W październiku ukazała się pierwsza płyta Rebel Babel Ensemble. Przeczytałam, że w pewnym momencie orkiestra miała nieograniczony skład. Jak zapanować nad czymś tak płynnym?
Nadal ma. Korzystamy z komputerów wojska, wspieramy się logistyką Biedronki, podczepiamy się pod spedycję DHL i współpracujemy z wodociągami. A tak serio, to projekt jest oczywiście mocno abstrakcyjny, ale powoli budujemy jego struktury. Cały czas tworzymy team do zarządzania i logistyki. Nie jest lekko, bo kultura to niestety nie sprzedaż tabletów i często jesteśmy zmuszeni do poszukiwania programów grantowych, ale udaje nam się iść do przodu. Do orkiestry może dołączyć właściwie każdy grający muzyk, ale poprzez najbliższą lokalną orkiestrę, z którą współpracujemy. A staramy się współpracować z każdą orkiestrą, która się do nas zgłosi i gra na odpowiednim poziomie. Na są przygotowane nuty dla orkiestr, jeśli chcą, mogą też grać nasze kompozycje w swoich repertuarach.
W ramach projektu odbyła się cała masa koncertów, spotkań i fleszmobów. Czy łatwo było zdecydować, co i w jakiej postaci znajdzie się na płycie?
To wszystko toczyło się naturalnie. Kolejne fleszmoby jak choćby ten na Mistrzostwach Europy w Piłce Ręcznej, gdzie wykonaliśmy symfonię na orkiestrę dętą i tysiące trąb stadionowych, pomagały tworzyć kolejne etapy materiału. Ale faktycznie niektóre kompozycje nie weszły na płytę. Do płyty podeszliśmy indywidualnie. Najlepsze symfonie Jana Feat.'a uprościliśmy i dopasowaliśmy do tematów, które chcieliśmy opisać poetyką. Dobraliśmy zagadnienia do muzyki i kilka miesięcy pisaliśmy rymy z wieloma tekściarzami. Jednocześnie nagrywaliśmy w różnych studiach i częściach Europy muzykę. Niektóre symfonie są też zarejestrowane na płycie instrumentalnej w wersjach oryginalnych, których czasem orkiestry nie były w stanie zagrać. Tak było np. z utworem Lingon Lingon z Melą Koteluk, który w wersji symfonicznej jest po prostu 1 symfonią i znajduje się na płycie instrumentalnej. Było jeszcze bardzo wiele pomysłów, zwłaszcza na zabawy językowe, ale nie udało się wszystkiego zastosować ze względu na odległość i utrudnienia logistyczne. To dopiero pierwszy krok, pierwszy Dialog. Wierzymy, że uda się stworzyć kolejne, bo projekt jest fajnie przyjmowany w Europie.
Gdybyś miał określić związek między RAPocztówkami i Rebel Babel to byłoby to młodsze rodzeństwo Rebel Babel czy raczej „przyszywana rodzina”, w której punktem stycznym są orkiestry?
Myślę, że to po prostu ten bardziej społeczny i zabawny tembr projektu. Na koncertach staramy się utrzymywać możliwie najwyższy poziom - łączymy amatorskie orkiestry z zawodowymi muzykami brassowymi i elektroniką. Wszystko to nabiera bardzo współczesnego i tłustego brzmienia. Rapocztówki to portrety amatorskich orkiestr, które grają akustycznie - unplugged. Obrazy te są oczywiście niedoskonałe brzmieniowo i bardziej folklorowe, ale niosą ze sobą wartość w postaci utrwalania portretów wyjątkowych ludzi oraz realizacji szalonych i abstrakcyjnych mikrokoncertów w niezwykłych miejscach. Dodatkowo chodzi nam także o to, by dać szansę tym orkiestrom na spotkanie z popkulturą - by stworzyć im możliwość koncertowania ze znanymi solistami. Dla wielu z nich to jedyna szansa, by zagrać z Grubsonem czy Rahimem - powstają przy tym fajne emocje, dużo radości. Pozytywna wymiana energii.
W jednym z wywiadów powiedziałeś, że jesteś człowiekiem, któremu zależy. Na czym ci teraz szczególnie zależy?
Chodzi o to, że bardzo się angażuję we wszystko, co robię. Świat, ludzie, sprawiedliwość - nie są mi obojętne. W tej chwili,gdy autoryzuje wywiad, najbardziej zależy mi na tym, aby dolecieć, bo jestem w samolocie z Lizbony. A poza tym na poukładaniu życia osobistego i lekkim wyhamowaniu, na rozwoju Rebel Babel, na budowaniu kolejnych mostów i kooperacji. Na kolejnych fajnych koncertach i zadowolonych słuchaczach. Na zdrowiu moim i bliskich, na przyjaciołach, na niezabijaniu chomików i umorzeniu kredytów na świecie. Mógłbym długo wymieniać, ale to infantylne trochę (śmiech). Chciałbym, aby w projekcie pojawiły się kolejne ciekawe postaci na przykład Lady Leshur, Keny Arkana może Mc Solar i Roots Manuva.
I czego jeszcze można się po tobie spodziewać po tylu projektach, które generujesz? Od Pospolitego Ruszenia, poprzez Zrozumieć Polskę, Kosmostumostów aż po Rebel Babel?
Sam nie wiem. Może koncertu Rebel Babel na Księżycu albo przynajmniej wypuszczeniu w kosmos jakiejś sondy wycinanki, która wykroi światło słońca na księżycu w kształt emotikona :). Może symfonii satelit, a może płyty opartej na dźwiękach, szumach i ambientach eksplozji i implozji z innej galaktyki. Śmieszne, bo w kosmosie dźwięk się nie rozchodzi, bo jest próżnia. Kosmos jest dla mnie ostatnio dość pociągający. Ale póki co zajmujemy się budową największego big-bandu Europy. Przed nami jeszcze eon pracy z Rebel Babel. Mam nadzieję, że wypchniemy dużo pozytywnej muzyki jeszcze w wielu europejskich miastach. Mamy pomysły na wiele kolejnych performensów, takich jak ten koncert pod dyrygenturę ruchomych schodów na stacji metra w Barcelonie. A w przyszłym roku ukaże się prawdopodobnie także moja pierwsza płyta symfoniczna z muzyką filmową zarejestrowaną z Orkiestrą Symfoniczną Narodowego Forum Muzyki.
L.U.C (Łukasz Rostkowski) - kompozytor, autor tekstów, wokalista, performer, magister prawa oraz reżyser wideoklipów i koncertów. Za rozmach, odwagę i konsekwencję, a także za eklektyzm oraz niekonwencjonalne pomysły muzyczne, filmowe i tekstowe zdobył wiele nagród i nominacji (m.in. Paszport Polityki, Yach, Mateusze Trójki, Warto,Wrocławska Nagroda Muzyczna, Ale Sztuka!, Gwarancje TVP Kultury, Fryderyki). Właśnie ukazała się jego 12 płyta I DIALOG, tym razem z jego europejskim kolektywem REBEL BABEL ENSEMLE,