1. Zwierciadlo.pl
  2. >
  3. Seks

Gra w pożądanie. Dlaczego chodzimy ze sobą do łóżka?

Seks nie musi kojarzyć się z bliskością i przyjemnymi doznaniami. Często w związkach partnerzy używają go do prowadzenia gier (Fot. iStock)
Seks nie musi kojarzyć się z bliskością i przyjemnymi doznaniami. Często w związkach partnerzy używają go do prowadzenia gier (Fot. iStock)
Kiedy nasze życie seksualne zaczyna „szwankować”, większość z nas sięga po podręcznik ars amandi. Inni udają się po poradę do seksuologa, który stara się pomóc rozwiązać problemy. Jednak w przypadku wielu par ani podręczniki sztuki kochania, ani porady najlepszych fachowców od spraw seksu niewiele pomagają. Dlaczego? Ponieważ ich problem ma tak naprawdę zupełnie nieseksualną naturę.

– Miłość fizyczna powinna przede wszystkim zaspokajać potrzeby seksualne, ale nie tylko – mówi Tatiana Ostaszewska-Mosak, psycholożka i terapeutka. – Jeśli zbliżeniu przypisujemy inne znaczenia, zaczyna ono tracić atrakcyjność i coraz mniej nas cieszy.

Często idziemy do łóżka z powodów, które z pożądaniem nie mają nic wspólnego. W efekcie po zbliżeniu – nawet, jeśli oboje mieliśmy orgazm i seks był pozornie udany – czujemy, że czegoś zabrakło, coś nie zostało osiągnięte. Ogarnia nas rozczarowanie, zawód, mamy poczucie pustki i osamotnienia. Winimy wtedy partnera, nastrój, sytuację, zmęczenie czy brak doświadczenia w miłosnej grze. Ale powód braku zaspokojenia jest inny: uprawialiśmy seks z niewłaściwych pobudek. Poszliśmy do łóżka, choć tak naprawdę potrzebowaliśmy czegoś zupełnie innego.

Dlaczego tak się dzieje? Miłość fizyczna została obciążona potrzebami, z którymi nie ma wiele wspólnego. Potrzeba czułości i miłości, poczucia się atrakcyjną czy utwierdzenia się w atrakcyjności, pragnienie towarzystwa i uniknięcia samotności, chęć uzyskania czegoś, czego pragniemy, zapewnienie sobie wierności partnera, ucieczka przed intymnością, próba uniknięcia poczucia winy, a nawet potrzeba zemsty czy okazania naszej dominacji – to wszystko „upchnęliśmy” w seksie. I spodziewamy się, że seks, który został przez matkę naturę stworzony, by dawać nam przyjemność, te potrzeby zaspokoi. Nic z tego…

Nieadekwatne oczekiwania w odniesieniu do seksu są nie tylko niemądre, ale też szkodliwe. Są bowiem niebezpieczne dla naszej zdolności czerpania zeń satysfakcji i przyjemności.

– Jeśli uprawianie seksu z nieseksualnych pobudek się powtarza, zaczynamy tracić radość z fizycznej miłości – ostrzega psycholożka. – Opuszcza nas entuzjazm do seksu, maleje atrakcyjność partnera, a sam seks zaczyna się nam wydawać nieadekwatny, niesatysfakcjonujący. Nie tylko nie zaspokoimy naszych potrzeb, ale jeszcze stracimy okazję czerpania z niego wspaniałej radości.

Byle nie za blisko

Jednym z powodów uprawiania seksu może być… unikanie emocjonalnej bliskości. Trudno w to uwierzyć? Choć seks kojarzy nam się z intymnością i jej pogłębianiem, wiele osób za pomocą seksu właśnie od intymności ucieka.

– W naszym społeczeństwie przyjęło się, że jeśli dwoje ludzi idzie do łóżka, to są sobie bliscy – mówi Tatiana Ostaszewska- Mosak. – Tymczasem seks gwarantuje tylko bliskość fizyczną. Z bliskością emocjonalną potrafi nie mieć nic wspólnego. Ludzie mogą zrealizować wszelkie sposoby bliskości fizycznej, w ogóle nie zbliżając się do siebie emocjonalnie. Co więcej, choć z reguły nie zdają sobie z tego sprawy, o to właśnie im chodzi.

