Wakacje to czas relaksu i podróży. Są jednak osoby, które na samą myśl o dłuższym urlopie czują podenerwowanie, a w czasie wyjazdu nie mogą przestać myśleć o pracy. Akcja „Stresozaradni” mówi między innymi o tym, jak obniżyć napięcie wywołane urlopem oraz pokazuje, że odpoczynek jest czynnikiem niezbędnym do efektywnej pracy.
Dlaczego stresujemy się przed urlopem?
Według badania GFK Polonia „Polacy a stres” Polaków stresuje przede wszystkim praca pod presją czasu, natłok obowiązków oraz problemy z realizacją wyznaczonych celów. Jak się jednak okazuje czynnikiem powodującym niepokój może być także … urlop od pracy. Według ekspertów stan podenerwowania spowodowany jest brakiem umiejętności wypoczywania. Podczas wyjazdu zbytnią uwagę przywiązujemy do spraw zawodowych. „Uwarunkowania historyczno-kulturowe sprawiają, że Polacy mają problem z czymś, co wydaje się banalnie proste – z odpoczynkiem. Na tle innych populacji w Europie bardzo dużo pracujemy i rzadko chodzimy na urlop. Poza tym – co bardzo istotne – nie potrafimy odpoczywać na co dzień” – zwraca uwagę dr Ewa Jarczewska-Gerc, psycholog motywacji. – „Po długich miesiącach ciągłej pracy ciężko nam się całkowicie odprężyć oraz zostawić za sobą codzienność. Głowę zaprzątają myśli, że o czymś zapomnieliśmy, że nie dopięliśmy przed wyjazdem wszystkich spraw. Jest to jeden z częstszych powodów urlopowych stresów”.
Jak przygotować się do urlopu?
Aby uniknąć niepotrzebnego stresu i podenerwowania warto odpowiednio przygotować się przed wyjazdem. Ważną kwestią jest czas, który poświęcimy na odpoczynek. Minimum to 4-5 dni, ponieważ dopiero po tym okresie jesteśmy przystosowani do nowych warunków i zaczynamy się w pełni regenerować. Idealny urlop powinien trwać dwa tygodnie.
„Brak nawyku odpoczywania, regularnego spędzania czasu z myślą o sobie i swoich zainteresowaniach może powodować, że sytuacja urlopu staje się nie tylko nowym,ale i trudnym doświadczeniem. Dlatego ważne jest, aby dobrze zaplanować każdy dzień wakacji, aby w 100% móc wykorzystać ten czas na relaks i regenerację. Tworzenie planu może się nam wydawać mało spontaniczne, ale to właśnie nadmiar spontaniczności bardzo często może powodować stres związany z wyjazdem na wakacje. Planowanie przeważnie sprawia, że czujemy się bezpieczniej i bardziej komfortowo” – zaznacza dr Ewa Jarczewska-Gerc.
Umiejętność planowania, zarówno wyjazdów, jak i codziennych obowiązków jest ważną częścią stresozaradności. Plan działania powoduje, że w danym czasie można zrobić dużo więcej i z mniejszym wysiłkiem niż w sytuacjach „z marszu”, kiedy trzeba na bieżąco improwizować działanie.
Jak podczas urlopu nie myśleć o pracy?
Regularne sprawdzanie telefonu i skrzynki pocztowej podczas wyjazdu sprawia, że trudno przestać myśleć o pracy i już w czasie wakacji przejmujemy się przyszłymi zaległościami. Kolejną kluczową sprawą jest nastawienie psychiczne – przed urlopem należy przełączyć się z trybu pracy na najwyższych obrotach na stan odpoczywania.
Problemem może być także przekonanie, że czas wolny oznacza zaniedbanie obowiązków zawodowych. W rzeczywistości czas poświęcony na regenerację sprawia, że po powrocie jesteśmy bardziej zmotywowani i gotowi do działania. To właśnie brak umiejętności odpoczywania oraz przepracowanie są głównymi przyczynami wypalenia zawodowego. Urlop to czas odpoczynku od pracy – potrzebny, aby można było nabrać dystansu i odpowiedniego nastawienia do wielu spraw.
„Czas wolny warto wykorzystać na wzmocnienie relacji z bliskimi. Dobrym pomysłem będą wspólne aktywności na świeżym powietrzu. Podczas wysiłku fizycznego wydzielają się endorfiny – hormony szczęścia, a poprawa samopoczucia będzie się utrzymywała po powrocie z urlopu. Pamiętajmy, że wakacje to też czas odpoczynku dla ciała – mięśnie się rozluźniają, a odpowiednia dawka snu pozytywnie działa na koncentrację i pamięć” – mówi dr Ewa Jarczewska-Gerc.
Czym jest stresozaradny urlop? To taki odpoczynek, który sprawi, że po wakacjach wrócimy do pracy wzmocnieni i gotowi na kolejne miesiące wyzwań.
Na czym polega Stresozaradność?
Stresozaradność to obracanie stresu w działanie. Pierwszym krokiem ku stresozaradności jest odpowiedni stosunek do trudnych sytuacji, które możemy postrzegać na dwa sposoby: jako wyzwanie lub jako zagrożenie. Traktujemy je jako wyzwanie wówczas, gdy mamy przekonanie, że mimo trudności poradzimy sobie z sytuacją, że jesteśmy w stanie jej sprostać. Gdy odczuwamy zagrożenie mamy poczucie, że to sytuacja rządzi, a my nie jesteśmy w stanie stawić jej czoła. Od czego zależy czy postrzegamy daną sytuację jako wyzwanie czy jako zagrożenie? W znacznej mierze od nas samych. Osoba stresozaradna stara się podchodzić do problemów zadaniowo – na bieżąco je rozwiązywać. To buduje poczucie własnej skuteczności i kontroli nad życiem.