[Karolina Breguła] W galerii Propaganda w Warszawie powstała wystawa, którą urządzono według klucza kolorystycznego.
Wszystkie pokazane tu prace zrobione są w tonacji niebieskiej a prezentacji nadano tytuł „Niebieski najpiękniejszy kolor świata”.
Jak po wystawie o kolorze można się spodziewać, jest tu niebieskie głównie malarstwo jak na przykład ogromne płótno Edwarda Dwurnika, które wypełniają morskie fale i niewielkie, pokryte delikatnymi niebieskimi liniami, obrazy Włodzimierza Pawlaka.
Obok prac wiekowych oraz nieżyjących już artystów-mężczyzn, do wystawy została zaproszona również jedna młoda kobieta – Laura Pawela, która swoją delikatną instalacją wpuszcza tu trochę oddechu i ujmuje wystawie nieco męczącej dosłowności. Pomaga jej w tym obecność pracy Edwarda Krasińskiego, którego nie mogło zabraknąć na wystawie o kolorze niebieskim.
W wybielonym wnętrzu galerii Propaganda wystawa wygląda wyjątkowo estetycznie. Żeby nie odbierać sobie przyjemności patrzenia, trzeba pójść na nią wtedy, kiedy nie będzie tam innych gości.
Cytowany przez galerię w ulotce Yves Klein powiedział: “Nienawidzę ptaków bo robią dziury w najpiękniejszym i największym z moich dzieł”. Zrozumiałam, co czuł będąc na wernisażu, na który wszyscy goście przyszli opatuleni w grube ciemne płaszcze i popijając wino przed pracami zasłaniali je niczym znienawidzone przez Kleina ptaszyska.