Nie lubił określenia poeta, wolał „ksiądz piszący wiersze”. W życiu kierował się tą samą zasadą co w swojej twórczości – najważniejsze były dla niego: Bóg, drugi człowiek i przyroda. Prostym językiem pisał o problemach i zagadnieniach natury filozoficznej, magicznie zamykał je także w utworach dla dzieci, z których wiele wciąż trzymamy głęboko w sercu. Czy to przypadek, że urodził się w Dzień Dziecka? Z okazji kolejnej rocznicy urodzin księdza Jana Twardowskiego przypominamy jego najpiękniejsze wiersze i cytaty.
„Nie płacz w liście
nie pisz, że los Ciebie kopnął
nie ma sytuacji na ziemi bez wyjścia
Kiedy Bóg drzwi zamyka – to otwiera okno
Odetchnij, popatrz
Spadają z obłoków
małe wielkie nieszczęścia potrzebne do szczęścia
a od zwykłych rzeczy naucz się spokoju
i zapomnij, że jesteś, kiedy mówisz, że kochasz”.
*** („Nie płacz w liście...”)
„Miłość się rozpoczyna
gdy ktoś cicho
umie zamknąć drzwi”.
„Drzwi”, fragment
„Umrzeć – to iść dalej niż z powrotem”.
„Dalej”, fragment
„Słowik górniczek
co niesie dwa czubki zadarte do góry
i miłość swą spisuje na liściu czerwonym
zaspany ślepowron
z białym włosem z tyłu głowy
sikora z żółtą piersią
w niebieskim berecie
sowa uszata od puchacza o połowę mniejsza
wróbel co skacze jak na cudzej nodze
uczą mnie być nieważnym
nic ich nie obchodzę”.
„Ciało pedagogiczne”
„Żeby nam ktoś wreszcie nawymyślał
oburzył się na nas
zezłościł
serce zmęczone kochaniem
daj czasem odpocząć miłości”.
*** („Żeby nam ktoś wreszcie nawymyślał...”)
„Być niekochanym
nieznanym
wszędzie
to nie tylko łzy na dobranoc
czasem szczęście”.
*** („Być niekochanym...”)
„Mówię jak stary baran do młodego –
Serce samotne strzeż się samotnego”.
*** („Mówię jak stary baran...”)
„Nie mów do pustej ściany
ale krzycz do słońca
nawet grzech czasem dobry
jeśli grzechem nie chce być do końca”.
*** („Nie mów do pustej ściany...”)
„Ciesz się że ze szczęścia chudnie każde szczęście
jeśli chcesz większego
to kopnie cię mniejsze”.
„Chudzielec”
„Sekundy lecą na łeb i na szyję
minuty wyruszają w podróż niebezpieczną
godziny przemijają jak lipiec i sierpień”.
„M-1”, fragment
„Miło się spotkać z dawną swą rozpaczą
– słuchaj stara – powiedzieć
– co się z tobą stało
wyprzystojniałaś
nie pociągasz nosem
nie jesteś już jak diabeł smutny z urodzenia
wyleczyły się rany
wykąpały cię deszcze
można jędzę pokochać gdy żyje jeszcze”.
„Miło”
„Jakie to dziwne
tak bolało
nie chciało się żyć
a teraz takie nieważne
niemądre
jak nic”.
„Nic”
„Są takie chwile kiedy się odchodzi
od Aniołów Stróżów nawet Cherubinów
od tych co wysoko
od tych co w pobliżu”.
„Anioł”, fragment
„Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą
i ci co nie odchodzą nie zawsze powrócą
i nigdy nie wiadomo mówiąc o miłości
czy pierwsza jest ostatnią czy ostatnia pierwszą”.
„Śpieszmy się”, fragment
„Mówi się – do jutra
a umiera dziś”.
„Dziś”
„Ile ważnego w tym co nieważne
ile potrzebnego w tym co niepotrzebne
ile uśmiechu w tym co niewesołe”.
„Ile ważnego”, fragment
„W życiu najlepiej, kiedy jest nam dobrze i źle. Kiedy jest nam tylko dobrze – to niedobrze”.
„Błogosławieni, którzy potrafią śmiać się z własnej głupoty, albowiem będą mieć ubaw do końca”.
„Nie bądź pewny, że masz czas, bo pewność niepewna”.
„Aby żyć w zgodzie z innymi, człowiek musi najpierw pogodzić się z samym sobą”.
„I zapomnij że jesteś kiedy mówisz że kochasz”.