Niemcy kojarzyły mi się z hipsterskim Berlinem, przemysłowym Zagłębiem Ruhry albo zamkami szalonego Ludwika Bawarskiego. W każdym razie nie z zachwycającą przyrodą. Wyjazd do Parku Narodowego Kellerwald-Edersee zmienił moje wyobrażenia.
Aż trudno uwierzyć, że w środku Niemiec, niespełna 150 kilometrów od Frankfurtu i 50 kilometrów od Kassel, znanych jako biznesowe, finansowe i przemysłowe ośrodki leży tak wielki obszar nienaruszonej przyrody.
Park Narodowy Kellerwald-Edersee to najmłodszy park narodowy w kraju, został utworzony na początku 2004 rok i dziś obejmuje powierzchnie 5,7 tysiąca hektarów. Od 2011 roku część terenu znajduje się na liście dziedzictwa Unesco.
Największym bogactwem parku są buki. Las bukowy to pierwotny las europejski, tylko w nim w pełni może rozwijać się endemiczna bioróżnorodność. Dlatego właśnie znajduje się pod szczególna ochroną.
Naukowcy oceniają, że najstarsze buki w parku mają około 3 tysiące lat. Szacunki opierają się na obserwacji organizmów biologicznych, które żyją na zmarłych drzewach. Dokładnego wieku nie da się określić, ponieważ pnie są puste w środku.
Poza terenem ścisłego parku narodowego znajduje się rezerwat przyrody. Tutaj także możemy zaobserwować las pierwotny, w znacznej części położony na wapiennym podłożu.
Drugi człon nazwy parku: „Edersee” odnosi się do sztucznego jeziora, które powstało na początku XX wieku po zbudowaniu imponującej tamy. Edersee ma długość 27 kilometrów i jest rajem dla miłośników sportów wodnych: można tu żeglować, pływać, surfować, jeździć na rowerze wodnym, nurkować.
Jezioro rozciąga się w miejscu, gdzie znajdowało się kilka wiosek.Część zalanych kamiennych budowli przetrwała do dziś - na głębokości kilku/kilkunastu metrów można oglądać „Atlantydę z jeziora Eder”.
Nad jeziorem góruje zamek Waldeck. Na górę można dostać się pieszo albo kolejką z kolorowymi wagonikami, która od ponad 50 lat przewozi turystów licznie odwiedzających okolicę. Chętnie przyjeżdżają tu Holendrzy, z rodziny Waldeck wywodzi się królowa Emma, przodkini Wilhelma Aleksandra, obecnego króla Niderlandów.
Książę Waldeck bardzo przyczynił się do zachowania pięknych lasów. Był zapalonym myśliwym, na ogrodzonej przestrzeni (dziś to teren parku narodowego) trzymał liczną zwierzynę, sadził łąki i drzewa owocowe.
Park Narodowy jest nadal schronieniem dla wielu gatunków zwierząt, są tu m.in. jelenie, daniele, sarny, ptaki drapieżne dziki, wilki i dzikie koty, takie jak rysie czy żbiki. Niektóre z nich dopiero powracają na ten teren, więc trudno spotkać je w naturze. Wszystkie można jednak zobaczyć we wspaniałym parku zwierząt.
Widziany z odległości kilku metrów wilk robi wrażenie. Nawet jeśli oddziela go od nas drewniane ogrodzenie.
Fot. Anna Radulska-Cieliczko