Chociaż trudno być tylko uczuciowcem lub tylko myślicielem – zwykle przeważa jedna opcja. Od tego właśnie, czy prym wiedzie u nas myślenie, czy odczuwanie, zależy, jak oceniamy informacje i podejmujemy decyzje – tłumaczą Joel Mark Witt i Antonia Dodge w swojej książce „Potęga osobowości. Sprawdź, kim jesteś naprawdę”.
Myśliciele do oceny wartości przedmiotu, pomysłu czy sytuacji stosują bezosobowe mierniki, a uczuciowcy – względy osobiste i ludzkie.
Naturalnie wszyscy myśliciele również czują, a uczuciowcy myślą. Uczuciowcy także potrafią stosować analityczne procesy myślowe, by dojść do określonych wniosków – tak samo jak myśliciele. Analogicznie, myśliciele przy podejmowaniu decyzji mogą się kierować względami emocjonalnymi.
Emocje myśliciela w jego systemie wartości najłatwiej jest zobaczyć wtedy, kiedy okazuje frustrację, rozdrażnienie czy wręcz gniew, kiedy inni ignorują to, co on uważa za precyzyjne, skuteczne, prawdziwe czy rzeczywiste. Brak uznania dla obranego systemu oceny to dla myśliciela spory ciężar emocjonalny.
Z kolei uczuciowcy są w stanie ignorować własne emocje, aby wesprzeć to, co ich zdaniem jest słuszne. Względy społeczne zajmują zwykle wysokie miejsce na ich liście wartości – często spychają własne uczucia na dalszy plan, by zachować harmonię w niezręcznej sytuacji.
Naturalnie jednak myśliciele znacznie częściej skupiają się na danych i pomiarach, a przez to znacznie łatwiej i lepiej odnajdują się w sytuacjach zawodowych, relacjach i innych sytuacjach, w których ważne jest zarządzanie danymi i zasobami. Z kolei główne miejsce na radarze uczuciowców zajmują ludzie i relacje międzyludzkie, a w efekcie lepiej się czują podczas okazywania emocji i w stosunkach interpersonalnych.
Podział populacji na uczuciowców i myślicieli wynosi około 55/45 z przewagą tych pierwszych. W podziale na płcie widać, że kobiety w dużym stopniu są uczuciowcami, podczas gdy wśród mężczyzn jest zaledwie umiarkowana większość myślicieli.
Jeżeli chcesz ustalić, czy jesteś myślicielem, czy uczuciowcem, oto, na co powinieneś zwrócić uwagę:
- Preferuje bezstronne i bezosobowe dane i mierniki.
- Powściągliwy towarzysko, bardziej wycofany, nie nawiązuje od razu przyjacielskich stosunków, bardziej ciekawią go informacje czy dane od ciebie.
- Nie potakuje, kiedy słucha, nie okazuje reakcji.
- Bywa nietaktowny, ceni prawdę bardziej niż takt.
- Miewa lepsze kompetencje wykonawcze.
- Częściej kwestionuje wnioski innych.
- Kiedy mówi, zwykle patrzy prosto w oczy i używa ograniczonej intonacji.
- Uzasadnione emocje – zarówno jego, jak i innych – to te, które „mają sens”.
- Przedkłada dane nad emocje.
- W rozmowie raczej rzeczowy niż przyjacielski.
- Preferuje podejście osobiste i zorientowane na człowieka.
- Przyjazny i ciepły, lubi nawiązywać przyjacielskie stosunki i często dąży do ich budowy.
- Często potakuje zachęcająco, gdy inni mówią.
- Ceni takt bardziej niż prawdę.
- Bywa lepszym politykiem i miewa lepsze kompetencje społeczne.
- Podczas rozmowy bardziej interesują go ludzie, w tym rozmówca.
- Wczuwa się w osobiste historie.
- Chętniej potakuje innym, niż idzie na konfrontację, chyba że konflikt dotyczy wartości.
- Wszystkie emocje uważa za uzasadnione.
- Przedkłada doświadczenia emocjonalne nad dane.
- Bardziej przyjacielski, mniej rzeczowy.
- Preferuje podejście osobiste i zorientowane na człowieka.
- Przyjazny i ciepły, lubi nawiązywać przyjacielskie stosunki i często dąży do ich budowy.
- Często potakuje zachęcająco, gdy inni mówią.
- Ceni takt bardziej niż prawdę.
- Bywa lepszym politykiem i miewa lepsze kompetencje społeczne.
- Podczas rozmowy bardziej interesują go ludzie, w tym rozmówca.
- Wczuwa się w osobiste historie.
- Chętniej potakuje innym, niż idzie na konfrontację, chyba że konflikt dotyczy wartości.
- Wszystkie emocje uważa za uzasadnione.
- Przedkłada doświadczenia emocjonalne nad dane.
- Bardziej przyjacielski, mniej rzeczowy.
Więcej znajdziesz w książce „Potęga osobowości. Sprawdź, kim jesteś naprawdę”.