Mamy mało energii? Czujemy się emocjonalnie i fizycznie obciążeni? Jak to zmienić? Powinniśmy regularnie oczyszczać nasze ciało i umysł – radzi Iwona Kozak, nauczycielka jogi kundalini i terapeutka reiki.
Ważną rolę w utrzymaniu wewnętrznej czystości odgrywa system limfatyczny. Jego pracę możemy wspomagać zdrową dietą, głębokim, długim oddechem oraz regularnymi, dynamicznymi ćwiczeniami górnej części ciała, szczególnie ramion.
Równie ważne jest jednak utrzymanie świeżości umysłu i naszej percepcji. Dlaczego? Bo trudno cieszyć się życiem, gdy wkrada się w nie rutyna. Nie jest nią bynajmniej wstawanie o tej samej porze i wykonywanie codziennych obowiązków, lecz nawykowe, schematyczne postrzeganie tego, co dzieje się na zewnątrz i wewnątrz nas. To tak, jakby przeszłość wdzierała się do dnia dzisiejszego i powodowała, że interpretujemy teraźniejszość ciągle w ten sam – już nieaktualny – sposób.
Ćwiczenie, które przedstawiam, pomaga uwolnić się od starych emocji oraz wzmacnia system limfatyczny. Jest jak prysznic, który powinniśmy wziąć codziennie rano.
Joga kundalini to forma praktyki, w której stosujemy wiele ćwiczeń będących dość dużym wyzwaniem dla ciała i umysłu. Warto jednak dotrwać do końca ćwiczenia – w czym pomoże nam koncentracja na każdym oddechu i ruchu – po to, aby móc doznać spokoju i przypływu nowej energii. Chwile głębokiego uspokojenia umysłu pokazują, kim naprawdę jesteśmy, inspirują nas, podnoszą na duchu, wzmacniają w nas uczucia radości, wdzięczności i miłości.
Siedzimy z wyprostowanym kręgosłupem w wygodnej pozycji na piętach albo po turecku. Ramiona prostujemy przed sobą, palce są splecione. Zamykamy oczy i skupiamy się na punkcie między brwiami. Energicznie podnosimy ramiona do góry i opuszczamy je. Jeden ruch (do góry i do dołu) trwa około sekundy. Oddychamy cały czas przez nos.
Ramiona do góry – wdech.
Ramiona do dołu – wydech.
Pamiętamy, aby w trakcie ćwiczenia zrelaksować barki, kark i szyję. Po jego wykonaniu siedzimy przez minutę (lub dłużej) z zamkniętymi oczami i koncentrujemy się na oddechu. Obserwujemy, jak powietrze wypełnia najpierw brzuch, potem klatkę piersiową, a przy wydechu wychodzi najpierw z klatki piersiowej, a potem z brzucha.
Staramy się, aby oddech był głęboki, ale nie nadmiernie. Ta chwila koncentracji jest formą medytacji, dzięki której umysł, przy regularnej praktyce, będzie coraz bardziej klarowny i spokojny.
Codzienna praktyka przez trzy minuty plus parę minut medytacji po wykonaniu ćwiczenia spowodują, że nasze nastawienie do życia będzie coraz bardziej optymistyczne.