Problemy z układem moczowym są bolesne i bardzo nieprzyjemne, a na dodatek mają skłonność do nawrotów. Jeśli raz wyleczymy tę piekącą dolegliwość, to nie oznacza, że choroba nie odnowi się za jakiś czas. U kobiet ryzyko zapalenia pęcherza zawsze istnieje, ale można zrobić wiele, by zminimalizować je niemal do zera. Skąd bierze się to dokuczliwe schorzenie? Jak mu zapobiegać? Co zrobić, gdy dopadnie nas zapalenie pęcherza? Dlaczego furagina jest tak skuteczną substancją czynną w walce z tą chorobą?
Bardzo częste infekcje pęcherza u kobiet mają swoją przyczynę w budowie anatomicznej układu moczowego. Cewka moczowa jest o wiele krótsza i szersza niż w przypadku mężczyzn. Jej przeciętna długość to około 4-5 cm. Z tego powodu drobnoustroje mają do pokonania bardzo krótką drogę do pęcherza moczowego i szybko kolonizują jego śluzówkę. Dla porównania cewka moczowa u mężczyzn ma średnio od 15 do 20 cm, więc zanim bakterie zdążą przedostać się do układu moczowego, są wcześniej usuwane podczas mikcji.
Kolejnym powodem, dlaczego to kobiety zmagają się tak często z chorobami pęcherza, jest umiejscowienie cewki moczowej w okolicach odbytu. Niewielka odległość pomiędzy nimi sprawia, że bakterie, które są niegroźne dla naszych jelit, mogą dostać się do układu moczowego. Stan zapalny wywołuje zwykle pałeczka okrężnicy Escherichia coli, która naturalnie bytuje w jelicie grubym. Jeżeli z jakiegoś powodu bakteria e.coli dostanie się w okolice cewki moczowej, to szybko do niej wnika i wędruje w górę do pęcherza. Kiedy osiądzie na jego ściankach, zaczyna się bardzo szybko namnażać, a my odczuwamy pierwsze objawy stanu zapalnego. Jeżeli nie zareagujemy właściwie na tę chorobę, to drobnoustroje mogą podążyć dalej do moczowodów, a potem do nerek.
Kobiety w ciąży są jeszcze bardziej narażone na infekcje pęcherza. Z każdym miesiącem ucisk na pęcherz i moczowód jest coraz większy, co skutkuje bardzo wolnym przepływem moczu. To właśnie dlatego wiele przyszłych mam spędza w toalecie bardzo dużo czasu. Niestety zdarza się, że resztki moczu zalegają w pęcherzu lub nawet pojawia się refluks pęcherzowo-moczowodowy. To bardzo sprzyjające warunki dla szybkiego namnażania się szkodliwych bakterii.
Objawy infekcji pęcherza
Każdy, kto kiedyś chorował na zapalenie pęcherza, od razu rozpozna ten charakterystyczny ból w dole brzucha i w okolicach cewki moczowej. Jest to zazwyczaj pierwszy symptom świadczący o chorobie. Z czasem pojawiają się kolejne objawy, a dolegliwości bólowe się nasilają. Jest to związane z namnażaniem się groźnych bakterii w naszym pęcherzu.
Kolejną oznaką jest zwykle bardzo silna i nagła potrzeba skorzystania z toalety. Jednak przy próbie oddania moczu okazuje się, że wydalamy go w bardzo małych ilościach, wręcz po kropelce. Przy każdej mikcji pojawia się ból przy oddawaniu moczu oraz nieprzyjemne pieczenie. Z każdą kolejną godziną objawy będą się nasilały, aż staną się nie do zniesienia. Bardzo ważne jest, by reagować od razu, jak tylko poczujemy pierwszy ból w dole brzucha.
Zdarza się również tak, że choroba nie daje żadnych objawów. To bardzo niebezpieczne, zwłaszcza u kobiet w ciąży. Infekcje układu moczowego mogą przyczynić się do przedwczesnego porodu, zagrażają prawidłowemu rozwojowi płodu, a nawet sprzyjają poronieniom. Przed planowaną datą porodu kobieta nie powinna cierpień na żadne infekcje układu moczowego, bo bakterie bardzo łatwo mogłyby przenieść się na nowonarodzone dziecko. Z tego powodu przez całą ciążę oraz przed porodem należy wykonywać badania moczu.
