W Sao Vincente w Republice Zielonego Przylądka zmarła pieśniarka Cezaria Evora.
Cesária Évora urodziła się 27 sierpnia 1941 w Mindelo na Wyspach Zielonego Przylądka. Była córką kucharki. Po śmierci ojca, jako dziecko, trafiła pod opiekę sióstr zakonnych.
Występować publicznie zaczęła w wieku 16 lat w portowych barach, wtedy też zarejestrowała pojedyncze nagrania dla radia. W 1975 przestała występować po paśmie niepowodzeń. Po pewnym czasie powróciła do muzyki, by nagrać dwie płyty: zbiorową, w Portugalii, wraz z innymi piosenkarkami z Republiki Zielonego Przylądka, oraz solową. Obie pozostały bez dużego rozgłosu. W 1986 poznała Francuza i mieszkańca Wysp Zielonego Przylądka, José da Silva, przyszłego agenta i producenta, który zaprosił 47-letnią artystkę do Paryża. Dwa pierwsze albumy: La Diva aux pieds nus (1988) i Distino di Belita (1990), stanowiły próbę zaistnienia na rynku. Kolejny, Mar Azul(1991), był pierwszym całkowicie akustycznym, po jego wydaniu zrodziło się określenie "Bosonoga Diva” ze względu na występowanie na scenie bez obuwia'. Trzeci album (1992), z tytułową piosenką Miss Perfumado i Sodade, sprzedał się w dziesiątkach tysięcy egzemplarzy zdobywając złotą płytę. Po jego wydaniu zaśpiewała recital w paryskiej Olympii. Wkrótce potem ukazały się kolejne albumy: Cesária (1995) i Cabo Verde (1997), obydwa były nominowane do nagrody Grammy, a Évora uznana została za muzyczne odkrycie lat dziewięćdziesiątych.
Prywatnie Cesária była przywiązana do Cabo Verde i Mindelo, zarówno w życiu jak i na scenie wykazywała się skromnością i spontanicznością. Śpiewała wyłącznie po kreolsku (w dialekcie z São Vicente) lub po portugalsku (z wyjątkiem Besame mucho, na potrzeby filmu). Miała zasadę, że nigdy nie bisuje dwa razy. Identyfikowała się z tytułową "kobietą z wysp" (Amdjer de nos terra), z płyty Voz d’Amor. I choć ma przydomek "Królowa morny" i "Cesarzowa Wysp Zielonego Przylądka", ona sama mówiła o sobie: "ja jestem po prostu Cesária".
Źródło: Wikipedia