Niemożliwe? Owszem, możliwe! Można tu wykorzystać seks nawet na kilka sposobów. Można „wskakiwać” do łóżka za każdym razem, gdy pojawia się jakiś problem, prowadzący do konfliktu. Seks na przeprosiny – brzmi pięknie. Ale jeśli przed seksem nie udało się problemu rozwiązać, jeśli partnerzy nie stawili mu wspólnie czoła, a po wszystkim zamiast o emocjach rozmawiają, jak dobrze im razem w łóżku – seks staje się emocjonalną „zapchajdziurą”. A jak długo można się cieszyć „zapchajdziurą”, czy to w sypialni, czy poza nią?

– Bliskość buduje się poprzez wzajemne poznawanie się, któremu służy między innymi wspólne rozwiązywanie problemów. Jeśli ludzie z uporem omijają konflikty „łóżkową obwodnicą” i wszystkie kłótnie kończą w ten sam sposób, gdy czują się sobie bliscy tylko podczas uprawiania seksu, prawdopodobnie nigdy się nie poznają naprawdę i nie nauczą wzajemnie rozumieć – podkreśla psycholożka. – Takie pary z reguły latami prowadzą te same kłótnie i niewiele z tego wynika. W dodatku każde z partnerów ma wrażenie, że sypia z kimś obcym. Nic więc dziwnego, że satysfakcja z seksu z czasem maleje.

Seks można z powodzeniem potraktować także jako temat zastępczy: kiedy wszystkie kłótnie i nieporozumienia krążą wokół seksu; tego, kto komu czego daje za mało i czyją winą jest brak satysfakcji jednego lub obojga partnerów – wtedy nie trzeba już zagłębiać się w subtelniejsze i bardziej zagrażające problemy, które mogą nas zmusić do odsłonięcia prawdziwego kawałka duszy.

– Gdy ten temat wraca jak bumerang w różnych sytuacjach, gdy skupiamy się wyłącznie na seksie, może się okazać, że jesteśmy zupełnie obcymi sobie ludźmi, którzy dzielą ze sobą łóżko – ostrzega Tatiana Ostaszewska-Mosak. – W ten sposób zamiast się do siebie zbliżać, oddalamy się. I nie powinno dziwić, że wraz ze wzrostem emocjonalnego dystansu także seks przestaje nas interesować.

Ja ci pokażę!

Kiedy słyszymy „seks dla zemsty”, na myśl przychodzi nam z reguły następujący scenariusz: „on zdradził ją, więc teraz ona zdradza jego” – lub odwrotnie. Albo inaczej: on nie zrobił tego, czego ona chciała, więc w odwecie seksu w ogóle nie będzie. Ale seksu dla zemsty można używać w bardziej zagmatwany sposób: choć jesteśmy w związku, który określamy jako dobry, ni z tego, ni z owego dopada nas gwałtowna potrzeba uprawiania seksu z kimś innym, niż partner. Poddajemy się takiemu impulsowi, ale… po fakcie żałujemy tego, co zrobiliśmy. Zastanawiamy się, dlaczego do tego doszło, skoro kochamy osobę, z którą jesteśmy. I dlaczego nie było nam dobrze, skoro ten impuls był taki silny…

– Zdarza się, że dopuszczamy się zdrady, ponieważ czujemy się rozżaleni, źli i pełni gniewu na partnera za sposób, w jaki nas traktuje lub kiedyś potraktował – twierdzi Tatiana Ostaszewska-Mosak. – Kieruje nami wewnętrzne pragnienie zranienia go, wyrównania z nim rachunków w ten pokrętny sposób. Zwłaszcza, jeśli partner jest zazdrosny: wiemy, że właśnie zdrada zabolałaby go najbardziej. Niestety, choć myśl o tym, że go srodze karzemy, może wydawać się satysfakcjonująca, sam seks prawie nigdy taki nie jest. Z reguły po takim stosunku czujemy się gorzej niż przed. Co więcej, tego typu zemsta rodzi tylko kolejne problemy – kłamstwa itp. Poczucie winy może wręcz sprawić, że nawet „praworządny” seks z partnerem przestanie nas cieszyć: nie zasługujemy na przyjemność, skoro jesteśmy takim złym człowiekiem.

