Mówi się, że komedie nie podróżują – jeśli są nasączone lokalnym kolorytem, mają zawiesiste dialogi, aluzje do historii danego narodu, to umarł w butach – zagraniczna publiczność na pewno nic nie zrozumie, nic się nie zaśmieje.
Tag: felietony Małgorzaty Rejmer
Małgorzata Rejmer: Timiszoara-Bukareszt, czyli 533 kilometry piekiełka
Niech mi pani wybaczy. Przepraszam, że zamieniłam pani podróż w piekło.
Małgorzata Rejmer: Dziado-gastro-turystyka
Nie, już nigdzie nie jadę, dziękuję – tak się próbuję odgrażać po kolejnej podróży, kiedy informuję konkubenta, że już naprzesuwałam ciało, napatrzyłam oczy, teraz bym chciała sobie posiedzieć.
Małgorzata Rejmer: Dom martwych Rumunów
Już od godziny rumuńska przewodniczka pędzi stado turystów przez sale kryształowo-brokatowe Domu Ludu w Bukareszcie.
Małgorzata Rejmer: Piekło tanio sprzedam
W piekle muzycy schowani za maskami pierrotów przygrywają na akordeonie i pianinie, do piekła nie dociera światło, dym zalega ciężki jak grzech, a wszędzie walają się serpentyna i konfetti. W najsłynniejszej scenie filmu „Nocny portier” oświęcimska więźniarka, erotyczna jak kościotrup, wije się dookoła nazistowskich żołnierzy, a jej wychudłe ciało i drobne piersi mają anemicznie sinawy odcień.
Bajka o krainie bez kobiet
Brudna nędza pastelowych ścian prosektorium w małym miasteczku gdzieś w Anatolii. Nad odsłoniętym ciałem denata stoi kilku mężczyzn i jedna kobieta.