Dionizy i Szarlota Fiotroniowie to para japiszonów, których połączyło zamiłowanie do luksusu, ścisłego planowania każdego kroku oraz towarzyskiej gry pozorów polegającej na demonstrowaniu światu własnej doskonałości.
Bohaterowie powieści Izabeli Sowy ukrywają przed sobą pragnienia, lęki i smutki. Pielęgnowana przez lata samotność we dwoje trwałaby, gdyby Szarlota, dotąd przewidywalna aż do bólu, nie zaczęła się zachowywać cokolwiek irracjonalnie. Dlaczego? Aby się dowiedzieć, Dionizy zatrudnia nad wyraz oryginalną detektywkę. W zamian za pomoc ma on jej oddać tydzień swojego życia.
W jakim celu? Tego nie zdradzę, bo urok „Ścianki działowej” tkwi w tym, że co rusz zaskakuje czytelnika. Sowa bawi się językiem i gatunkami, wykonuje slalom pomiędzy komedią i tragedią, by do ostatniej strony trzymać nas w niepewności. Zapewniam, że warto przeżyć tę czytelniczą przygodę, autorka „owocowej serii” nie spoczęła na laurach, a polska literatura kobieca przestała trzymać się bezpiecznych schematów.
Nowy Świat, Warszawa 2008, s. 240