Śmierć trudno pojąć, trudno ją zaakceptować i zachować w jej obliczu niewzruszony spokój. Są jednak słowa – filozofów, poetów, pisarzy, ludzi mądrych i doświadczonych – które choć częściowo pomagają ją oswoić. Wnoszą w nasze serce spokój i uczucie ulgi, bo pokazują, że w naszym lęku, żalu, bólu nie jesteśmy osamotnieni. I że gdzieś na końcu zawsze tli się nadzieja.
Wśród wybranych przez nas cytatów o śmierci znajdziesz i te pełne powagi, głębokie, refleksyjne – i te lżejsze, czasem zaprawione niewielką dozą humoru. W końcu, jak mawiał ksiądz Kaczkowski, bezsprzeczny autorytet w kwestii umierania: „Ze śmierci trzeba żartować, bo gdyby śmierć była śmiertelnie poważna, to by nas zabiła”.
Bać się śmieci i rozpaczać to tak, jakby powoli umierać, zanim ta nastąpi. Dlatego przygotowaliśmy cytaty, które pomagają zracjonalizować sobie ten trudny temat i pochodzić do przemijania z większym spokojem w sercu. Wśród nich są takie, które koją ból po stracie bliskich – a także sentencje dające otuchę każdemu z nas, kto czuje się bezbronny w obliczu tej wielkiej tajemnicy.
„Śmierć to wskazówka, że trzeba iść dalej”.
Ks. Jan Twardowski
„Śmierć jest wyzwoleniem od wszelkich cierpień i kresem, poza który nie sięgają nasze nieszczęścia, i z powrotem wprowadza nas w stan spokoju, w jakim trwaliśmy przed narodzeniem”.
Seneka
„Śmierć wcale nas nie dotyczy. Bo gdy my istniejemy, śmierć jest nieobecna, a gdy tylko śmierć się pojawi, wtedy nas już nie ma”.
Epikur
„Śmierć nie jest przeciwieństwem życia, a jego częścią”.
Haruki Murakami
„Sens życia polega na tym, że się kończy”.
Franz Kafka
„Strach przed śmiercią wynika ze strachu przed życiem. Człowiek, który żyje w pełni, jest gotów umrzeć w każdej chwili”.
Mark Twain
„Nie pogardzaj śmiercią, lecz przyjmij ją z pogodą ducha, ponieważ i ona jest jednym z tych zjawisk, których chce natura. Tak jak naturalne jest być młodym i starzeć się, rosnąć i dojrzewać, mieć zęby, brodę i siwe włosy, płodzić, być brzemienną i rodzić – i wszystkie inne naturalne procesy, które przynoszą pory twojego życia – tak samo naturalne jest rozpadanie się w nicość”.
Marek Aureliusz
„Wiedz to: ludzkie życie jest krótkie i błahe. Wczoraj kropla nasienia; jutro płyn balsamujący, popiół. Przejść przez to krótkie życie tak, jak wymaga natura. Zrezygnować z niego bez narzekania. Jak oliwka, która dojrzewa i opada. Chwaląc swoją matkę, dziękując drzewu, na którym rosła”.
Marek Aureliusz
„Czemu ty się, zła godzino, z niepotrzebnym mieszasz lękiem? Jesteś – a więc musisz minąć. Miniesz – a więc to jest piękne”.
Wisława Szymborska
„Myślę, że ci, co odeszli, są nawet bardziej obecni. Także oni szukają z nami kontaktu. Chociażby wtedy, gdy przychodzą do nas w snach, gdy pragną nam coś przekazać. I to jest bardzo optymistyczne”.
Ks. Jan Twardowski
„Gdy popatrzysz nocą w niebo, wszystkie gwiazdy będą się śmiały do ciebie, ponieważ ja będę mieszkał i śmiał się na jednej z nich. Twoje gwiazdy będą się śmiały”.
Antoine de Saint-Exupéry
„Wierzę, że to, co dzieje się naprawdę, nie musi lękać się śmierci; wierzę, że wola minionych dawno ludzi, że ruch, jakim w pewnej ważnej chwili otworzyli dłoń, że uśmiech, z jakim stali gdzieś przy odległym oknie – wierzę, że wszystkie te przeżycia ludzi samotnych żyją pośród nas, podlegając ciągłym przemianom. Są obecne, może nieco od nas odsunięte w stronę rzeczy, lecz są, tak samo jak rzeczy, i tak samo jak one są częścią naszego życia”.
Rainer Maria Rilke
„Nie boję się śmierci. Byłem martwy przez miliardy i miliardy lat, zanim się urodziłem, i nie odczuwałem z tego powodu najmniejszej niedogodności”.
Mark Twain
„Noszę śmierć w lewej kieszeni. Czasami ją wyciągam i mówię do niej: „Cześć, maleńka, jak się masz? Kiedy po mnie przyjdziesz? Będę gotów”.
Charles Bukowski
„Z mojego rozkładającego się ciała wyrosną kwiaty, a ja będę w nich – i to jest wieczność”.
Edvard Munch