Z badań przeprowadzonych kilka lat temu wynika, że co najmniej co trzeci rodzic wypłaca regularnie kieszonkowe swojemu dziecku. Ponad 75 proc. rodziców uważa też, że dzieci powinny dysponować swoimi pieniędzmi, a wysokość kieszonkowego uzależnia od swoich zarobków.
Dzieci bardzo wcześnie stykają się z pojęciem pieniędzy. Widzą, że płacimy nimi w sklepie, słyszą, że ciągle mamy ich za mało, albo że udało się je zaoszczędzić. Niczym mantry słuchają, że „nie mamy pieniędzy, by kupić im kolejną zabawkę”. A potem przychodzi czas, gdy sami zaczynają je posiadać lub się ich domagać. Skoro ten moment musi kiedyś nastąpić, warto przygotować do niego dziecko. Wytłumaczyć mu zasady posługiwania się pieniędzmi, nauczyć ich liczenia. Pomóc im oszacować wartość danej rzeczy w przeliczeniu na pieniądze. I przede wszystkim - nauczyć je oszczędzać i wydawać pieniądze z rozmysłem. Dlatego kieszonkowe to dobry trening, zanim nasze dziecko zacznie operować większymi kwotami albo zarabiać pierwsze pieniądze.
Możemy dawać dziecku drobne kwoty i wspólnie z nim planować wydatki, a gdy trochę podrośnie – zwiększyć kwoty i namówić na pierwszą świnkę skarbonkę. Kolejnym etapem, który nam zdecydowanie ułatwi życie, a dziecko wprowadzi w kolejny wymiar znanego mu świata wirtualnego, jest założenie konta bankowego. Rachunki są tak skonstruowane, że przelewy i wypłaty muszą być autoryzowane, więc nie ma ryzyka utraty kontroli nad wydatkami dziecka. To, czy należy dawać, jak regularnie i w jakiej kwocie, to decyzja opiekunów. Ale edukacja finansowa to taki sam element wychowania jak zachowanie przy stole, komunikacja z rówieśnikami czy osobami starszymi, to po prostu przygotowanie do życia w społeczeństwie.