Etna (3323 m n.p.m.) należy do największych wulkanów na świecie. Jej sylwetka góruje nad wschodnią częścią Sycylii, toteż podróżując po tych okolicach, niemal zawsze widzi się jej dymiący szczyt. Główny krater staje się coraz bardziej niebezpieczny i coraz częściej zdarzają się tam erupcje.
Ostatnie większe wybuchy miały miejsce w latach 2001, 2002, 2006, 2007 i 2008 (…) Mimo związanego z tym ryzyka, wulkan odwiedzają tłumy turystów, chociaż ze względu na nieprzewidywalność erupcji – wiadomo, kiedy są spodziewane, ale nie da się ustalić dokładnej daty – często nie można zbliżać się do głównego krateru.
Dolne stoki Etny otoczone są przez krąg wsi. Należą do nich resorty narciarskie Linguaglossa (na trasie linii Circumetnea) i Nicolosi, w których znajduje się większość tutejszych miejsc noclegowych, restauracji i biur turystycznych.
Główne szlaki na szczyt prowadzą od północy i południa. Najładniejsze widoki znajdziecie po stronie północnej („Etna Nord” na znakach drogowych), lecz za Piano Provenzana droga podlega ścisłej kontroli, i nawet jeżeli jedziecie samochodem z napędem 4x4, wszyscy będą was przekonywać, że lepiej jest wjechać na Etnę jeepem, w ramach zorganizowanej wycieczki. Po stronie wschodniej („Etna Sud”), za Nicolosi, główna droga na szczyt wiedzie z górskiego schroniska Rifugio Sapienza. Codziennie kursuje tam autobus z Katanii. Wysokość, na jaką daje się dotrzeć, zależy od aktualnego stanu aktywności wulkanu i warunków pogodowych. Na sam szczyt wchodzi się trudnym szlakiem o długości 10 km, w większości pokrytym lawą. Można też wjechać na górę kolejką, po czym przesiąść się do minibusu z napędem 4x4. Górna część stoków przypomina krajobraz księżycowy – grunt pod stopami jest czarny, szary lub czerwony, w zależności od wieku pokładów lawy; najnowsze układają się w wyraźne fałdy. Poniżej, aż do samego wybrzeża, ciągną się niższe pagórki, pełne zielonych pól i domków o czerwonych dachach. Na Etnie nie grozi wam żadne niebezpieczeństwo, pod warunkiem że nie będziecie wychodzić poza obszar w danym momencie udostępniony do zwiedzania. Pamiętajcie, że na szczyt wulkanu daje się wejść jedynie mniej więcej od maja do października – przez pozostałą część roku stoki pokryte są śniegiem.
Etna Nord: wejście od Piano Provenzana
Z Linguaglossy ciągnie się męcząca 15-kilometrowa droga w górę Etny, której serpentyny mijają stoki narciarskie w Piano Provenzana i turystyczną miejscowość Mareneve. Jeśli nie macie własnego auta, do Piano będziecie musieli dojechać taksówką (…) Możliwości są dwie: 2-godzinna wycieczka do Pizzi Deneri (na wysokości 2800 m), skąd do najlepszych punktów widokowych trzeba przejść jeszcze ok. 20 min, lub wyprawa 3-godzinna do głównego krateru (3200 m), choć i tu najładniejszą panoramę zobaczycie dopiero po przeszło godzinie marszu. Pierwsza wycieczka kosztuje 44 €, a druga – 60 €. Najlepiej wybrać się na Etnę wczesnym rankiem lub pod wieczór, ponieważ wulkan o wschodzie i zachodzie słońca wygląda bardzo malowniczo. Wycieczki o tych porach trzeba rezerwować z wyprzedzeniem. Minibusy nie kursują według stałego rozkładu, lecz odjeżdżają, gdy zbierze się komplet pasażerów. Transport jest tu mniej komfortowy, niż na południowej stronie Etny. To, jak daleko będziecie się mogli zapuścić, całkowicie zależy od warunków pogodowych – nawet w sierpniu zdarza się tu zimny wiatr, więc warto zabrać ciepłe ubrania (…)
Zafferana Etnea i okolice
