Biografia wybitnego śpiewaka Piotra Beczały, poradnik dla spragnionych bliskości, zbiór fascynujących felietonów Jana Miodka oraz nowa powieść autorki bestsellerowego „Cudownego chłopca”. Nowości książkowe na długi weekend majowy poleca Monika Stachura, redaktorka naczelna miesięcznika „Sens”.
Kiepurą to ty nigdy nie będziesz... Śpiewak? To przecież nie zawód... Piotr Beczała przyznaje, że takie uwagi tylko wzmacniały w nim ducha walki. I dobrze, bo czas pokazał, kto miał rację. Książka powstała w okresie pandemii, gdy – jak przypomina bohater: „Nowy Jork, nie, cały świat nagle się zatrzymał”. I jak na historię solisty operowego przystało dzieli się na akty. Pierwszy to wspomnienia od dzieciństwa, do którego Piotr Beczała wraca chętnie, aż po pierwszy kontrakt. Dwa kolejne to opowieść z życia coraz bardziej znanego na świecie tenora, w których przywołuje sukcesy na różnych scenach, dobre i mniej przyjemne niespodzianki (w tym koncepcje reżyserskie, które czasem do niego nie przemawiają) i cały czas nie traci z oczu tego, jak bardzo przemijający zawód uprawia. Co więc daje mu siłę? Wspaniałe małżeństwo, „jest moją siłą napędową” – pisze o swojej żonie, sympatia publiczności – „my, śpiewacy potrzebujemy tych chwil [...], one nas uskrzydlają”, miłość do muzyki... A poza tym oazy relaksu, które sobie stworzył, takie jak kuchnia, gdzie piecze ciasto drożdżowe. A dla nas taką oazą może być jego książka.
„Piotr Beczała. W daleki świat. Życie operowe w trzech aktach”, spisała Susanne Zobl, tłum. Maria Wagińska-Marzec, Wydawnictwo Poznańskie
Najsłynniejsze badania na temat odczuwania szczęścia wskazują, że nie ma nic lepszego niż głębokie relacje. Skoro mamy klucz do szczęścia, gdzie zatem tkwi problem? A w tym, że niezręczność, wstyd i inne trudne emocje, których musimy doświadczyć, zanim dojdzie do tego, że ktoś nas polubi, blokują przed poznawaniem nowych ludzi. Autorka podpowiada, jak pokonać tę blokadę, jak znaleźć punkty wspólne mimo że wszyscy jesteśmy inni. Nie każda znajomość przekształci się w przyjaźń czy związek, jednak jeśli nie będziemy próbować, nie damy sobie szansy na to, by mieć wokół siebie ludzi, dzięki którym poczujemy się naprawdę akceptowani.
„Bliskość. Jak budować dobre relacje w związku, w pracy i z przyjaciółmi”, Rachel Dealto, tłum. Agnieszka Sobolewska, Wydawnictwo Literackie
Etycy mówią o kryzysie autorytetów, do terapii skłania kryzys wieku średniego, a prof. Miodek dostrzega kryzys... wołacza. Jednak nie robi z tego tragedii, bo to jeden z tych językoznawców, którzy nie zamykają polszczyzny w słownikach, a z zainteresowaniem obserwują zmiany świadczące o jej żywotności. Co nie znaczy, że autor felietonów np. nie wykpiwa (delikatnie i bez złośliwości) różnych zapożyczeń. Ktoś mógłby zapytać, po co tyle hałasu o... powiedzmy, przecinek? Profesor Jan Miodek odpowiada. „Interpunkcja jest szkołą myślenia – powtarzam przez całe swoje zawodowe życie”. Zachęcam, żeby po tę książkę nie tylko sięgnąć, ale i wracać do niej regularnie.
„Polszczyzna. 200 felietonów o języku”, Jan Miodek, wyd. Znak
Silas ma 12 lat i niewidzialnego przyjaciela. Ma także tatę, tyle że akurat nie wiadomo, gdzie on jest. Ta niewiedza bierze się stąd, że pewnej nocy pod domem chłopca pojawiło się kilku jeźdźców i nieznoszącym sprzeciwu głosem zażądali, by ojciec Silasa pojechał z nimi. Godzi się niechętnie, wyłącznie z lęku, że przybysze skrzywdzą jego syna. A jemu obiecuje, że wkrótce wróci. Dwunastolatek nie wierzy w to i – nie z braku zaufania do taty, ale z niepokoju o niego – kilka godzin później wyrusza w podróż. Ma pod sobą konika, który na pewno nie jest całkiem zwyczajny. Czego o sobie i świecie dowie się podczas tej wyprawy?
„Pony”, R.J. Palacio, tłum. Maria Olejniczak-Skarsgard, Wydawnictwo Albatros