Chociaż od Walentynek dzielą nas jeszcze dwa tygodnie, w sklepach już pojawiły się serca. Na kubkach, serwetkach, okładkach książek, puzderkach, kartkach okolicznościowych. Psycholożka Melanie A. Greenberg, która w terapii par stosuje praktykę uważności, dzieli się z nami swoimi refleksjami na temat miłości.
Całe moje życie, moje serce pragnęło rzeczy, których nie umiem nazwać. Andre Breton
Każde serce śpiewa. Fałszywie, dopóki nie usłyszy szeptu innego serca. Platon
Starożytni i współcześni filozofowie mówią o miłości jako o najgłębszym pragnieniu naszych dusz. My, ludzie, pragniemy być przyjęci przez inną osobę. Bez miłości, obojętnie w jakiej postaci, czujemy się w jakiś sposób niekompletni, samotni, nieszczęśliwi. Nauka udowadnia, że nasze mózgi i ciała są stworzone do łączenia się z innymi. Gdy to się dzieje, wydziela się hormon oksytocyna, a my czujemy błogość. Odrzucenie przez innego człowieka jest dla nas bólem.
Dla małych istot takich jak my, bezmiar bólu można wytrzymać tylko dzięki miłości. Carl Sagan
Jedno słowo uwalnia całego ciężaru i bólu życia. Tym słowem jest miłość. Sofokles
Buddyjskie przekonanie, że życie zawiera nieuniknione cierpienie, ma w sobie wiele mądrości. Nasza krucha i wrażliwa natura staje przed problemami materialnymi, egzystencjalnymi, emocjonalnymi. Kochanie i bycie kochanym wydaje się łagodzić ten ciężar, dając chwile, w których czujemy się bezpiecznie i komfortowo.
Życie bez miłości jest jak drzewo bez kwiatów lub owoców. Khalil Gibran
Kto, będąc kochanym, jest biedny? Oscar Wilde
Filozofowie, pisarze i poeci piszą o miłości jako o jakości, która sprawia, że nasze doświadczenie jest bogatsze - bardziej kolorowe, żywe i wymowne. Dzięki miłości przyziemna rutyna naszego codziennego życia przemienia się w coś większego i bardziej istotnego - doświadczenie miłości łączy nas z całą ludzkością i naturą w czasie i przestrzeni.
Bez ciebie w moich ramionach czuję pustkę w duszy. Szukam twojej twarzy w tłumie, wiem że jej nie znajdę, ale nie mogę się powstrzymać. Nicholas Sparks
Gdyby za każdym razem, kiedy myślę o tobie, wyrastał kwiat, zawsze chodziłbym po ogrodzie. Alfred Lord Tennyson
Obsesja i wzajemne pragnienie siebie najczęściej zdarzają się w początkowych fazach zakochania. Część naukowców i psychologów nazywa ten stan namiętną miłością. Według nich po sześciu miesiącach intensywność przechodzi w głębokie uczucie lojalności i przyjaźni. Powstaje związek. Skany ludzkich mózgów pokazują jednak, że są pary, u których namiętna, wręcz obsesyjna miłość, może trwać latami a nawet przez całe życie. Tak zdarza się nie tylko w trwałych związkach. Kiedy kochanek odrzuca nas lub działa w sposób nieprzewidywalny, może również zintensyfikować pragnienie i obsesję. Być może dlatego tego typu relacje trwają tak długo.
„Jak cię kocham? Pozwól mi wyliczyć sposoby. Kocham cię tak głęboko, tak szeroko i tak wysoko, jak może sięgnąć moja dusza.” Nicholas Sparks
Ludzie, którzy miłość opisują jako doświadczenie w kategoriach duchowych, doświadczają uczucia wewnętrznego spokoju i zadowolenia. Mają poczucie, że bycie obok ukochanej osoby w zupełności im wystarczy. Spokój ten nie wyklucza „gorących” przymiotników i kolorów, w jakich przedstawiana jest duchowa miłość. Uczucia ogniste i radosne towarzyszą nam, kiedy kochamy całą duszą.