Każdy, kto nie chce więcej zmagać się z przykrymi objawami zapalenia pęcherza, musi przede wszystkim zadbać o profilaktykę. Istnieją sytuacje lub zachowania, które sprzyjają infekcjom dróg moczowych, więc warto się ich wystrzegać w codziennym życiu. Jeżeli musimy skorzystać z publicznej toalety, to nigdy nie siadajmy na desce sedesowej. Dbajmy też o to, żeby nie wyziębiać okolic pęcherza i nerek oraz nie siadać na zimnych podłożach. Warto również zrobić przegląd w swojej szafie i pozbyć się bielizny ze sztucznych włókien. Zamiast tego lepiej na co dzień nosić przewiewne, bawełniane majtki.
Mycie okolic intymnych nieodpowiednimi kosmetykami sprzyja infekcjom. Zrezygnujmy więc z agresywnych środków myjących, a zamiast tego przerzućmy się na łagodne płyny do podmywania miejsc intymnych. Niekorzystnie wpływają też perfumowane wkładki, podpaski oraz papier toaletowy. Aby pęcherz był regularnie przepłukiwany, musimy pamiętać, by wypijać przynajmniej 2 litry wody dziennie. Początki mogą być trudne, ale po pewnym czasie taka ilość płynów nie będzie już dla nas problemem. Warto nosić wszędzie ze sobą butelkę z wodą i popijać z niej małymi łykami.
Wiele infekcji pęcherza ma swój początek podczas stosunku płciowego. W trakcie seksu członek bardzo łatwo może przenieść bakterie z okolic odbytu i pochwy do cewki moczowej. Z tego powodu zaleca się kobietom, by po każdym współżyciu szły do toalety. Strumień moczu oczyści pęcherz i cewkę z drobnoustrojów, które mogły się dostać do środka. Dobrym pomysłem jest dodatkowe podmycie się płynem do higieny intymnej o kwaśnym pH. W przypadku kobiet bardzo ważne jest też, by po skorzystaniu z toalety, zawsze podcierały się od przodu do tyłu. Dzięki temu zminimalizujemy prawdopodobieństwo przypadkowego przeniesienia bakterii z okolic odbytu.
Jeżeli nie udało nam się zapobiec infekcji dróg moczowych, to w takiej sytuacji najważniejsze to jak najszybciej działać. Prawie wszystkie przypadki zapalenia pęcherza (ponad 95%) są spowodowane przez pałeczkę okrężnicy
Escherichia coli, dlatego najskuteczniej poradzą sobie z nimi leki zawierające w swoim składzie furaginę (np. ). Ta substancja jest polecana przy ostrych oraz przewlekłych zapaleniach układu moczowego. W każdej aptece znajdziemy tabletki zawierające w swoim składzie
furaginę (dawkowanie oraz czas leczenia znajdziemy w ulotce leku). Kobiety w ciąży nie powinny leczyć się na własną rękę, każdą infekcję należy konsultować z lekarzem prowadzącym.
Furagina bez recepty to jednak nie wszystko. Aby choroba minęła jak najszybciej, warto do leczenia włączyć również domowe sposoby. Przede wszystkim pijmy jak najwięcej wody, by jak najszybciej wypłukać bakterie z pęcherza. 3 litry to niezbędne minimum. Do każdego napoju możemy dodać odrobinę soku z cytryny lub z jeżyny, żurawiny, granatu bądź czarnej porzeczki. Wszystkie te soki zawierają duże ilości witaminy C, więc pomagają zakwaszać mocz i hamują rozwój bakterii. Nie zaszkodzi nam również popijanie ziół (bratka, pokrzywy lub mniszka) oraz zrobienie sobie nasiadówki z gorącej wody i ziół (skuteczna jest kora dębu, szałwia, rumianek, krwawnik i ziele nawłoci). Okolice nerek i pęcherza należy cały czas utrzymywać w cieple. Jeżeli tylko możemy, najlepiej jest trochę poleżeć pod kołdrą lub z termoforem na brzuchu.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarze