Żyję z pisania i dla pisania. Dawanie świadectwa światu poprzez słowo w różnych formach literackich i dziennikarskich, to moja pasja. Pasją moją jest też tenis, ale największa jest teraz miłość do dziecka.
Wolę znacznie kobiety od mężczyzn, ale kobiety – nie baby, babobny i babiuchy. Sam chyba jestem kobiecy, ale tylko w niektórych miejscach, gdzie indziej męski. Czasami za bardzo.
Uważam się przede wszystkim za poetę, chociaż nie zawsze nim jestem. Jak na poetę zawsze byłem i jestem podejrzanie racjonalny. Nie wierzę w Boga, ani w magię. Religia to dla mnie piękno i poczucie humoru. A życie nie ma sensu, chyba że mu go nadamy. Więc do roboty!