Badania wskazują, że jeśli grupa nie ma przywódcy, istnieje duże prawdopodobieństwo, że to miejsce zajmie narcyz.
Naukowcy z Ohio State University odkryli, że osoby narcystyczne mają silne tendencje do kontrolowania grup i przejmowania nad nimi władzy. To ludzie egocentryczni, pozbawieni empatii, którzy wyolbrzymiają swoje talenty i umiejętności.
- Są egoistyczni, ale przy tym potrafią być uroczy i ekstrawertyczni. Poza tym bardzo chcą skupiać na sobie uwagę - powiedziała psycholog Amy Brunell. - Te właśnie cechy wynoszą ich na liderów, ponieważ ludzie postrzegają ich jako osoby, które znakomicie się do tego nadają. A ich napędza do tego silnie dążenie do władzy.
Badania pokazały, że nawet wyszkoleni coache i psycholodzy zobaczyli narcyzów jako naturalnych liderów. Różnica między nimi a szefami, którzy mają wysokie poczucie wartości (narcyz go nie ma, tylko udaje że ma), a przy tym również są (jak narcyzi) pewni siebie, bystrzy, ryzykanccy, wydajni polega na tym, że ci drudzy potrzebują bliższych kontaktów z ludźmi. W życiu narcyza nie ma miejsca na zażyłość. To powoduje, że ich liderowanie może okazać się destrukcyjne dla pracowników. Również pewność siebie narcyzów jest nadmiarowa. Okazuje się to jednak dopiero po pewnym czasie od objęcia stanowiska. Dlatego narcyzom udaje się dostać na wysokie szczeble kariery. Pytanie – jak długo pozostają liderem. To w dużej mierze zależy od siły grupy i tego, czy potrafi obronić się przed toksycznymi zachowaniami szefa narcyza.
Źródło: Ohio State University