Relacje z szefem „po godzinach”

Uśmiechnięty, przyjacielsko nastawiony przełożony, który robi wrażenie „kumpla łaty" niemal od pierwszego spotkania, to wcale nie jest w obecnych czasach rzadkość. Wiele firm wręcz preferuje przyjacielski styl relacji zawodowych, a osoby na stanowiskach menadżerskich szkolą się w różnych umiejętnościach pomagających im pozyskać sympatię podwładnych. Po co? Powodów jest wiele. Jednym z nich może być fakt, że wiele badań potwierdza, iż dobre relacje z przełożonym wpływają korzystnie na wydajność i jakość wykonywanych zadań służbowych. Czy oznacza to więc, że szef, który zaproponuje wypad na piwo po pracy, stosuje po prostu wyrachowaną formę wpływu na ciebie? Czasem pewnie tak, ale nie zawsze. Warto jednak pamiętać, że szef nawet po pracy jest ciągle szefem.

Zanim zaprzyjaźnisz się z szefem 

Przyjaźń z szefem to nic złego. Jest pewnie mnóstwo osób, które zaświadczą, że z powodzeniem kumplują się z przełożonym i w żaden sposób nie komplikuje to ich sytuacji zawodowej. To jednak ciągle częściej są wyjątki niż reguła. Równie dużo, a może znacznie więcej osób zaświadczy, że nieformalne relacja z szefem poważnie skomplikowały im zarówno życie zawodowe, jak i osobiste. By uniknąć niepotrzebnych przykrości i rozczarowań, zanim przejdziesz z szefem na „ty" i wybierzesz się na piwo uzgodnij ze sobą kilka kwestii.

Czego oczekujesz od tej relacji? Wiele osób spodziewa się (choć nie zawsze do tego się przyznaje), że szef-kumpel zagwarantuje np. lepszą pozycję z pracy. Niestety, nie jest to jednak tak oczywiste. Często bywa na odwrót. Szczególnie, jeśli szef wyróżnia ciebie przy twoich kolegach z zespołu, licz się z konsekwencjami. Plotkowanie, dogadywanie lub inne uszczypliwości, to tylko niektóre koszty bycia pupilem szefa.

Jaki masz pomysł na kontrolowanie tej relacji? Kumplowi trudniej odmówić szczególnie, jeśli jest szefem. Drobne uprzejmości i prośby o świadczenia ze strony szefa mogą się szybko przerodzić w roszczenia i to rosnące z szybkością światła. Jeśli więc zależy ci na pozbawieniu niedopowiedzeń i dwuznaczności i zdrowych relacjach w pracy, powinieneś opanować umiejętność mówienia „nie". Tylko pozornie będąc na każde zawołanie szefa-kumpla zyskasz jego wdzięczność. Nie stawiając granic, pozwalasz, by kontrolę nad przebiegiem waszej znajomości „po pracy" przejął twój szef. A to oznacza, że po „po pracy" nadal jesteś w pracy.

Gdy już zaprzyjaźnisz się z szefem 

Każda relacja jest inna, a więc każda jest niepowtarzalna. Jednak relacje na gruncie zawodowym  – także te z szefem –  podlegają pewnym generalnym zasadom. Jeśli chcesz, by rozwijały się one przynajmniej poprawnie, powinieneś zadbać o to, by:

• ostrożnie wyrażać swoje opinie. W myśl maksymy: „milczenie jest złotem", szczególnie w relacji z szefem zachowaj umiar w wypowiedziach. Nigdy bowiem nie wiesz, jak twoje opinie będą odebrane.
• nie plotkować. Zostaw to innym. Choć wymiana opinii na temat bogatego życia towarzyskiego kolegów i koleżanek z pracy bywa nęcąca i często stanowi podstawę rozmów towarzyskich przy tzw. papierosie, staraj się tego unikać. W żadnym wypadku także nie wypowiadaj się na temat szefa - kumpla. Nawet niewinne plotki mogą dojść do jego uszu, a wtedy twoje notowania z pewnością radykalnie spadną.
• nie narzucać się. Nikt chyba tego nie lubi. Jeśli więc zależy ci na dobrych relacjach z szefem, to nie namawiaj go namolnie np. na udział w imprezę towarzyskiej, którą właśnie organizujesz. Jeśli nie ma ochoty bawić się z tobą, to przyjmij odmowę.
• nie robić z siebie ofiary. Bywa, że szef-kumpel, mimo łączących was relacji, będzie zmuszony podjąć zawodową decyzję niekorzystną dla ciebie. Nawet, jeśli miałeś nadzieję, że to się nigdy nie zdarzy i czujesz się zawiedziony przez kumpla, zachowaj dystans. Relacje zawodowo-towarzyskie bywają kłopotliwe właśnie w takich momentach i trzeba się z tym liczyć.

źródło: