Czy można jakoś sprawdzić, czy chcę być w związku? Mam 35 lat, za sobą wiele nieudanych relacji, od kilku lat jestem sama, tęsknię i cierpię z tego powodu, a z drugiej strony już tak bardzo przyzwyczaiłam się do tej sytuacji, że nie wiem, co dla mnie będzie lepsze: pogodzenie się z tą sytuacją czy szukanie lub czekanie. Mam wiele pasji, zajęć, nie cierpię na nadmiar wolnego czasu, jednak brakuje mi w życiu kogoś bliskiego, ostoi, przytulenia, wspólnych spraw, dziecka… Co począć? Jak uzbroić się w cierpliwość? Jak szukać drugiej połówki? A może jak zaakceptować tę sytuację i przestać się nią zamartwiać?
Skonfliktowana
Tomasz Srebnicki: Nie znam ani testu, ani metody, które pomogłaby jednoznacznie odpowiedzieć na pytanie o chęci bycia w związku. Po wielu burzliwych relacjach, których doświadczyłaś, można wnioskować, że potrafisz w nie wchodzić. Piszesz też, że z jednej strony przyzwyczaiłaś się do swojej samotności, a z drugiej cierpisz, ponieważ czasami brakuje Ci różnych pozytywnych elementów bycia z drugą osobą. I być może tutaj tkwi istota sprawy? I warto, abyś poruszyła tę kwestię ze swoim terapeutą. Spróbujcie wspólnie poddać refleksji to, jak postrzegasz relację. Czytając Twój list, zastanawiałem się, czy piszesz do mnie jako osoba samotna, czy bardziej jako ktoś, kto chce być samotny, czerpiąc jednocześnie z relacji wszystko to, co jest w niej cenne. Powiem szczerze, nie wiem, ale być może chodzi o to drugie. Może znajdujesz się w konflikcie związanym z plusami niezależności i minusami zależności i stąd twoje rozterki… Podsumowując, zniechęcam Cię zarówno do uzbrajania się w cierpliwość, jak i do akceptacji.