Jak dochodzi do powstania epidemii na światową skalę można było dowiedzieć się oglądając kilka miesięcy temu film „Epidemia strachu”.
Oczywiście za sprawą podróży do egzotycznych miejsc. Szczególnie tych, które są „wylęgarniami” nieznanych nauce zarazków, czyli do państw południowej Azji (nowe szczepy wirusów i bakterii tak jak te, które wywołują ostatnio w Indiach lekooporną gruźlicę) lub Afryki (nowe typy meningokoków).
Naukowcy są zawsze co najmniej o jeden krok do tyłu w wyścigu z mutującymi, stale zmieniającymi się zarazkami. Gdy pojawia się nowe zagrożenie dla zdrowia muszą szybko opracować lek lub szczepionkę, która zahamuje jego rozprzestrzenianie się w organizmie, a w efekcie także w całej populacji.
Tzw. „łowcy wirusów” szukają u źródła potencjalnie niebezpiecznych mikrobów, inni naukowcy starannie analizują przyczyny powstawania epidemii ogarniającej cały świat. Według najnowszych badań tempo w jakim rozprzestrzenia się choroba zakaźna (w tym przypadku grypa ptasia) zależy w mniejszym stopniu od tempa w jakim ludzie podróżują, a w większym od długości czasu spędzanego poza domem. Eksperci od zdrowia publicznego przestrzegają, że zbliżający się sezon igrzysk i olimpiad sportowych może wydajnie zwiększyć rozprzestrzenianie się infekcji.