1. Zwierciadlo.pl
  2. >
  3. Psychologia

Choleryk, flegmatyk, melancholik i sangwinik. Którym typem osobowości jesteś?

Flegmatyk jest łatwy we współżyciu, uprzejmy i pogodny.  Perfekcyjny melancholik z łatwością wpada w stany zasmucenia. Sangwinikowi brakuje determinacji i bardzo rzadko kończy to co zaczął. Energiczny choleryk jest urodzonym przywódcą i organizatorem.
Flegmatyk jest łatwy we współżyciu, uprzejmy i pogodny. Perfekcyjny melancholik z łatwością wpada w stany zasmucenia. Sangwinikowi brakuje determinacji i bardzo rzadko kończy to co zaczął. Energiczny choleryk jest urodzonym przywódcą i organizatorem.
Przychodzimy na świat z określonym temperamentem. I widać to już, kiedy obserwuje się dzieci – są takie, które godzinami spokojnie patrzą w dal i te, które od początku rozpiera energia. Temperament to jedna ze składowych naszej osobowości. Znaczenie mają tu zatem geny, a z czasem dochodzi rozwój intelektualny,  umiejętności poznawcze.

Najpierw były soki

Przyjmuje się, że pierwszą osobą, która dokonała podzielenia ludzi ze względu na ich temperament był Hipokrates, grecki uczony i lekarz, uważany przez niektórych za „ojca medycyny”. Hipokrates nie klasyfikował ludzi analizując ich charakter, uważał że typy osobowości związane są z… sokami, które płyną w ludzkim ciele! W zależności od tego, którego z płynów – krwi, żółci, żółci czarnej czy śluzu – jest najwięcej, taki dana osoba ma charakter. Jeżeli to krew jest w przewadze mamy do czynienia z sangwinikiem; jeśli najwięcej jest żółci człowiek jest cholerykiem; przewaga żółci czarnej, to melancholik; u flegmatyka przeważa śluz.

Koncepcja Hipokratesa okazała się na tyle trafna, że jako rodzaj „bazy” funkcjonuje w psychologii do dziś. Choć oczywiście badania przeprowadzone na przestrzeni setek lat doprowadziły do powstania wielu teorii, które dużo dokładniej opisują rodzaje osobowości.

Florence Littauer, amerykańska mówczyni i autorka książek dotyczących rozwoju, w tym bardzo popularnej pozycji „Osobowość plus. Jak zrozumieć innych przez zrozumienie siebie” także nawiązuje do typów wyróżnionych przez Hipokratesa i zajmuje się analizą towarzyskiego sangwinika, perfekcyjnego melancholika, energicznego choleryka i spokojnego flegmatyka.

Towarzyski sangwinik

Ekstrawertyk i optymista. Otwarty, emocjonalny, wylewny z olbrzymią dawką entuzjazmu.

Praca to zabawa, a każde nowe doświadczenie nie budzi lęku tylko ciekawość i ekscytację. Sangwinik uwielbia ludzi, nie ma żadnego kłopotu z nawiązywaniem relacji. Nie lubi nudy, więc do niej nie dopuszcza, ciągle działa, rozpoczyna kolejne działania, zawsze z pozytywnym nastawieniem – zakłada, że wszystko się uda. Tyle tylko, że sangwinika cechuje słomiany zapał. Brakuje mu determinacji i bardzo rzadko kończy to co zaczął.

Lubi dużo mówić, a także koloryzować, bywa że mija się z prawdą. Nie dostrzega swoich wad, za to widzi wszystkie zalety, jest egocentryczny, skupiony przesadnie na sobie, wciąż mówi, nie ma zdolności słuchania. Nie jest stały w uczuciach, mało zorganizowany, woli bujać w obłokach niż dojrzale stawić czoła rzeczywistości.

Sangwinik odniesie największy sukces w zawodzie, który da mu możliwość kontaktowania się z innymi ludźmi i pozwalają działać spontanicznie, bez sztywnych zasad i reguł.

Perfekcyjny melancholik

Pesymista, introwertyk i myśliciel. Jego temperament to przeplatające się skrajności – od szybowania po niebie do głębokich depresji. Posiada analityczny umysł, jest poważny i zdeterminowany. To osobowość utalentowana i twórcza, ma zadatki na geniusza. Jest wrażliwy na piękno, dostrzega je w każdym obszarze, ma zdolności artystyczne. Na co dzień filozofuje, ma w sobie empatię, dostrzega problemy i potrzeby innych ludzi, jest skłonny do poświęceń. To idealista, również partnera szuka idealnego. Bardzo ostrożnie dobiera przyjaciół, nie lubi zwracać na siebie uwagi, najpewniej czuje się na drugim planie. To genialny słuchacz, jest wierny, pomocny i współczujący.

Perfekcyjny melancholik z łatwością wpada w depresję, czasem wręcz trudno określić czy jest w dobrym czy złym stanie emocjonalnym. Z czasem coraz częściej narzeka na wszystko i wszystkich, przemawia przez niego frustracja. Z upływem lat innych i życie zaczyna traktować ze śmiertelną powagą, wszelkie niewinne żarty bierze do siebie i cierpi. Ma niskie poczucie własnej wartości, wciąż węszy spisek i czuje się krytykowany.

Wszystko odkłada na później, bo czeka na „idealny” moment. Większość życia spędza na planowaniu, wszystko próbuje doprowadzić do perfekcji. Jest nieufny i przewrażliwiony.

Melancholik w pracy jest wytrwały i dokładny, uporządkowany i zorganizowany. Szybko dostrzega problem i znajduje twórcze rozwiązania. Zawsze kończy rozpoczęte zadania. Jest oszczędny. Najlepiej pracuje w pojedynkę. Ceni ciszę.

Energiczny choleryk

Ekstrawertyk, człowiek działania i czynu, optymista. Jest urodzonym przywódcą, zawsze aktywny i dynamiczny. Nie boi się zmian, dąży do nich, jest zdecydowany i konsekwentny. Ważne są dla niego niezależność i bycie samowystarczalnym. Nie zniechęca się i nie wzrusza zbyt łatwo, nie da się go zniechęcić. Budzi w ludziach zaufanie. Lubi działać dla większej grupy, doskonale sprawdza się w trudnych, zmiennych sytuacjach.

Jest urodzonym przywódcą i organizatorem, często ma rację. Do życia nie potrzebuje głębokich relacji, nie odczuwa potrzeby posiadania przyjaciół.

Często bywa pracoholikiem. Nie potrafi odpoczywać. Cały czas skupiony jest na podążaniu w stronę wytyczonego celu. Ma ogromną potrzebę sprawowania kontroli, nie lubi gdy inni podejmują decyzje, bo przekonany jest zawsze o swojej racji. Jest bardzo silny, nie lubi i nie akceptuje w ludziach słabości. Potrafi doskonale sterować ludźmi, robie to w białych rękawiczkach – ci, którymi zarządza nie są tego świadomi.

To mistrz manipulacji, lubi intrygi, osądza i ocenia z pozycji siły. Wciąż odczuwa przymus poprawiania wszystkiego i wszystkich dookoła. Jest apodyktyczny, nie znosi sprzeciwu. Nie jest wrażliwy na uczucia innych ludzi. Nawet przed samym sobą nie potrafi przyznać się do błędu, a słowo „przepraszam” jest według niego wyrazem słabości.

W pracy nastawiony jest wyłącznie na osiągnięcie celu. To dobry organizator, dostrzega praktyczne rozwiązania. Działa szybko, liczy się dla niego wydajność. Może osiągnąć więcej niż „przedstawiciele” innych typów osobowości.

Spokojny flegmatyk

To obserwator, introwertyk i pesymista. Jest powściągliwy, niewymagający, dość beztroski, zwykle chłodny i opanowany. Ma w sobie niewyczerpane pokłady cierpliwości. Jest zrównoważony, bardzo cichy, spokojny. Dowcipny i życzliwy, nie miewa złego humoru, nie popada w depresję i nie robi szumu wokół siebie. Emocje chowa bardzo głęboko, zwykle godzi się ze stanem rzeczy, nie poprawia świata zastanego. pogodzony z życiem.

Flegmatyk jest łatwy we współżyciu, uprzejmy i pogodny. To dobry słuchacz, ma wielu przyjaciół. Jest współczujący i troskliwy. Lubi stać z boku i przyglądać się ludziom i zdarzeniom z pozycji obserwatora.

Nie potrafi się ekscytować, mało w nim entuzjazmu. Ceni stagnację, nie lubi zmian. Sprawia wrażenie leniwego. Lubi odkładać wszystko „na jutro”. Potrzebuje „kopniaka” do działania, ale nie może być on zbyt mocny, bo nie lubi czuć się do czegoś przymuszany. Zawsze wybiera drogą najmniejszego oporu. Jest niezdolny do podejmowania decyzji. Nie chcąc nikogo ranić, bark mu asertywności, nie umie mówić „nie”.

W pracy jest kompetentny i solidny. Ma zdolności administracyjne. Pośredniczy w rozwiązywaniu problemów i znajduje proste wyjścia. Unika konfliktów. Zadowala go prawie każde miejsce pracy. Najlepiej funkcjonuje na takim stanowisku, które nie wymaga wykazania się większą inicjatywą, a praca polega na wykonywaniu rutynowych czynności.

Share on Facebook Send on Messenger Share by email
Autopromocja
Autopromocja

ZAMÓW

WYDANIE DRUKOWANE E-WYDANIE
  • Polecane
  • Popularne
  • Najnowsze