć Abakanowicz studiowała malarstwo, swoją twórczość poświęciła tkaninie i rzeźbie. Jest autorką blisko sześćdziesięciu instalacji w przestrzeni publicznej, m.in. dużych realizacji rzeźbiarskich w Parku Granta w Chicago, Parku Olimpijskim w Seulu w Korei Płd., Muzeum Miejskim w Hiroszimie w Japonii, Storm King Art Center pod Nowym Jorkiem, Ogrodzie Rzeźby Muzeum Izrael w Jerozolimie, Europos Parkas pod Wilnem na Litwie, a także na poznańskiej Cytadeli. Brała udział w słynnej, historycznej wystawie analizującej założenia i spuściznę sztuki feministycznej WACK! Art and the Feminist Revolution w Museum of Contemporary Art (MOCA) w Los Angeles (2007). Prezentowała swoje prace w Metropolitan Museum w Nowym Jorku i w kilkuset innych muzeach i galeriach Europy, Ameryki Północnej, Azji i Australii. Dwukrotnie została odznaczona nagrodą rzeźbiarską przez Sculpture Center w Nowym Jorku.

Oracz, 1996 / 1997, tkanina jutowa, żywica, stal, drewno, wym. 425 × 45 × 180 cm, kolekcja Galerii Starmach, Kraków (Fot. materiały prasowe) Oracz, 1996 / 1997, tkanina jutowa, żywica, stal, drewno, wym. 425 × 45 × 180 cm, kolekcja Galerii Starmach, Kraków (Fot. materiały prasowe)

Wystawę "W przestrzenie Magdaleny Abakanowicz" można oglądać na terenie Centrum Rzeźby w Orońsku w Muzeum Rzeźby Współczesnej, w Galerii „Oranżeria”, Galerii „Kaplica”, Galerii „Wozownia”, w Parku Rzeźby oraz w Pałacu Józefa Brandta. Wystawa trwa od 13 lipca do 6 października 2019.

Plakat promujący wystawę \ Plakat promujący wystawę "W przestrzeni Magdaleny Abakanowicz" w Centrum Rzeźby w Orońsku (Fot. materiały prasowe)

 

Share on Facebook Send on Messenger Share by email
Autopromocja
Autopromocja

ZAMÓW

WYDANIE DRUKOWANE E-WYDANIE
  • Polecane
  • Popularne
  • Najnowsze