Za pomocą seksu można się zemścić nawet bez uciekania do zdrady, podczas stosunku z własnym partnerem. Jak? Domagając się takich zachowań, których partner nie akceptuje; robiąc to, czego nie lubi lub odwrotnie, odmawiając tego, co sprawia mu największą przyjemność. Nasz partner cierpi i traci ochotę na miłość z nami, a my – zamiast przyjemności z seksu – mamy wątpliwą satysfakcję, że odegraliśmy się za nasze krzywdy.

– Jeśli ten proces jest świadomy, mamy możliwość pracy z problemem, który nas pcha do krzywdzenia partnera i pozbawia nas przyjemności z seksu. Gorzej, że często w ogóle nie potrafimy powiedzieć, dlaczego robimy to, co robimy. Odpieramy jakiekolwiek sugestie, że coś robimy źle, bo wydaje nam się na przykład, że my jedynie eksperymentujemy w łóżku albo oskarżamy drugą stronę o brak fantazji i otwartości. Takie zachowanie nie tylko ograbia obie strony z przyjemności, może nawet rozbić związek – uważa psycholożka.

Zemszczę się

Jeśli chcesz zrobić krzywdę swemu życiu seksualnemu, idź do łóżka zła. Nawet niekoniecznie na partnera.

– Złość często bywa „przenoszona”: nie okazujemy jej wtedy, kiedy ją przeżywamy i nie możemy jej wyładować na osobie, która ją spowodowała – tłumaczy Tatiana Ostaszewska-Mosak. – Ale uczucie nie mija, musi znaleźć jakieś ujście. I nierzadko znajduje je w seksie, ponieważ niektóre jego formy doskonale nadają się do maskowania emocji.

Złość może zmienić nas w łóżkowych brutali. Brutalny kochanek może uchodzić za „ognistego ogiera”, namiętnego i pełnego pasji. Ale czasem ten „ogier” nie podnieca drugiej strony: partner może być zwyczajnie niedelikatny i nie liczyć się z uczuciami kochanki. Wtedy z przyjemności rabuje dwie osoby: sam, odreagowując w łóżku złość, nie znajduje satysfakcji i odbiera ją drugiej stronie, umęczonej jego brutalnością i mającej poczucie, że została do czegoś wykorzystana.

Nagromadzona złość może powodować nie tylko fizyczną brutalność, ale także brutalność w sferze emocji: nieliczenie się z uczuciami partnera. Tymczasem nie licząc się z uczuciami partnera, upokarzamy go. Żądając pozycji czy technik, na które nie chce się zgodzić, doprowadzając do stosunku, kiedy nie jest gotowy, wyrażając się z pogardą o jego ciele czy możliwościach seksualnych, a nawet pobudzając partnera i wycofując się w ostatniej chwili – przy pomocy tych wszystkich sposobów sprawiamy, że partner cierpi. I seks nie sprawi przyjemności żadnej ze stron. – Przenikanie złości do sypialni grozi zwłaszcza tym, którzy nie potrafią jej okazać we właściwym momencie – mówi psycholożka.

Wielu terapeutów uważa, że nagromadzona złość bywa przyczyną oziębłości i impotencji. Nie można się bowiem cieszyć seksem, gdy w głębi duszy odczuwa się złość i rozżalenie. Nie można też szczerze pieścić partnera, dawać mu przyjemności. I apetyt na seks zaczyna zanikać.

Share on Facebook Send on Messenger Share by email
Autopromocja
Autopromocja

ZAMÓW

WYDANIE DRUKOWANE E-WYDANIE
  • Polecane
  • Popularne
  • Najnowsze