Podróż przez dżunglę to niełatwe i bolesne przedsięwzięcie, ciernie i gęsta roślinność ograniczają bowiem widoczność i powodują stałe, choć nieznaczne rany. Warunki pogarszają dodatkowo owady, wysoka wilgotność i upał.
Wspomóc was może tutaj podstawowe wyposażenie. Maczeta przyda się do torowania drogi, wznoszenia schronienia, zbierania opału, budowy łodzi czy nawet przygotowywania pożywienia. Tnijcie roślinność ukośnie – jeśli zrobicie to pod kątem prostym, skuteczność cięcia będzie mniejsza, a ostrze może uwięznąć.
Kierunek utrzymujcie za pomocą kompasu, gdyż w dżungli widoczność ogranicza się do kilku metrów (chyba że wydostaniecie się na wyższy teren). Hamak i siatki pomogą stworzyć wygodne i chronione przed owadami miejsce do snu.
Przemieszczajcie się tylko za dnia (noc jest tutaj wyjątkowo niebezpieczna). Próbujcie odnajdywać ścieżki ludzi lub zwierząt, uważajcie jednak na pułapki rozstawiane na te ostatnie przez tubylców (szczególnie jeśli szlak przecina siatka ze sznura czy trawy). Pamiętajcie, że tropy zwierząt mogą was zawieść głębiej w dżunglę.
Nie przechodźcie przez gęste zagajniki czy mokradła, a napotkawszy cierniste krzaki, starannie zaplanujcie drogę. Gdy musicie przedrzeć się przez bujną roślinność, rytmicznie oczyszczajcie szlak maczetą, idąc powoli i ostrożnie. Nachylcie górną część tułowia, by rozsuwać liście, nie wchodźcie w nie płasko. Nie odsuwajcie roślin rękami czy nogami – wiele z nich ma kolce lub może podrażnić skórę, mogą też na nich mieszkać węże, pająki, mrówki lub inne tropikalne zwierzęta. Sondujcie podłoże kijem.
Podróż przez dżunglę ułatwia trzymanie się zboczy i rzek. Te pierwsze są często skąpiej porośnięte, co w połączeniu z wysokością zwiększa widoczność i możliwości nawigacyjne (tutaj można też natknąć się częściej na szlaki zwierzyny). Ich podłoże ulega jednak łatwiej kruszeniu, a drogę przecinają czasami niebezpieczne rozpadliny i urwiska. Brzegi rzek i strumieni ułatwiają podróżowanie oraz orientację w terenie, dostarczają możliwości łowienia ryb i wiodą zwykle do cywilizacji. Jeśli prąd jest łagodny, można zwiększyć tempo wyprawy, spływając tratwą czy łodzią.
Unikajcie jednak rzek bagnistych, zarośniętych i o mocnym prądzie. Nie zbliżajcie się do samej wody, gdyż w warunkach tropikalnych zwykle mieszkają w niej pijawki, pasożyty oraz niebezpieczne ryby czy gady. Nie podróżujcie nad nią nocami – wtedy nad brzegami polują drapieżniki.
Przed przejściem strumienia wybierzcie bezpieczne miejsce zejścia do wody (odległe od głębiny, szybkich prądów czy skał). W idealnym przypadku powinniście zanurzyć się jedynie do talii, choć najważniejszy czynnik to szybkość wody. Sprawdźcie następnie, czy potraficie wyjść na drugi brzeg (najlepiej, by był on piaszczysty lub kamienisty, z płytką wodą). Idźcie pod kątem 45°, by zmniejszyć siłę prądu (weźcie to pod uwagę, wybierając punkt wyjścia z wody). Trzymajcie pionowo przed sobą długi kij, by mieć trzy punkty oparcia zamiast dwóch. Nigdy nie przekraczajcie rzeki z plecakiem na plecach – w razie potrzeby umieśćcie go na małej tratwie.
Przed wzięciem namiarów zorientujcie się w położeniu. Wejdźcie na wyższy teren (lub drzewo, jeśli to bezpieczne) i sprawdźcie, czy widzicie rzeki lub inne charakterystyczne obiekty, które moglibyście wykorzystać w nawigacji. Gdy uzyskaliście odczyty kompasu, kierujcie się nimi, choć utrudni to roślinność. Sprawdzajcie regularnie pozycję w odniesieniu do określonego obiektu, a gdy go miniecie, wyznaczcie następny. Jeśli dżungla jest bardzo gęsta, róbcie nacięcia na drzewach lub usypujcie kamienne kopczyki. Dzięki temu znajdziecie w razie potrzeby drogę powrotną do obozu lub punkt wyjściowy.
Fragment pochodzi z książki „Survival.Jak przeżyć w każdych warunkach”, Vesper 2012