Emetofobia – co to? Objawy i przeciwdziałanie

Emetofobia – co to i dlaczego nie ignorować problemu?

Osoba cierpiąca na emetofobię odczuwa silny lęk przed wymiotami, odruchem wymiotnym, cofaniem się pokarmu oraz byciem obserwatorem takiej sytuacji. Przyznamy, że wymiotowanie dla nikogo nie jest „miłym doznaniem”, ale emetofobia charakteryzuje się tak silnym lękiem przed nim, że prowadzi do szeregu nieprawidłowości, a nawet problemów zdrowotnych.

Emetofobia – objawy, które powinny cię zaalarmować

Początki występowania fobii specyficznych mogą być całkiem niewinne, ale niezauważone szybko się rozwijają i przejmują kontrolę nad życiem pacjenta. Szybka interwencja może zahamować ten proces.

Oto objawy, które towarzyszą temu zaburzeniu:

• unikanie pokarmów i rzeczy o nieprzyjemnym dla pacjenta zapachu;
• unikanie mówienia o wymiotach;
• unikanie przebywania w pobliżu osób chorych i wymagających opieki;
• unikanie miejsc, w których w przeszłości pacjent poczuł się źle lub wymiotował;
• unikanie szpitali i placówek medycznych, gdzie możemy być narażeni na nieprzyjemne zapachy czy bezpośredni kontakt z osobami wymiotującymi;
• unikanie próbowania nowych dań oraz odwiedzania nowych lokali czy restauracji;
• zabieranie ze sobą leków na nudności i wymioty;
• strach przed podróżą – jeśli pacjent cierpi na chorobę lokomocyjną;
• nadużywanie leków przeciwwymiotnych;
• bóle głowy, stres, nadmierna potliwość i kołatanie serca.

Gdzie upatrywać przyczyn emetofobii? Specjaliści skłaniają się ku czynnikom genetycznym i środowiskowym, które razem mogą wywołać koktajl fobii. Więcej na ten temat pisaliśmy w artykule: Skąd biorą się fobie?

Skłonność do odczuwania nadmiernego lęku z traumatycznym doświadczeniem może skutkować emetofobią, która zdecydowanie utrudnia codzienność. Osoby, które zmagają się z tym zaburzeniem, mogą cierpieć z powodu wycofania społecznego – niechęć do odwiedzania nowych miejsc gastronomicznych i nie tylko nie sprzyja zacieśnianiu więzi czy zawieraniu nowych znajomości.

Oprócz tego pacjenci często uchodzą za osoby bez uczuć lub samolubne, bo ciężko im opiekować się chorymi (wymiotującymi) bliskimi bądź całkowicie tego unikają. Ale lęk przed wymiotami nie dotyka tylko dorosłych. Emetofobia u dziecka może prowadzić do odczuwania ciągłych nudności – bez konkretnej przyczyny – odmowy spożywania pokarmów lub trudności trawiennych, a także koszmarów sennych, gdzie motywem przewodnim jest wymiotowanie.

Jeśli rodzice lub opiekunowie dostrzegą takie zachowanie u dziecka, nie powinni bagatelizować problemu, licząc, że sam się rozwiąże w procesie dorastania. Fobie mogą nam towarzyszyć od najmłodszych lat i zmieniać swoją intensywność w zależności od sytuacji czy okoliczności.

Czytaj także: Nyktofobia – paraliżujący lęk przed ciemnością. Jakie są objawy?

Emetofobia – jak się pozbyć lęku

Jak więc pomóc pacjentowi zmagającemu się z emetofobią? Bardzo istotne jest wsparcie środowiska i najbliższego otoczenia, które ze zrozumieniem będą motywować osobę z zaburzeniem do walki. Oprócz tego pomocne okażą się:

• psychoterapia poznawczo-behawioralna – ma na celu odwrócenie nieprawidłowych wzorców zachowań, przepracowanie ewentualnych traum, które wywołały fobię i wskazanie, jak sobie radzić w sytuacji lęku;
• farmakoterapia – ponieważ fobie towarzyszą często zaburzeniom depresyjnym i lękowym, niejednokrotnie wprowadza się leczenie środkami antydepresyjnymi. Należy podkreślić, że za dobór odpowiednich leków odpowiada psychiatra, który nie zawsze prowadzi psychoterapię;
• terapia ekspozycyjna – ma na celu wystawienie pacjenta stopniowo i w kontrolowanych warunkach na czynnik przewodni fobii;
• techniki relaksacyjne – należeć do nich będą joga, ćwiczenia oddechowe, a także mindfulness, które świetnie nadaje się również do wspierania terapii dziecięcej. Więcej na ten temat przeczytasz w artykule: „Mindfulness dla najmłodszych – jak uczyć dzieci uważności?”.

Emetofobia może być trudnym doświadczeniem dla dorosłych i dzieci, ale dzięki odpowiedniemu wsparciu i metodom terapii można przezwyciężyć lęk przed wymiotami i cieszyć się codziennością pełną nieprzewidzianych wydarzeń.