Najładniejszą wioską po południowo-wschodniej stronie Etny jest Zafferana Etnea, oddalona od Katanii o godzinę jazdy autobusem. Jest położona pośród winnic i gajów cytrusowych i słynie z wyrobu miodu, którego zapach unosi się w tutejszym powietrzu. Część jej obrzeży została zniszczona przez potoki lawy w 1992 r.; Zaff erana stała się wtedy centrum operacyjnym wszelkich prób powstrzymania strumienia magmy. Centrum miasta pozostało nietknięte i nadal można podziwiać XVIII-wieczne budynki i kościoły. Miło jest zatrzymać się tu na przykład na kawę w barze na rogu eleganckiego głównego placu (…)
(…)Po zielonych wzgórzach za tą miejscowością można z powodzeniem spacerować, a jeśli macie ochotę na dłuższy pobyt, macie do wyboru całkiem sporo hoteli, usytuowanych na północ od centrum (…)
Nicolosi i okolice
Nicolosi (698 m n.p.m.) to schludne małe miasteczko, które szczęśliwie ocalało po erupcji z roku 2002. Jest ono popularnym resortem narciarskim, a dzięki położeniu u podnóża wulkanu po jego południowej stronie, stanowi doskonałą bazę wypadową. Autobusy firmy AST z Katanii kursują tu często, a w mieście znajduje się kilka hoteli i dobrych jadłodajni. Spora liczba turystów przyjeżdża tu także latem na piesze wycieczki. Najciekawszy z tutejszych szlaków – szczególnie jeśli nie zamierzacie wybierać się dalej – wiedzie w górę do kraterów Monti Rossi. Są to najważniejsze z kraterów pasożytniczych Etny, uformowane w roku 1669. Zarówno wejście, jak i powrót zajmie wam ok. godzinę. Jakieś 5 km na wschód od Nicolosi leży Trecastagni, którego główną świątynię warto zobaczyć. Chiesa Madre – bo tak nazywa się ten kościół – jest ładną renesansową budowlą, prawdopodobnie zaprojektowaną przez Antonella Gaginiego. Można też nacieszyć się rozciągającym się stąd cudownym widokiem na wybrzeże (…)
Etna Sud: wejście od Rifugio Sapienza
Jeden autobus dziennie (o 8.15) jedzie z Katanii dalej za Nicolosi, do górskiego schroniska/hotelu, przy którym kończy się ogólnodostępna droga na południowe zbocza Etny. Od połowy VI do początku I można tam również dojechać z Nicolosi, autobusem o 11.30 (oprócz niedziel). Podróż zajmuje godzinę i jest naprawdę fascynująca – pola u podnóża ustępują miejsca lasom, a te z kolei zamieniają się w gołe, szaroczarne połacie wulkanicznego żużlu, upstrzonego kępkami odpornej na wszystko endemicznej roślinności – żółtozielonego astragalus siculus i fi ołków etneńskich. Tylko ona potrafi przetrwać na wysoko położonych zboczach wulkanu. Najnowsze jęzory lawy zobaczycie po prawej stronie drogi, podobnie jak stare kratery, w niższych partiach porośnięte trawą, a wyżej poczerniałe.
Podejście
Wejście na wulkan od wschodniej strony odbywa się w kilku etapach. Najpierw wjeżdża się kolejką spod Rifugio Sapienza, potem przesiada w minibusa, a na koniec spaceruje z przewodnikiem (…) Cała podróż (kolejką i minibusem) trwa ok. 2,5 godziny i kosztuje 48 €. Jeśli wieje silny wiatr lub panują niesprzyjające warunki, całą trasę pokonuje się minibusem z Rifugio Sapienza. Przy dobrej pogodzie można także wejść na szczyt Etny. Wspinaczka od schroniska zajmuje ok. 4 godziny, droga powrotna – znacznie mniej. Jeśli zdecydujecie się iść na piechotę, pamiętajcie o ciepłych ubraniach, nakryciu głowy, dobrych butach i – szczególnie jeśli nosicie szkła kontaktowe – okularach (a lepiej – goglach), które ochronią oczy przed wciskającym się wszędzie pyłem. Wyżej często panują inne warunki niż w Rifugio Sapienza, toteż mogą wam się przydać pikowane kurtki i wysokie buty, których wypożyczaniem zajmują się przewodnicy w minibusach.
Zobacz również odzież damska bawełniana
Informacja przygotowana wg przewodnika "Podróże z pasją. Sycylia".