1. Zwierciadlo.pl
  2. >
  3. Psychologia

Miłość od pierwszego wejrzenia. Co to znaczy? Czy można się zakochać w ten sposób?

Chociaż termin \
Chociaż termin "miłość od pierwszego wejrzenia"utarł się na dobre, z definicją miłości ma raczej niewiele wspólnego. (fot. iStock)
Ponad 50% badanych kobiet, jak również mężczyzn, twierdzi, że przeżyło „miłość od pierwszego wejrzenia” co najmniej raz w życiu. Czy taka fascynacja rozpoczynająca się od spojrzenia zakochanych może przerodzić się w dojrzały związek? Czy istnieje miłość od pierwszego wejrzenia, jak brzmi definicja zauroczenia, a także jak długo trwa zakochanie?

Stoisz na przystanku, kropi deszcz, wieje wiatr, jest zimo i nieprzyjemnie. Podnosisz wzrok i nagle trafiasz na wpatrzone w ciebie spojrzenie. To są ułamki sekund. Czujesz przyjemne ciepło na policzkach, szerzej otwierasz oczy, wstrzymujesz na chwilę oddech, by po chwili oddychać szybciej i płytko. Nie wiesz już, czy nadal pada deszcz, czy ci zimno, czy tył autobusu, który właśnie widzisz należy do tego, na który czekałaś.

Ta chwila patrzenia w oczy, która skutkuje zakochaniem od pierwszego wejrzenia, może się zdarzyć w dowolnym miejscu i czasie, charakterystyczne jest jednak to, że decydujące są właśnie ułamki sekund. Czym jest to „coś”, co wywołuje w nas tak silne emocje? To coś, co określamy jako miłość od pierwszego spojrzenia? Nie ma badań i dowodów, które skupiałyby się na tych krótkich doznaniach. Z subiektywnych odczuć najczęściej wymieniane są: sposób patrzenia, spojrzenie, oczy, ton głosu, cera, przechylona głowa… czytamy w tych gestach zaciekawienie nami, okazaną nam troskę, uwagę.

Zakochanie od pierwszego wejrzenia: czym jest ten stan i ile trwa?

Choć badania wskazują, że „miłość do pierwszego wejrzenia” przydarzyła się ponad 50% kobiet i mężczyzn, to nie wiadomo, ile z nich przeszło do kolejnych faz związku. Jak należy zatem rozumieć zauroczenie od pierwszego wejrzenia i czy rzeczywiście odgrywa ono tak istotne znaczenie w budowaniu relacji?

O definicji zakochania mówi się jako o intensywnym stanie uczuć opiewanym przez poetów, ale także określanym, przez miłośników prozy z kolei, jako szybko przemijająca choroba. Zakochanie od pierwszego wejrzenia jest ślepe, krótkotrwałe, daje silne uczucie szczęścia nieskalanego myślą. Stan ten jest nieco egoistyczny, gdyż bardziej koncentrujemy się w nim na sobie (skupiamy się na tym, jak kochamy, jak jesteśmy szczęśliwi, jak jest nam dobrze), niż na tym, kto jest kochany (co on/ona czuje, jak jej/jemu z nami jest). Jak długo trwa to zauroczenie? Badania wykazują, że romantyczny początek związku, zainicjowany niekiedy przez miłość od pierwszego wejrzenia, trwa najdłużej 8 do 9 miesięcy. To niewiele, zważywszy że przez większość życia jesteśmy w stanie związku kompletnego, przyjacielskiego lub pustego.

W odróżnieniu od miłości „prawdziwej” (tej powolnej, trwałej, mądrej) namiętna miłość od pierwszego wejrzenia już od stuleci jest kanwą dla sztuki, literatury, muzyki, kina. Zauroczenie uderza gwałtownie i nieoczekiwanie niczym piorun z jasnego nieba… , a później… „żyli długo i szczęśliwie”. Jednak z chwilą ustabilizowania się związku miłość od pierwszego wejrzenia przestaje być już interesującą inspiracją dla powieści czy filmu.

Gdy zakochanie od pierwszego wejrzenia przeradza się w związek

Oto przebieg faz zakochania doprowadzających (bądź nie) do stałego związku*:

  • Partnerzy spotykają się częściej, na dłużej, w coraz bardziej różnorodnych sytuacjach.
  • W przypadku rozdzielenia usiłują znowu być razem, co dostarcza im satysfakcji, jeśli się powiedzie.
  • „Otwierają się" przed sobą nawzajem - wyjawiają tajemnice. Łączą ich też intymne kontakty fizyczne.
  • Stają się mniej zahamowani i bardziej skłonni do dzielenia się uczuciami pozytywnymi i negatywnymi, do wzajemnego pochwalania się i ganienia.
  • Rozwijają swój własny system porozumiewania się i doskonalą jego używanie.
  • Narasta ich zdolność do zauważania i przewidywania punktu widzenia partnera.
  • Zaczynają wzajemnie synchronizować swoje cele i postępowanie oraz wykształcają trwałe scenariusze wzajemnych kontaktów.
  • Zwiększają wysiłek wkładany w związek, podwyższając w ten sposób jego ważność we własnej „przestrzeni życiowej".
  • Coraz silniej odczuwają, że ich indywidualny interes jest nieodłączny od istnienia i jakości łączącego ich związku.
  • Narasta ich wzajemne lubienie się, zaufanie i miłość.
  • Zaczynają uważać swój związek za niemożliwy do zastąpienia, a przynajmniej za niepowtarzalny.
  • Coraz częściej i silniej występują jako para (a nie dwie jednostki) w relacjach z innymi ludźmi.

*Powyższa lista zdarzeń pochodzi z książki „Psychologia Miłości” Bogdana Wojciszke.

Marta Wołowska-Ciaś, certyfikowana psychoterapeutka Gestalt, założycielka Domu Psychoterapii Gestalt w Warszawie. Prowadzi konsultacje indywidualne i psychoterapię osób dorosłych oraz grupę wsparcia i warsztaty rozwoju osobistego.

Share on Facebook Send on Messenger Share by email
Autopromocja
Autopromocja

ZAMÓW

WYDANIE DRUKOWANE E-WYDANIE
  • Polecane
  • Popularne
  • Najnowsze