Niemowlę, nastolatek, student - kochaj i bierz

Początkowo, gdy dziecko jest maleńkie, wydaje się, że to my jesteśmy głównymi dawcami, ale nie jest to do końca prawda. Jeśli będziemy potrafili cieszyć się rodzicielstwem od pierwszych chwil, dostaniemy więcej, niż moglibyśmy oczekiwać.

Nasze zadania jako rodzica są jasno sprecyzowane. Noworodek potrzebuje, abyśmy po prostu byli. Dziecko w wieku szkolnym chce, byśmy się z nim dzielili tym, co mamy. Natomiast kiedy zbliża się do pełnoletności, oczekuje, że zaakceptujemy człowieka, na jakiego przy nas wyrosło. Jeśli dobrze odegramy swoją rolę, nagroda będzie wspaniała – dobra i satysfakcjonująca relacja. Dlatego nie myśl, ile trudu kosztuje wychowanie dziecka, skup się na tym, ile wartości niesie każdy etap jego rozwoju.

Niemowlę – ciągle razem

Co dostajemy od dziecka w tym wieku? Nielimitowaną możliwość ciągłego obcowania, dotykania, przytulania, noszenia na rękach (szybko za tym zatęsknimy) i przyglądania się jego rozwojowi. Czego ono potrzebuje? Tego samego co my, gdy jesteśmy ciężko chorzy. Chce, by ktoś przy nim był, chce czuć naszą obecność. Korzystaj z tego czasu. Noś swoje dziecko jak najdłużej na rękach (nie daj się nikomu przekonać, że to rozpieszczanie), mów do niego i uśmiechaj się. Rób w tym czasie tyle zdjęć, ile tylko zdołasz. Nie daj się zaprzęgnąć do żadnej pracy ponad wymagany czas. Nie robisz tego dla dziecka, tylko dla siebie. Ono wytrzyma bez ciebie trzy godziny, ale ty już nigdy tych godzin nie nadrobisz – drugi raz nie zobaczysz, jak po raz pierwszy samo wchodzi na fotel.

 Dary wieku niemowlęcego

• Masz stały dostęp do kogoś, do kogo możesz się przytulić.
• Ostatecznie rozstajesz się z młodzieńczym egoizmem – to wielka ulga przestać myśleć tylko o sobie.
• Lęk ósmego miesiąca (termin wprowadzony przez psychologa dziecięcego René Spitza) to pierwsza cudowna wypłata za twój trud – dziecko boi się obcych, ale nie ciebie.
• Troszczysz się o kogoś – od twojej opieki zależy czyjeś życie.
• Jesteś rodzicem – twoje miejsce na ziemi jest nienaruszalne i niepodważalne.
• Masz szansę wykazać się opiekuńczością, delikatnością, cierpliwością.

To świetna okazja, by poznać siebie…

•  … a także swoje możliwości: ile wytrzymasz na przykład bez snu?
• Dzięki posiadaniu dziecka szacunek społeczny zyskujesz niejako automatycznie.
• Zaczynają cię dotyczyć miłe święta.
• Przezwyciężasz lęk, czy poradzisz sobie z dzieckiem, bo przecież już to robisz.

Przedszkolak – czas na zabawę

Około czwartego roku w życiu dziecka rodzi się potrzeba zabawy uspołecznionej, czyli takiej, w której uczestniczy kilka osób. To twoje nowe zadanie, ale i spora przyjemność. Nie zmuszaj dziecka do zabawy, by wreszcie mieć chwilę świętego spokoju, a raczej zachęcaj, aktywnie w niej uczestnicząc. Pomyśl, że nareszcie możesz się wygłupiać do woli i nikt nie będzie mieć ci tego za złe. Wręcz przeciwnie – będziesz lepszym rodzicem nie tylko w oczach swojego dziecka, ale i otoczenia. Nie koncentruj się wyłącznie na zabawach edukacyjnych, te bardziej „rozrabiane” też są potrzebne – zmniejszają poziom napięcia i rozładowują stres. Twój i dziecka. Korzystaj z tego, póki trwa faza zabawy, bo mija ona bardzo szybko, tak samo jak chęć poznawania świata z kolan rodzica.

 Dary wieku przedszkolnego

• Możesz bawić się z dzieckiem w co tylko chcesz i ile chcesz.
• Masz okazję poznać wiele nowych osób, bo twoje dziecko łatwo nawiązuje kontakty.
• Możesz kupić sobie wszystkie zabawki, o których marzyłeś w dzieciństwie (rodzice, którzy umieją w pełni. skorzystać z dobrodziejstw tej fazy, kupują dwa komplety zabawek: dla siebie i dla dziecka).
• Od razu widzisz efekt każdej minuty spędzonej z dzieckiem, szczególnie w obszarze jego zasobu słownictwa. Masz dla kogo być mistrzem. Przedszkolak zaspokaja twoją potrzebę bycia podziwianym.

Dziecko w wieku wczesnoszkolnym – międzypokoleniowa sztafeta

Twoja rola opiekuna nadal jest bardzo ważna, ale ważniejsze są nowe – łącznika z poprzednimi pokoleniami i przewodnika po świecie kultury. To szansa, której nie możesz zlekceważyć. Być może, kiedy u kresu życia zadasz sobie pytanie: „Co zrobiłem wartościowego w życiu?”, będziesz mógł z dumą odpowiedzieć: „Zapoznałem nowe pokolenie z kulturową spuścizną poprzednich”. Nie martw się, że ucząc dziecko o przeszłości, oddalisz je od spraw bieżących. O te ostatnie zadba jego spontaniczna potrzeba obcowania ze wszystkim, z czym mają kontakt jego rówieśnicy. Każdy, komu udało się nauczyć czegoś dziecko (niekoniecznie własne), nie zapomni, jaką to daje satysfakcję. Zamiast odrabiać z nim lekcje (i pracować na syndrom wyuczonej bezradności edukacyjnej!), wygospodaruj trochę czasu na wasze własne wprowadzenie do kultury.

 Dary wieku wczesnoszkolnego

• Masz możliwość korzystać z bogatej oferty kulturalnej, także tej dla dzieci, zaspokajając jednocześnie potrzeby własne i dziecka.
• Możesz sprawdzić się w roli krzewiciela kultury i tradycji.
• Masz okazję poznać, jak funkcjonuje system wartości dziecka.
• Możesz zyskać podatny grunt dla swoich fascynacji literackich, zarazić dziecko własną pasją, nauczyć grać w swoje ulubione gry i zabawy. To czas budowania międzypokoleniowej sztafety.
• Zyskujesz pomocnika w wielu codziennych czynnościach, o ile znajdziesz czas, by dziecko dokładnie w nie wdrożyć.
• To czas rozmaitych laurek i innych prezentów, które będzie przynosiło ci ze szkoły. Ciesz się ze wszystkiego, co dostajesz i pieczołowicie przechowuj, bo dziecko bardzo szybko wyrośnie z tego rodzaju twórczości.

Wyższe klasy szkoły podstawowej – powody do dumy

Dziecko ma kontakt z wieloma różnorodnymi środowiskami, a to skutkuje potrzebą ocen i wypowiadania swojego zdania. W domu, czyli przy tobie, musi się ostatecznie wdrożyć w dorosłe życie. Stwórz mu okazję do częstego bywania wśród ludzi. Skorzystasz na tym również ty, a zwłaszcza twoje życie towarzyskie. Koniecznie opowiedz dziecku o jego przodkach, o tym, kogo ma w rodzinie. Zabieraj je w ciekawe miejsca, razem zwiedzajcie świat. Poczujesz dumę, gdy zobaczysz, że twoje dziecko umie się zachować i poradzić sobie w wielu sytuacjach. Pamiętaj, że człowiekowi bez towarzyskiej ogłady żyje się trudno.

 Dary czasu podstawówki

• Nie masz już do czynienia z małym dzieckiem, więc możesz trochę odetchnąć.
• Masz partnera do rozmów na zupełnie zapomniane przez ciebie tematy.
• Masz się kim chwalić przed ludźmi.
• Masz o kim myśleć.
• Przysługuje ci prawo uczestniczenia w zebraniach szkolnych (szybko, bo wraz z ukończeniem liceum, to prawo zostanie ci brutalnie odebrane).
• To szansa na przejrzenie się w opinii młodego człowieka. Licz się z tym, że możesz usłyszeć ostrą krytykę siebie, waszej rodziny, waszych postaw i wartości. Doceń to. Kto z twoich znajomych będzie tak szczery do bólu, jak twoje własne dziecko?

 

Gimnazjalista – twórcza krytyka

Niesłusznie uważa się, że to najgorszy okres w wychowaniu dziecka. Na czym bowiem polega domniemana trudność? Gimnazjalista jest po prostu krytyczny, a jednocześnie jeszcze niesamodzielny. To czas, kiedy dzieci, dobrze orientując się w tym, jak działają mechanizmy społeczne, poddają rzeczywistość miażdżącej, bezlitosnej krytyce. Dzięki ich kontestatorskiemu nastawieniu nie popadamy w poglądową rutynę. Cóż to za sztuka wychować grzeczne, ciche i zgadzające się z nami we wszystkim dziecko?! Dlatego nie oceniaj i nie staraj się za szelką cenę przeforsować swoich poglądów. Korzystaj z tego, co dostałeś, a gdy jest ci ciężko, pocieszaj się myślą, że dostajemy tylko takie ciosy, które potrafimy znieść.

Najlepsze, co możesz zrobić, to zachowywać się tak, by dziecko się ciebie nie wstydziło przed kolegami. Ten okres pamięta się bardzo dobrze, dlatego przede wszystkim nie popełnij błędów swoich rodziców. Wymyśl własne.

 Dary etapu gimnazjum

• Ponieważ gimnazjalista każde zdanie zaczyna od „ale”, zmusza cię do ciągłego weryfikowania poglądów i chroni przed ich skostnieniem.
• Musisz wyrobić sobie zdanie na wiele tematów, o które człowiek bezdzietny nawet się nie otrze.
• Jeśli twój gimnazjalista sprawia kłopoty, masz okazję wykazać się, próbując mu pomóc.
• Będąc świadkiem pierwszych samodzielnych decyzji swojego dziecka, przypominasz sobie emocje towarzyszące twojej pierwszej miłości, pierwszemu rozczarowaniu i pierwszej przyjaźni.

Licealista i student – jesteś na bieżąco

To już całkiem dorosłe dzieci. Z pewnością stworzą ci niejedną okazję do zaprezentowania własnych postaw. Będziesz mieć szansę pokazać się od najlepszej strony. Doceń to. Wiedza twojego dziecka na temat współczesnego świata czy najnowszych osiągnięć techniki będzie dla ciebie nieoceniona. Korzystaj ze ścieżek, którymi się porusza. Dzięki niemu główny nurt życia nadal przepływa przez twój dom. Poza tym trzymasz rękę na pulsie tego, co się dzieje w pokoleniu, które już za kilka lat będzie zmieniać nasz świat. Nie poprzestawaj na tym. Znajdź sobie nowe formy aktywności, rozwijaj się, na przykład zacznij się czegoś uczyć. Niech dziecko będzie z ciebie dumne i wie, że nie musi się o ciebie martwić. To najlepsza forma kontaktu, jaki możesz zaproponować dziecku w tym wieku.

 Dary czasu liceum i studiów

• Wielkim plusem bycia rodzicem licealisty i studenta jest możliwość pokazania, jak bardzo jesteś tolerancyjny i otwarty na świat
• Masz okazję bez wysiłku zdobyć listę modnych wyrazów i ważnych lektur; będziesz nie tylko wiedział, czego się teraz słucha, ale i dokąd się teraz chodzi
• Możesz korzystać z ogromnej wiedzy swojego dziecka, dotyczącej współczesnych osiągnięć techniki (zwłaszcza w dziedzinie informatyki, motoryzacji i telefonii komórkowej).

Twoim podstawowym zadaniem jako rodzica jest uspołecznienie swojego dziecka. Przy okazji dziecko uspołeczni też ciebie. Dzięki niemu bez wysiłku nawiążesz nowe kontakty, zyskasz nowe tematy do rozmów, pójdziesz w miejsca, do których zaprowadzić może cię tylko rodzicielstwo, i sprawdzisz się we wszelkich formach aktywności życiowej.

Czy umiesz to docenić?