Ametyst to kamień półszlachetny, jedna z najpiękniejszych odmian kwarcu. Jego purpurowy kolor i krystaliczna struktura zachwycają gemmologów. Wiele osób wierzy również w jego szczególną moc. Jakie właściwości ma ametyst?
Surowy, nieoszlifowany ametyst tworzy piękne struktury kryształów w kształcie słupków przypominających obeliski lub piramidki. Zdarza się, że tworzą one zachwycające skupiska kryształów, nazywanych szczotkami ametystowymi. Takie okazy ametystu budzą sensację na targach minerałów – trudno bowiem oderwać wzrok od cudów, które tworzy natura.
Ametyst jest twardy i odporny na zarysowania, dzięki czemu cenią go jubilerzy. Można go bowiem szlifować i oprawiać na wiele sposobów, tworząc biżuterię w niezwykłych odcieniach purpury i fioletu. Biżuterię z ametystami uwielbiała Liz Taylor, aktorka twierdziła, że jak żadne inne, podkreślają kolor jej oczu.
Zapewne właśnie ze względu na kolor kojarzony z władzą ametysty uznawano w przeszłości za kamienie królewskie. Ich wartość była porównywalna z diamentami. Ametysty zdobiły korony i berła, między innymi Katarzyny Wielkiej i królów brytyjskich, a także precjoza możnowładców. Biżuterię z ametystami w kolorze purpury, symbolizującej mękę Chrystusa, nosili również jako znak oddania Bogu hierarchowie kościelni. W skarbcu watykańskim znajduje się papieski pierścień z ametystem, a w skarbcu katedry krakowskiej pierścień kardynalski z ametystowym oczkiem należący do Karola Wojtyły. Ametystem zdobione były też krzyże noszone na złotych łańcuchach przez opatów, prałatów i kanoników, a także inne dewocjonalia.
Ametyst ceniono nie tylko za urodę. Już w starożytności dopatrywano się, podobnie jak w innych kamieniach szlachetnych i półszlachetnych, właściwości leczniczych ametystu.
Jedną z prekursorek zastosowania kamieni w terapiach medycznych była słynna średniowieczna mniszka Hildegarda z Birgen. Twierdziła, że emitowane przez nie drgania, wpływają na kondycję człowieka. Ametyst zalecała szczególnie osobom zestresowanym, przypisując ametystowi właściwości kojące układ nerwowy.
Przez osoby wierzące w moc kamieni ametyst jest postrzegany jako kamień harmonii i relaksu. W litoterapii – gałęzi medycyny niekonwencjonalnej, bazującej na wykorzystywaniu leczniczej energii kamieni – właściwości zdrowotne ametystu sprawdzają się w migrenach, bezsenności i napięciu nerwowym. Kamienie w czasie seansu litoterapii układa się w określonych miejscach na ciele zwanych czakramami. Ametysty wykorzystuje się również w masażu leczniczym, polegającym na pocieraniu lub ugniataniu ciała.
Kamienie od wieków stosowano również jako talizmany. Zawieszano je na szyi, noszono w sakiewkach na sercu, tak aby były zawsze pod ręką. Ametyst traktowano przez wieki jako symbol szczęścia, ale także talizman chroniący przed nałogami. Ma to zapewne związek z nazwą: ametyst pochodzi z greki (a methystos), można je przetłumaczyć jako „nie pijany”. Noszenie ametystu miało chronić przed pijaństwem i uzależnieniem od alkoholu.
Dziś również właściwości ametystu pełnią wyjątkową rolę na przykład w medytacji. W religiach dharmicznych, hinduizmie i buddyzmie, które posługują się pojęciem czakr, ametyst jest przypisany do czakry Trzeciego Oka, która odpowiada za zdolność koncentracji i spokój myśli. Z tego względu osoby praktykujące jogę nazywają ametyst kamieniem duszy. Często wykorzystują właściwości magiczne ametystu w czasie medytacji, trzymając kamień w dłoni. Wierzą, że jego dobroczynne wibracje wspomagają proces wyciszenie i koncentracji.