Z buddyjskiego punktu widzenia wszyscy jesteśmy uzależnieni od czegoś. A najbardziej chyba jesteśmy przywiązani do myśli, co nas uczyni szczęśliwymi a co spowoduje nasze cierpienie. Jak się uwolnić od przywiązań?
1. Zaakceptuj stan, który teraz jest
Wystarczy około 30 sekund odczuwania spokoju w związku z tym, co jest teraz. Dokładnie tak, jak jest. Postaraj się nie zmieniać niczego, nie usiłuj tego rozumieć, nie szukaj głębszych przyczyn, żeby zmienić cokolwiek. Zaakceptuj w ten sposób sytuację, w której się znajdujesz oraz siebie. Powiedz do lustra - „Akceptuję siebie i swoje życie dokładnie takim, jakim jest.”
2. Wzbudź w sobie zaufanie
Nasze życie płynie, nie jest stałe. Nietrwałość pieniędzy, dóbr materialnych, pracy, relacji, uczuć innych ludzi budzi nasz lęk. Dlatego potrzebna jest nam umiejętność wzbudzania w sobie zaufania do czegoś co jest większe od nas i wydarzeń, które się nam przytrafiają.
3. Stwórz sobie azyl
Dlatego, że życie jest nieustającą zmianą, stwórz sobie miejsce, w którym czujesz stałość i bezpieczeństwo. To może być stan spokoju podczas medytacji albo fizyczne miejsce – twój miękki fotel albo coś w rodzaju ołtarzyka, na którym stoją twoje talizmany i kwiaty. Bądź w tym miejscu codziennie i wzbudzaj w sobie zaufanie.
4. Zrób rachunek sumienia
Nie należy go mylić z raniącą samokrytyką, chodzi tu raczej o świadomość swoich mocnych i słabych stron. Zrób listę trzech swoich cech, z którym masz w życiu pożytek oraz radość i trzech, które wymagają transformacji. Możesz o tym porozmawiać z bliskimi tobie ludźmi.
5. Miej poczucie własnej uczciwości
Jest to niezbędny fundament rozwoju duchowego. Jeśli masz poczucie, że jesteś wobec siebie w porządku, otwierają się przed tobą drzwi do życia w zgodzie z tobą bez zbędnych przywiązań. Za każdym razem, gdy myślisz, czujesz, działasz, zapytaj się, czy siebie nie zdradzasz.
6. Bądź gotowa przekroczyć swoje ograniczenia
Przywiązania wynikają jedynie z lęku – nie zmienię pracy, bo lepszej nie znajdę, nie odejdę od partnera, którego nie kocham, bo boję się być sama. Zrób listę tego, co być zrobiła, gdybyś się nie bała i zrób to.
7. Pielęgnuj poczucie pokory
Poznanie prawdy o sobie to ciężka praca, w której przeszkadza nam brak pokory. Jeśli przyznasz się, że potrzebujesz w niej pomocy, uznasz swoją słabość, wygrasz.
8. Przebacz
Sobie i innym. Wszystko to, czego się wstydzisz, za co winisz siebie i bliskich. Trzymanie uraz powoduje ogromną stratę energii życiowej, którą po przebaczeniu będziesz mogła wykorzystać na tworzenie radości. Możesz ćwiczyć przebaczenie podczas medytacji.
9. Nie martw się
Umów się ze sobą w ten sposób, że nie będziesz się martwić. Przecież to zupełnie nie ma sensu, nie pomaga, tylko przeszkadza w cieszeniu się życiem. Zamiast się martwić, działaj tam, gdzie możesz, a odpuść to, na co nie masz wpływu.
10. Przyznaj, kiedy się mylisz
Udawanie, że nie popełniliśmy błędu, to przywiązanie do jakiegoś obrazu siebie. Nieprawdziwego. Uświadom sobie, że jeśli nawet się mylisz, jesteś w porządku. Nie jesteś swoimi działaniami. Zmień te niekorzystne dla siebie i idź do przodu.
11. Żyj duchowo
Dbaj o swoje życie materialne, o swoje ciało i ducha w proporcjonalny sposób. Sama najlepiej wiesz, co powoduje, że cieszy się twoja dusza. Joga, medytacja, czytanie duchowych lektur, uczestnictwo w warsztatach rozwoju? Regularnie rób coś dla swojej duszy. Uwolnienie się od przywiązań jest naturalnym efektem duchowego rozwoju.
12. Bezwarunkowo kochaj
Dalajlama mówi, że nasza praktyka duchowa ma niewielką wartość, jeśli nie ma nas dla innych ludzi. Bycie z kimś tak po prostu bez oczekiwań i stawiania warunków jest praktykowaniem bezwarunkowej miłości. Każdego dnia warto się w tym ćwiczyć.