1. Zwierciadlo.pl
  2. >
  3. REKLAMA
  4. >
  5. Kampania „Znikające dzieci” – pomóżmy nastolatkom z depresją

Kampania „Znikające dzieci” – pomóżmy nastolatkom z depresją

Potrzeba budowania więzi z dzieckiem od najmłodszych lat, tak aby miało świadomość, że jeśli dzieje się w jego życiu coś złego, to może liczyć na wsparcie rodzica niezależnie od wszystkiego – jest niezwykle ważna. Można wręcz powiedzieć, że jest na wagę życia. (fot. iStock)
Potrzeba budowania więzi z dzieckiem od najmłodszych lat, tak aby miało świadomość, że jeśli dzieje się w jego życiu coś złego, to może liczyć na wsparcie rodzica niezależnie od wszystkiego – jest niezwykle ważna. Można wręcz powiedzieć, że jest na wagę życia. (fot. iStock)
– Wielu rodziców jest bardzo zaskoczonych dowiadując się, że ich dorastające dzieci borykają się z obniżonym nastrojem i depresją. Pochłonięci przez obowiązki zawodowe i domowe zakładają, że skoro nastolatek nie mówi o problemach, to ich nie ma. Dobre oceny czy zdawkowo rzucone „w szkole dobrze” zbyt często usypia rodzicielską czujność i pogłębia nastoletnią samotność, która potęguje bezradność i obniżony nastrój. – podkreśla Lucyna Kicińska z Polskiego Towarzystwa Suicydologicznego.

Jak wygląda problem nastoletniej depresji?

Tylko w 2018 roku 97 chłopców i dziewcząt poniżej 18. roku życia popełniło w Polsce samobójstwo. Bagatelizowane przez dorosłych problemy nastolatków mogą doprowadzić do tragicznych skutków. Targnięcie się na swoje życie to ostatni akt rozpaczy – często niezauważanej przez najbliższych. Jest on zwykle następstwem nierozpoznanej, niezdiagnozowanej depresji.

Nękanie w szkole, odrzucenie, presja bycia najlepszym, najzdolniejszym, najpiękniejszym. Dzieci w obecnych czasach nie mają łatwo. Chcą sprostać wszystkim wymaganiom: ze strony szkoły, rówieśników czy rodziny. Niejednokrotnie brakuje im wsparcia ze strony zapracowanych, zabieganych rodziców.

– Sygnały, które wysyłają nam dzieci są widoczne. Alarmująca jest zwłaszcza zmiana zachowania. Dziecko zawsze otoczone rówieśnikami, przestaje się odzywać, nie spotyka się ze znajomymi, pojawiają się u niego trudności w nauce, senność i rozdrażnienie. Niepokojąca jest też zmiana wyglądu, gdy dziecko inaczej się ubiera, rezygnuje z mody, zmienia swoje podejście do higieny. Często mamy też do czynienia z komunikatami słownymi i wcale nie będzie to stwierdzenie: „chcę się zabić”, raczej częściej: „mam wszystkiego dość”, „beze mnie byłoby wam lżej”, „już nie mogę…”. Na takie zachowania trzeba zawsze reagować zainteresowaniem. Rodzice zbyt często bagatelizują problemy własnego dziecka, ponieważ stosują własną miarę: mnie też dokuczali, mnie też nie lubili, też miałem trudne dorastanie… A to wcale nie pomaga w tym co przeżywa nasze dziecko – lepiej je zapytać, o co chodzi i czy ma z kim o tym pogadać? Powiedzieć, że się je wysłucha a jeśli woli, to zaproponować rozmowę z przyjacielem, bliskim krewnym czy psychologiem… Przede wszystkim dać jasny sygnał, że z każdej opresji da się wyjść. – podkreśla dr n. med. Tomasz Srebnicki z Kliniki Psychiatrii Wieku Rozwojowego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.

Hasło, które towarzyszy tegorocznej 14. edycji ogólnopolskiej kampanii społeczno-edukacyjnej Forum Przeciw Depresji – „Znikające dzieci. Stop samobójstwom w Nastoletniej Depresji” ma na celu uwrażliwienie społeczeństwa m.in. na kluczową rolę budowania już od najmłodszych lat więzi i relacji, które mogą pomóc w zapobieganiu depresji czy podejmowanym próbom samobójczym.

Dzieci oczekują od dorosłych akceptacji. Powinny wiedzieć, że mają prawo do odczuwania smutku, złości, rozczarowania, że mają prawo do tego, aby prosić o pomoc. Najważniejsza jest dla nich jednak świadomość, że są na świecie bliskie osoby, które akceptują je niezależnie od wszystkiego, że zawsze mogą liczyć na ich wsparcie i zrozumienie, że kiedy przyjdzie gorszy moment będą potrafili słuchać i rozmawiać, a nie tylko mówić i wydawać polecenia.

– Rodzic, który unika głębokich rozmów ze swoim dzieckiem, podświadomie obawia się, że usłyszy coś, co sprawi, że poczuje się złym ojcem albo złą matką. Unikając rozmów, opuszcza swoje dziecko i staje się rodzicem nieobecnym. Nastolatki wyczuwają kruchą samoocenę i lęki rodziców i ukrywają przed nimi trudną prawdę na swój temat, żeby ich nie obciążyć. Najlepsze, co rodzic może zrobić dla nastolatka to powiedzieć i pokazać mu: „możesz mówić o wszystkim co chcesz, nie boję się prawdy o tobie, razem damy radę trudnościom”. Jeśli stosunek rodzica do nastolatka jest przesycony jego własnym lękiem, to znaczy, że rodzic potrzebuje wsparcia, np. terapii własnej i nie powinien wstydzić się sięgnąć po nie. – podkreśla dr n. med. Katarzyna Szaulińska z Zakładu Profilaktyki i Leczenia Uzależnień w Instytucie Psychiatrii i Neurologii w Warszawie.

Podczas tegorocznej edycji kampanii Forum Przeciw Depresji zostaną zorganizowane aktywności skierowane do nastolatków, rodziców i nauczycieli mające na celu zwiększenie świadomości Polaków na temat tego czym jest depresja wśród nastolatków, jakie są jej objawy – również te mniej oczywiste, dlaczego dochodzi do podjęcia prób samobójczych wśród dzieci i młodzieży oraz jak można pomóc młodym osobom. Będzie można, jak co roku, porozmawiać – anonimowo i bezpłatnie ze specjalistami zarówno podczas bezpośrednich konsultacji z lekarzem psychiatrą lub psychologiem, jak i poprzez czat czy Antydepresyjny Telefon Forum Przeciw Depresji.

Dzień otwarty

29 lutego, godz. 10.00-15.00 Hotel Novotel Centrum w Warszawie Udział bezpłatny Bezpłatne konsultacje ze specjalistami Indywidualne i anonimowe konsultacje z lekarzem psychiatrą lub psychologiem. Wykłady ekspertów. Dedykowane dla rodziców i nauczycieli, ale również każdej osoby, która chciałaby dowiedzieć się więcej na temat nastoletniej depresji

Więcej informacji na temat wydarzeń w ramach Kampanii na stronie

Autopromocja
Niezwykły rodzic
Autopromocja

Niezwykły rodzic

Beata Pawłowicz, Tomasz Srebnicki Zobacz ofertę promocyjną

Share on Facebook Send on Messenger Share by email
Autopromocja
Autopromocja

ZAMÓW

WYDANIE DRUKOWANE E-WYDANIE