Kurt Wallander kończy 55 lat, przenosi się pod miasto i kupuje wymarzonego labradora. Lata płyną, a starzejącemu się komisarzowi coraz bardziej doskwiera samotność. Pewnego dnia dowiaduje się, że niebawem zostanie dziadkiem.
Ojcem dziecka i przyszłym zięciem komisarza jest Hans von Enke (finansista, syn emerytowanego kapitana marynarki wojennej). Na przyjęciu z okazji swoich 75. urodzin kapitan opowiada Wallanderowi historię sprzed niemal ćwierć wieku, kiedy na szwedzkie wody wpłynęła obca łódź podwodna. Krajowe dowództwo podjęło decyzję o ataku i tuż przed nim niespodziewanie odwołało rozkaz. Od tamtego dnia Hakan von Enke usiłuje dowiedzieć się, do jakiego państwa należał okręt, dlaczego pozwolono mu odpłynąć, i wreszcie, kto podjął taką decyzję. Zwierza się Wallanderowi, że jest już bliski rozwiązania zagadki. Pewnego dnia sędziwy kapitan znika, a komisarz rozpoczyna prywatne śledztwo. Mozolnie, krok po kroku zbliża się do prawdy.
Szwedzki pisarz zapowiada, że jest to ostatnie śledztwo nieubłaganie starzejącego się Wallandera. Cóż, pozostaje mieć tylko nadzieję, że Mankell zatęskni za swoim bohaterem i ku radości wielbicieli owej postaci, cofnie się kilka lat i opisze jedno lub (daj dobry Boże) kilka śledztw komisarza. Skąd ta nadzieja? Nie ja jedna postrzegam Wallandera jako w pełni realną i - co tu dużo mówić - bliską mi postać. Miliony czytelników towarzyszą mu w jego żmudnych śledztwach i zmaganiach z życiem osobistym. Trzymają za niego kciuki, gdy przechodzi przez piekło po rozstaniu z żoną i gdy - podleczywszy porozwodowe rany - próbuje ułożyć sobie życie z poznaną w dramatycznych okolicznościach Łotyszką Baibą (tom Psy z Rygi). Życzą mu spełnienia marzeń (tj. dom, kochająca kobieta oraz pies) i niepokoi ich pogarszający się stan zdrowia, o które uparty komisarz wcale nie dba, podczas gdy powszechnie wiadomo, że stresująca praca policjanta zdrowiu nie sprzyja. Prócz znakomicie nakreślonego portretu bohatera oraz fenomenalnie prowadzonych wątków kryminalnych, książki Mankella charakteryzuje niesłychanie ciekawe tło obyczajowe. W każdym tomie pisarz udowadnia, że jest wnikliwym obserwatorem współczesnego świata, Szwecji oraz Szwedów.
przekł. Beata Walczak-Larsson, Wydawnictwo W.A.B., s. 574,. Warszawa 2010