1. Zwierciadlo.pl
  2. >
  3. Kultura

„Drugi koniec świata” - nowa powieść Małgorzaty Sobieszczańskiej

Kolejna powieść pisarki i scenarzystki Małgorzaty Sobieszczańskiej udowadnia niezbicie, że ma ona wielki dar soczystego opowiadania o ludzkich losach i namiętnościach.

Drugi koniec świata” to wielowątkowa saga rodzinna, którą spinają losy dwóch sióstr: Olgi, która chce tylko przyzwoicie przeżyć swoje życie, oraz Joanki, marzącej o tym, by zostać aktorką. Ich świat nieoczekiwanie kończy się we wrześniu 1939 roku, gdy do Nowogródka wkraczają Rosjanie.  Akcja przenosi się potem kilkadziesiąt lat później, gdy wnuczka Joanki - Joanna kończy wydział aktorski i walczy o angaż w filmie, teatrze, bodaj w epizodzie serialu... Nie zawsze ma za co żyć, ale zawsze wie, po co żyje i walczy o przetrwanie w ukochanym i niewdzięcznym zawodzie. Wreszcie dostaje wymarzony epizod i to w filmie fabularnym. Niestety nic nie układa się tak, jak to sobie wymarzyła i wyobrażała.

Pisarka z równą swadą opisuje losy Nowogródka pod koniec lat 30. i współczesnej Warszawy. Gdzieś w tyle głowy czytelnika kołacze cały czas wiele pytań: czy warto znać losy swojej rodziny by lepiej zrozumieć swoje życiowe wybory lub ich brak? Po co wspominać trudne chwile i zawody miłosne? Czy nie lepiej żyć „tu i teraz”? Czy można pokonać wszystkie życiowe trudności, gdy mocno wierzy się w to, że człowiek jest  silny i może przetrwać wszystko?

Bardzo dużo uwagi i pracy Sobieszczańska poświęciła także opisowi wielu kultur, egzystujących wspólnie pod Nowogródkiem: Polaków, Białorusinów, Tatarów i Żydzi. Jest wśród nich ikonopis, żydowski skryba i tajemnicza szeptucha. Dzięki niej poznajemy szczegóły ich zachowań, tradycji, codziennych problemów, dowiadujemy się, jak wyglądali, jak mówili, co czuli. Autorka  przemyca również trochę informacji z historii teatru - przywołuje  postać słynnego aktora Juliusza Osterwy i losy jego teatralnej trupy.

Talent pisarki sprawia, że z trudem z jej świata wraca się do rzeczywistego. Tworzenie scenariuszy nauczyło ją wrażliwości miejsca, wygląd, zapach, oryginalny charakter. Jej bohaterowie mówią w sposób naturalny, tak jakby siedzieli z nami przy jednym stole i zwierzali się ze swoich trosk, snuli marzenia i plany. To zasługa wrażliwości i kultury języka. Mało jest tak dobrej prozy, więc tym bardziej trzeba tę powieść przeczytać!

„Drugi koniec świata”, Małgorzata Sobieszczańska, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2017

Share on Facebook Send on Messenger Share by email
Autopromocja
Autopromocja

ZAMÓW

WYDANIE DRUKOWANE E-WYDANIE
  • Polecane
  • Popularne
  • Najnowsze