CBOS podaje, że 78 proc. Polek i Polaków nadal jest zdania, że „dziecku czasem trzeba dać klapsa”; 12 proc. z nas przyznaje się, że biło lub bije swoje dziecko. Nie łączymy tych faktów. Klaps jest w Polsce nadal postrzegany jako dobra, skuteczna i absolutnie nieszkodliwa kara. Dlaczego tak się dzieje?
Brak refleksji. Nie zastanawiają się nad skutkami bicia tak samo, jak nie zastanawiają się nad długoterminowymi skutkami innych swoich życiowych zachowań. Robią, co im w danej chwili dyktują emocje.
Bezkarność.
Jak podaje CBOS, 51 proc. Polaków i Polek jest przeciwnych wprowadzeniu prawnego zakazu stosowania kar cielesnych. Jednak brak regulacji prawnej wielu rodziców odczytuje wprost: Skoro bicie nie jest karane, to znaczy, że jest dozwolone, a więc jestem bezkarny.
Przykład z domu.
Często bywa tak, że dorośli sięgają po kary cielesne, bo je znają. Z boku wygląda to jak odwet za własne krzywdy, samotność, rozpacz, strach i upokorzenie w dzieciństwie. To działanie nieświadome, więc tym groźniejsze. Ludzie bici w dzieciństwie najczęściej popadają w jedną z dwóch skrajności: pozwalają dziecku na wszystko lub wychowują tak jak sami byli wychowywani.
Bezradność.
Często matki (a jak widać z listu Karoliny – ojcowie również) nie stają w obronie bitych dzieci. Wybierają przemoc zamiast konfliktu z partnerem.
Brak świadomości.
Niektórym rodzicom wydaje się, że bicie można zrekompensować poprzez bycie czasami bardzo miłym i czułym rodzicem. Często są zdziwieni, że dzieci mają do nich po latach pretensje, bo przecież kupowali dziecku wszystko, co ono chciało.
Brak więzi.
Bywa, że gdy coś szwankuje w relacji z dzieckiem, rodzicowi nie chce się szukać nowych dróg porozumienia i oddziaływania. Dlatego w sytuacjach kryzysowych rozładowuje frustrację biciem, co przynosi mu natychmiastową, ale tylko chwilową ulgę emocjonalną.
Brak wiedzy.
W powszechnej opinii bicie nadal jest skutecznym środkiem dyscyplinującym dziecko.
Czytaj więcej: Klaps to przemoc? Dlaczego dorośli biją dzieci?